Ο Ζιντάν, το ναυπηγείο και οι... αδιόρθωτες γαλλοϊταλικές σχέσεις

Το 2006 θα 'πρεπε κανονικά να έχει μείνει ως μια χρονιά θριάμβου στο Παγκόσμιο Κύπελλο για του Ιταλούς, ωστόσο, αυτό που όλοι θυμούνται είναι η κεφαλιά που είχε ρίξει ο συνήθως ψύχραιμος Ζιντάν σε αντίπαλό του, Ματεράτσι, λίγα λεπτά πριν λήξει ο αγώνας.

Εκείνη τη νύχτα, πολλοί Ιταλοί πείστηκαν ότι ο μεγαλύτερος και πλουσιότερος γείτονάς τους – η Γαλλία – δεν θα τους δώσει ποτέ τον σεβασμό που τους αξίζει, είτε σε ό,τι αφορά το αθλητικό κομμάτι ή το επιχειρηματικό και το πολιτικό.

Τα αισθήματα αυτά

αναβίωσαν για άλλη μια φορά την Τετάρτη, όταν ο Γάλλος ΥΠΟΙΚ, Μπρουνό Λεμέρ, ανέφερε ότι η Γαλλία είναι έτοιμη να κρατικοποιήσει τα ναυπηγεία STX στο Σεν Ναζέρ, αν ο δυνητικός αγοραστής από την Ιταλία, Fincantieri SpA, δεν αποδεχτεί τους όρους της γαλλικής κυβέρνησης. Η μετοχή της Fincantieri αμέσως έκανε βουτιά 13% και οι Ιταλοί υπουργοί εξαγριώθηκαν.

Ο Ιταλός ΥΠΟΙΚ, Πιερ Κάρλο Πάντοαν, είπε ότι δεν υπάρχει λόγος να δεχτεί η Fincantieriνα πάρει μόνο ένα μειοψηφικό πακέτο, ενώ ο συνάδελφός του, Κάρλο Καλέντα, ανέφερε μιλώντας στο ιταλικό πρακτορείο Ansa ότι η Ιταλία είναι έτοιμη να αποχωρήσει από τη συμφωνία μετά την αλλαγή των όρων από τον Λεμέρ, παρά το γεγονός ότι είχαν συμφωνηθεί με την προηγούμενη κυβέρνησης της Γαλλίας. Επιχείρημα του Λεμέρ ήταν πως πρέπει να προστατευτεί ένα εθνικό asset από την ξένη επιρροή. Και για τους Ιταλούς ήθελε μεγάλη προσπάθεια να αποδεχτούν αυτό το επιχείρημα, δεδομένου ότι ο προηγούμενος ιδιοκτήτης της STX ήταν από την Κορέα.

Γενικά οι Γαλλο-ιταλικές σχέσεις πάνε από το κακό στο χειρότερο, σε όλους τους τομείς, υποσκάπτοντας έτσι τις ελπίδες για μια βαθύτερη ευρωπαϊκή συνεργασία ή/και ενοποίηση. Το τελευταίο επεισόδιο ήρθε προχθές όταν ο Μακρόν «σνόμπαρε» τον Ιταλό πρωθυπουργό αφήνοντάς τον εκτός των ειρηνευτικών συνομιλιών στο Παρίσι με τον πρωθυπουργό της Λιβύης και τον αρχηγό τη ισχυρής ανατολικής στρατιωτικής δύναμης της χώρας. Ασχημη εξέλιξη αν σκεφτεί κανείς ότι η Ιταλία θεωρεί ότι η Λιβύη, πρώην ιταλική αποικία, συνεχίζει να βρίσκεται κάτω από την επιρροή της.

Τα χθεσινά πρωτοσέλιδα του ιταλικού Τύπου ήταν γεμάτα οργή κατά της Γαλλίας, ενώ ο Τζεντιλόνι κάλεσε τον Λίβυο ηγέτη στη Ρώμη καιμέδωσε τη δική του συνέντευξη Τύπου στην τηλεόραση ώστε να επανακτήσει την επιρροή του.

Η περασμένη δεκαετία ήταν ιδιαίτερα επώδυνη οικονομικά για την Ιταλία και οι εταιρείες της έγιναν πολύ ευάλωτες στους ξένους διεκδικητές, μεταξύ των οποίων και η Γαλλία που έσπευσε να κάνει εξαγορές.

Οι γαλλικές εταιρείες έχουν εξαγγείλει deals εξαγοράς ιταλικών επιχειρήσεων ύψους τουλάχιστον 42 δισ. δολ. την τελευταία 5ετία, μεταξύ των οπίων της πρότασης εξαγοράς της Luxottica από την Essilor International και της Pioneer Investments της UniCredit από την Amundi.

Από το 2011, η Lactalis πήρε τον έλεγχο της ιταλικής Parmalat, η Εlectricite de France εξαγόρασε την ιταλική Edison SpA και η LVMH απέκτησε την Bulgari και τα brands Fendi και Loro Piana – κάνοντας τους Ιταλούς να μιλούν για γαλλική επέλαση στην ιταλική βιομηχανία μόδας.

Η Ιταλία είναι σαν πήλινος γίγαντας που αναμετράται με γίγαντες από ατσάλι και όλοι ξέρουν ποιος κινδυνεύει να σπάσει, αναφέρουν χαρακτηριστικά οι αναλυτές, αναφερόμενοι φυσικά στις γεωπολιτικές διαφορές της Ιταλίας με του;ς ισχυρούς της γείτονες...