Ο λέκτορας που έγινε ντελιβεράς

του Κώστα Τσαούση

Θα μπορούσε να ήταν και τίτλος: Ενας λέκτορας που έγινε ντελιβεράς. Προσοχή, όχι delivery boy αλλά ντελιβεράς. Οπως και η επωνυμία της εταιρείας του. Αλλά, ας σταματήσουμε εδώ τα σχήματα με τις λέξεις και τις ιδιότητες και ας αφηγηθούμε μια πραγματική ιστορία. Πίσω στον χρόνο, 22χρόνια πριν, στην Πάτρα, καταφθάνει από το νησί του Ιπποκράτη -την Κω- ο Νίκος

Ιωάννου. Εχει μόλις περάσει στο Φυσικό του Πανεπιστημίου Πατρών και αρχίζει να ψηλαφεί τα μονοπάτια της νέας ζωής του στην αχαϊκή πρωτεύουσα. Είναι το 1996, όλα φαίνονται ρόδινα και φωτεινά, είναι 18 χρόνων και η ζωή του ανήκει!

Ο Νίκος πήρε το χαρτί χωρίς καθυστερήσεις, αλλά δεν θέλησε να ψάξει την τύχη του ως καθηγητής σε σχολείο ή φροντιστήριο. Συνέχισε τις σπουδές του με ένα καλό μεταπτυχιακό στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας - ένα διατμηματικό μεταπτυχιακό πάνω στην επεξεργασία της πληροφορίας. Ακολούθησε ένα επίσης καλό διδακτορικό στο περιβάλλον του ερευνητικού κέντρου «Δημόκριτος» σχετικά με τη Μικροηλεκτρονική. Μαζί με όλα αυτά τον Νίκο τον συντρόφευε από νωρίς το σαράκι της πληροφορικής... Τρέχοντας στον χρόνο βρίσκουμε τον Νίκο να διδάσκει στις υποψήφιες δασκάλες και τους υποψήφιους δασκάλους το μάθημα της Φυσικής ως λέκτορας στο Παιδαγωγικό του Πανεπιστημίου Πατρών. Η σχέση του με τη διδασκαλία κράτησε τρία χρόνια. Αλλά, πώς ο λέκτορας τα εγκατέλειψε όλα αυτά για να ασχοληθεί με τα σουβλατζίδικα και τις πιτσαρίες της γειτονιάς;

Ο ίδιος μου εξηγεί ότι όλα ξεκίνησαν από μια... έλλειψη. Ενας κατάλογος που έλειπε από το γραφείο ή το τραπέζι την ώρα που ήθελες να παραγγείλεις απέξω για να χορτάσεις την πείνα σου. Η έλλειψη αλλά και το μεράκι του προγραμματιστή σιγά-σιγά έφτιαξαν ένα... business εκ του μηδενός. Η διαδρομή της ιδέας που έγινε επιχείρηση ξεκινάει το 2006. Φυσικά από την Πάτρα. Ο Νίκος και ο φίλος του Χρυσόστομος Φιλιππάκης, και οι δύο με μοναδικό εφόδιο τον προγραμματισμό, βγήκαν στην πιάτσα -στην τοπική αγορά- με το patrasdelivery.gr. Το εγχείρημά τους βρήκε ανταπόκριση και το δίδυμο ξανοίχθηκε και εκτός Πάτρας, δημιουργώντας τα επόμενα χρόνια πρώτα το athensdelivery.gr και μετά το thessalonikidelivery.gr. Τρεις ιδρυτικές -κατά κάποιον τρόπο- συνιστώσες του σημερινού εταιρικού σχήματος delivery.gr.

Το τελευταίο φιλοξενεί στην πλατφόρμα του 3.000 καταστήματα σε 35 πόλεις. Ο Νίκος γελάει όταν του λέω να μου δώσει ένα χαρακτηρισμό με βάση τα δικά του δεδομένα στην πλατφόρμα που έχει με τόσο κόπο και αξιοζήλευτη επιμονή δημιουργήσει. «Ενα mall παραγγελιών», λέει. Σήμερα το delivery.gr είναι η μοναδική ελληνικών συμφερόντων εταιρεία στην αγορά της online παραγγελίας φαγητού - μια αγορά με περιθώρια ανάπτυξης καθώς το μερτικό του online καλύπτει ως ποσοστό της συνολικής αγοράς μόλις λίγο πάνω από το 10%. Μια αγορά που κατά βάση συγκροτείται από συνοικιακά καταστήματα. Εν ολίγοις, τα σουβλατζίδικα και τις πιτσαρίες της γειτονιάς. Σε αυτούς απευθύνεται κατά κύριο λόγο και ο Νίκος και από εκείνους ζει και αναπτύσσεται.

Μια μικρή διακοπή στη ροή της αφήγησης της ιστορίας μας. Σε ένα post στο blog του delivery.gr, τρία χρόνια πριν, διαβάζω ένα μικρό βιογραφικό του Νίκου με χιουμοριστική διάθεση: «Πολυπρογραμματιστής...

CEO... στα ταβερνάκια της Πάτρας πριν το delivery.gr. Αρχές του, η καλή διατροφή, οι καλοί φίλοι και η μουσική... Λέγεται μάλιστα ότι δεν κοιμάται ποτέ και κάθεται στην οθόνη του υπολογιστή του και μετρά τις παραγγελίες που γίνονται στο site...

Αν τα deliverάδικα είχαν γκότζι μπέρις θα παράγγελνε τις διπλάσιες φορές απ ό,τι παραγγέλνει. Από μουσικά όργανα ξέρει πιάνο, σινθεσάιζερ, κιθάρα, αρμόνιο, βιολί, όμποε.... άστο... δεν ξέρει μόνο γιουκαλίλι (μάλλον)... Συνθέτει μουσική και συντονίζει σαν μαέστρος της ομάδα του delivery.gr. Οταν μεγαλώσει θέλει να πάει έναν μήνα στην Κίνα και να δουλεύει από εκεί. Αγαπημένη του λέξη είναι η "χωροανεξάρτησία", αγαπημένο του μέρος η Κούβα, λατρεύει τις τσόπερ μοτοσικλέτες». Τον ρωτώ ποια είναι η προστιθέμενη αξία για τον πελάτη που αντί να πάρει κατευθείαν τηλέφωνο και να παραγγείλει τα σουβλάκια του δίνει την παραγγελία του μέσω του delivery.gr. «Εμείς, πέραν του ότι παρέχουμε μια ευρεία γκάμα διαθέσιμων επιλογών ως προς την πληρωμή της παραγγελίας, προσφέρουμε και μια σειρά ανταποδοτικών κινήτρων με τη μορφή του κουπονιού». Με άλλα λόγια, ο πελάτης κερδίζει πολλαπλά με τη χρήση των υπηρεσιών της πλατφόρμας.

Πιο συγκεκριμένα, όπως θα μπορούσε να διαβάσει κανείς και στο site, εκείνα που προβάλλουν οι άνθρωποι της πλατφόρμας ως πλεονεκτήματά της είναι:
«Δικτυώνουμε τα delivery εστιατόρια σε πάνω από 30 πόλεις σε όλη την Ελλάδα.
Κάνουμε εύκολη την αναζήτηση των αγαπημένων σας εστιατορίων.
Προσφέρουμε όλες τις πληροφορίες τηλεφώνων για γρήγορη κλήση ακόμα και δωρεάν.
Παράλληλα βελτιώνουμε τον τρόπο παραγγελίας φαγητού μέσα από την υπηρεσία online παραγγελίας.
Παρακολουθούμε συνεχώς και ανανεώνουμε τη βάση μας με τους νέους καταλόγους και τα προϊόντα των εστιατορίων.
Κάνουμε πιο απλή την πληρωμή μέσα από τη χρήση κάρτας, πέρα από τον παραδοσιακό τρόπο με μετρητά.
Φροντίζουμε καθημερινά για την ταχύτατη εξυπηρέτηση της παραγγελίας από το click μέχρι την παράδοση».

Το πιο ενδιαφέρον της όλης υπόθεσης είναι ότι ο Νίκος με το πάθος του προγραμματιστή μας έχει όλους «φακελώσει». Προς Θεού, don't panic. Απλώς, με την εξόρυξη των δεδομένων που διαθέτει και αξιοποιεί μπορεί να γνωρίζει με ασφάλεια τις διατροφικές συνήθειες ή μιας γειτονιάς μιας ολόκληρης περιοχής. Και αυτό το αξιολογημένο στοιχείο μπορεί να αξίζει χρυσάφι στις μέρες μας με το μικρό διαθέσιμο εισόδημα του εργένη ή ενός νοικοκυριού σε ένα απολύτως ανταγωνιστικό περιβάλλον. Η αξιολόγηση αυτών των δεδομένων φέρνουν και πιο κοντά τα επόμενα βήματα της εταιρείας του.

Οπως λέει ο ίδιος μάλιστα, «αυτή την περίοδο το delivery.gr είναι σε συνολικό redesign και rebranding το οποίο θα πραγματοποιηθεί σε λίγες ημέρες. Δημιουργήθηκαν νέες τεχνολογίες σε ένα πολύ χρηστικό και ταχύτατο project, οι οποίες φιλοδοξούμε ότι θα προσφέρουν μοναδική εμπειρία χρήσης στους επισκέπτες μας».