“Μυρίστηκαν” ότι η κρίση τελειώνει και σπεύδουν;

Συνηθίζεται να λέγεται πως το τέλος μιας οικονομικής κρίσης την μυρίζονται πρώτοι τα “κοράκια της αγοράς”. Δηλαδή τα διάφορα χετζ φαντς που σπεύδουν να πάρουν θέσεις και να αποκομίσουν γρήγορα κέρδη πριν καταφθάσουν οι συντηρητικοί θεσμικοί επενδυτές.

Το τελευταίο διάστημα, παρακολουθούμε ένα συνωστισμό από τέτοια funds στην ελληνική αγορά. Άλλοι κάνουν διερευνητικές επαφές, άλλοι στοχεύουν συγκεκριμένους κάδους επιχειρήσεων και άλλοι διερευνούν τον κλάδο των ακινήτων και του τουρισμού. Υπάρχει επίσης και μια άλλη κατηγορία που ασχολείται

με μικρές νέες επιχειρήσεις τεχνολογίας στις οποίες διαβλέπουν προοπτικές.

Δεν είμαι σε θέση να υποστηρίξω μέσα από αυτές τις διαπιστώσεις ότι η ελληνική κρίση βρίσκεται στο τέλος της. Όμως είναι σίγουρο ότι όλοι αυτοί οι “χρυσοθήρες των αγορών” δεν έρχονται γιατί δεν έχουν τι άλλο να κάνουν. Κάτι προφανώς βλέπουν. Κι αυτό που έμαθαν να βλέπουν και να ξεχωρίζουν καλά, είναι το κέρδος.

Επομένως ,έχουν εντοπίσει ευκαιρίες και βιάζονται να πάρουν θέσεις ώστε να είναι έτοιμοι να πουλήσουν με μεγάλες υπεραξίες όταν έρθουν οι μακροπρόθεσμοι.

Αυτή είναι η δουλειά τους κι αυτό κάνουν σε όλο τον κόσμο προκειμένου να φιγουράρουν στον κατάλογο των δισεκατομμυριούχων του forbes.

Την ίδια στιγμή εμείς συνεχίζουμε να βιώνουμε το μαρτύριο της σταγόνας με την τρόικα, το ΔΝΤ, του Ευρωπαίους και τα διάφορα παιγνίδια που συνεχίζουν να παίζουν στην πλάτη μας.
Συνεχίζουμε να μετράμε και να ξαναμετράμε το μέγεθος του πλεονάσματος, της χρηματοδοτικής τρύπας των επομένων ετών και τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν ακόμα ώστε να κλείσει η συμφωνία και να πάρουμε την επόμενη δόση.

Η δικιά μας πραγματικότητα της μιζέριας από τη μια, και ο φανταχτερός κόσμος του εύκολου κέρδους από την άλλη. Οι δυο όψεις της ελεύθερης αγοράς και της κίνησης των κεφαλαίων. Η μια όψη αυτή της φτωχοποίησης ενός λαού και μιας χώρας και η άλλη η αποκόμιση κερδών μέσα από τα συντρίμμια που αφήνει πίσω της η κρίση. Κέρδη για λίγους και μυημένους. Για golden boys χωρίς περιττούς συναισθηματισμούς και με όπλο κεφάλαια στα οποία λίγοι είναι αυτοί που μπορούν να αντισταθούν.

Από την άλλη ποιος μπορεί να ψέξει κάποιον επιχειρηματία που πουλάει, όταν η μοναδική άλλη λύση του είναι η χρεοκοπία; Ποιος μπορεί να πει στον νέο επιχειρηματία να αρνηθεί τη συμμετοχή κεφαλαίων στην επιχείρηση του, όταν διψάει για ανάπτυξη των ιδεών του και μεγέθυνση των δραστηριοτήτων του; Πως να το κάνουμε, αυτά είναι η αλφαβήτα του επιχειρείν και των αγορών.
The cash is the king . Και όπως στις χώρες που καταστρέφονται από πολεμικές συρράξεις και η ειρήνη στη συνέχεια δημιουργεί τεράστιες ευκαιρίες ανάπτυξης, έτσι και στην περίπτωση μας, η πρωτόγνωρη αυτή οικονομική κρίση που επέφερε καταστροφές χειρότερες ακόμα και από ένα πόλεμο, γεννάει τώρα ευκαιρίες. Μόνο που αυτές επί του παρόντος δεν φαίνεται να τις αγγίζουν ελληνικά κεφάλαια- και υπάρχουν τέτοια- αλλά μόνο ξένοι.

Blogger Βασίλης Στεφανακίδης