Μια λέσχη-σταθμός στη ναυτιλία

του Μηνά Τσαμόπουλου

Ναυτιλιακή Λέσχη Πειραιά. Τρεις λέξεις, μία ολόκληρη ιστορία στην καρδιά του Μεγάλου Λιμανιού, στη βάση της ισχυρότερης ναυτιλίας του κόσμου, της ελληνικής. Το 2018 είναι έτος-σταθμός αφού η λέσχη συμπληρώνει 50 χρόνια λειτουργίας, έχοντας στο τιμόνι της για πρώτη φορά γυναίκα πρόεδρο. Την Ειρήνη Σταύρου Νταϊφά.

Ο χρόνος γυρνάει προς τα πίσω. Ετος 1966. Μάιος, απόγευμα. Στο κέντρο της Αθήνας,

στο «Hilton», πέντε στελέχη της ναυτιλίας μαζεύονται στο μπαρ του ξενοδοχείου για να γιορτάσουν την ολοκλήρωση της συμφωνίας για την πώληση ενός δεξαμενόπλοιου του Σταύρου Νιάρχου. Τα ονόματά τους πέρασαν στην Ιστορία. Ηταν ο Κώστας Ξένος εκπροσωπώντας τον πωλητή, οι αγοραστές Μακάριος Σκούφαλος και ο Νίκος Ιωαννίδης, ο μεσίτης-broker Νίκος Κοτζιάς και ο Αλμπερτ Γουάιτ, διευθυντής του Αμερικανικού Νηογνώμονα ABS.

Πάνω στην κουβέντα συνειδητοποίησαν ότι αν και όλες οι διαπραγματεύσεις και η μεταβίβαση του πλοίου είχαν γίνει στον Πειραιά, ανέβηκαν απογευματιάτικα στην Αθήνα προκειμένου να βρουν έναν χώρο να χαλαρώσουν και να απολαύσουν τους καρπούς των κόπων τους για το κλείσιμο της συμφωνίας.

Πίνοντας του ουισκάκι τους και μέσα από τη συζήτηση κατέληξαν στο... προφανές. Ο Πειραιάς, το ναυτιλιακό κέντρο της ελληνόκτητης ναυτιλίας, δεν είχε ένα στέκι για τους ανθρώπους του. Ο αστικός μύθος θέλει τον Νίκο Κοτζιά να λέει στην ομήγυρη: «Ρε, τι θέλουμε εμείς στην Αθήνα; Γιατί να μην έχουμε το δικό μας club στον Πειραιά; Τι μας λείπει;».

Ο Αμερικανός τούς κοίταζε με απορία. Λόγια. Κοιτάχτηκαν μεταξύ τους και είπαν να το επισημοποιήσουν. Απέρριψαν ως επιλογή το να υπογράψουν σε μία χαρτοπετσέτα και έβαλαν τις υπογραφές τους κάτω από ένα κείμενο που έγραψαν στο οπισθόφυλλο του καταλόγου του μπαρ που βρίσκεται σήμερα στην είσοδο της Ναυτιλιακής Λέσχης, δίπλα στις παλιές φωτογραφίες.

Και όμως, δεν ήταν ένα αστείο, απόρροια της χαλαρότητας και της καλής διάθεσης που υπήρχε ανάμεσα στα πέντε στελέχη της ναυτιλίας.
Τον Σεπτέμβριο του 1967 εγκρίνεται το καταστατικό της λέσχης, ενώ κτιζόταν το κτίριο στην Ακτή Μιαούλη 51 όπου θα στεγαζόταν, στους δύο τελευταίους ορόφους. Μετά από σκληρή δουλειά μιας ομάδας μελών και με τη συνδρομή της Citibank και της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, όλα ήταν έτοιμα στις αρχές του 1968. Στις 29 Ιανουαρίου του1968 η λέσχη αρχίζει τη λειτουργία της.

Σχεδόν έναν χρόνο αργότερα, στις 26 Φεβρουαρίου του 1969, με τη βοήθεια τραπεζιτών, διακοσμητών, επιπλοποιών και ειδικών για την οργάνωση εστιατορίων, ανοίγει το εντευκτήριο της λέσχης. Εγιναν τα επίσημα εγκαίνια με μεγάλη δεξίωση, και εκεί ακριβώς, με θέα στο λιμάνι και τον γαλάζιο ορίζοντα της θάλασσας, δημιουργήθηκε ο χώρος όπου συντελέστηκε ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού ναυτιλιακού θαύματος. Ενας χώρος σε αγγλοσαξονικό στυλ που θύμιζε τα κλαμπ του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης όπου είχαν τη βάση τους πολλοί Ελληνες πλοιοκτήτες. Πολλά χρόνια αργότερα, το 1992, και με τη συνεισφορά των μελών της, έγινε ανακαίνιση των χώρων υποδοχής, του σαλονιού και του μπαρ, ενώ το εστιατόριο μεγάλωσε με την προσθήκη του ενάτου ορόφου. Η 29η Ιουνίου 2016 ήταν μία ακόμη ιστορική ημερομηνία για τη λέσχη, καθώς εκλέγεται για πρώτη φορά γυναίκα στη θέση του προέδρου. Η Ειρήνη Νταϊφά, CEO της Stavros Daifas Maritime Corporation S.A.

Αντιπρόεδρος είναι ο Γιώργος Αλεξανδράτος (Apollonia Lines S.A.), γενικός γραμματέας ο Βασίλης Κ. Σπηλιόπουλος (KGDI Law Firm), ταμίας η Μαρία Πρεβεζάνου (διευθύντρια της EVMAR Marine Services Ltd.) και μέλη ο τέως πρόεδρος, Γιώργος Δ. Γουρδομιχάλης (Phoenix Shipping & Trading S.A.), ο πρώην πρόεδρος Γιάννης Α. Ξυλάς (CEO της Ariston Navigation Corp.), ο Ηλίας Π. Τσακίρης (Hellenic Hull Ma­nagement), ο Βαγγέλης Σ. Μαρινάκης (Managing Director Prodromos Shipping Agencies, - & Kritsas Shipping) και η Δωροθέα Σ. Ιωάννου (Managing Director της The American P&I Club).

Οι αναμνήσεις

Η πρόεδρος Ειρήνη Στ. Νταϊφά μοιράζεται με τους αναγνώστες του «business stories» τις αναμνήσεις που έχει από τη Ναυτιλιακή Λέσχη Πειραιά: «Η ιστορία της Ναυτιλιακής Λέσχης Πειραιά είναι για εμένα συνυφασμένη με την ιστορία του πατέρα μου, του αείμνηστου Σταύρου Νταΐφά, που μαζί με τους φίλους και τους συνεργάτες του έδωσαν με θέληση και επιμονή τον δικό τους αγώνα για την ίδρυση και την εξέλιξή της. Μιας λέσχης-θεσμού, που μέσω των μελών της πρωταγωνίστησε και πρωταγωνιστεί στην ανάδειξη και τη σταθεροποίηση της ελληνικής εμπορικής ναυτιλίας σε μία από τις πιο ισχυρές οικονομικές δυνάμεις διεθνώς! Αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος που ο πατέρας μου υποστήριξε δυναμικά την ίδρυση της Ναυτιλιακής Λέσχης Πειραιά και υπήρξε εξαρχής αρωγό μέλος, ενώ η ναυτιλιακή μας επιχείρηση είναι μία εκ των χορηγών της.

Γεγονός είναι ότι για τον πατέρα μου η Ναυτιλιακή Λέσχη Πειραιά ήταν κάτι σαν προέκταση του γραφείου του, του σπιτιού του! Θυμάμαι κάθε μεσημέρι σχεδόν να χτυπά το τηλέφωνο του γραφείου του και κάποιος από τους φίλους του να του λέει ότι είχαν όλοι τους μαζευτεί και τον περίμεναν. Πράγματι, στο τραπέζι δεξιά της εισόδου της λέσχης, που ακόμα και σήμερα είναι γνωστό ως "το τραπέζι του Νταΐφά", τον περίμενε η σχεδόν καθημερινή παρέα φίλων και συνεργατών του. Ανάμεσά τους ξεχώριζαν ο Ηλίας Παπαγεωργίου, ο Μίμης Κουτρουμπούσης, ο Ζαχαρίας Κρίτσας, ο Τότης Βερνίκος, ο Νίκος Παράσχης, ο Ντένης Βερνάρδος, οι Δημήτρης και Στέφανος Λεκανίδης, ο Πόλυς Β. Χατζηωάννου και πολλοί άλλοι. Για όλη αυτή τη συντροφιά, αλλά και για όλα τα μέλη της, η Ναυτιλιακή Λέσχη Πειραιά είναι ο χώρος που προσφέρεται, στο κέντρο του Μεγάλου Λιμανιού, για μια φιλική και δημιουργική κουβέντα, για ανταλλαγή επαγγελματικών απόψεων και πληροφοριών απολαμβάνοντας είτε το γεύμα τους είτε ένα ποτό ή καφέ.

Στη δεκαετία του '80, για παράδειγμα, τότε που η ποντοπόρος ναυτιλία βίωσε τη μεγαλύτερη οικονομική της κρίση διεθνώς, η Ναυτιλιακή Λέσχη Πειραιά ήταν για τα μέλη της ο οικείος χώρος συνάντησης για να συζητήσουν τα προβλήματά τους, να βρουν λύσεις, να αντλήσουν δύναμη και να βγουν όσο πιο ισχυροί γίνεται και από αυτή τη φουρτούνα! Από τις διηγήσεις όλων φαίνεται ότι σε εκείνη τη δύσκολη εποχή ο ρόλος του πατέρα μου ήταν τόσο καθοριστικός που έκανε μέλη κατά πολύ νεότερά του να επιζητούν την παρουσία του και να συγκεντρώνονται συνεχώς γύρω του για να τον ακούσουν.

Εκείνος δε, επειδή έτρεφε ανέκαθεν αγάπη, θαυμασμό και εμπιστοσύνη στους νέους ανθρώπους, τους έδινε συμβουλές και μοιραζόταν μαζί τους τις εμπειρίες του, γιατί πίστευε πάντα ότι έτσι τους βοηθούσε να αποφύγουν λάθη και κακοτοπιές. Αποτέλεσμα αυτού ήταν, το "τραπέζι του Νταΐφά" στη λέσχη να μην είναι ποτέ άδειο!».

Ποιότητα, το μυστικό της επιτυχίας

Αναφερόμενη στο μυστικό της επιτυχίας της λέσχης, η κυρία Νταϊφά λέει: «Η μεγάλη επιτυχία της Ναυτιλιακής Λέσχης Πειραιά, με την ωραιότερη θέα στο Μεγάλο Λιμάνι, έγκειται στο ότι προσφέρει έναν εξαιρετικό prive χώρο, με δεδομένη την αποτελεσματικότητα και την εχεμύθεια του προσωπικού της, στα μέλη του ναυτιλιακού κόσμου και ότι έχει από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής της ένα ιδιαίτερα προσεγμένο service. Το εστιατόριό της φημίζεται για την ποιότητα των πιάτων του, μεταξύ των οποίων ξεχωριστή θέση κατέχει το περίφημο "Beef Wellington", που από τα πρώτα χρόνια της παρουσίασής του γνώρισε τέτοια επιτυχία που μέλη της λέσχης έφεραν από την Αγγλία και της δώρισαν ένα ασημένιο σετ σερβιρίσματός του, πραγματικό κομψοτέχνημα! Ο λόγος βέβαια που τα μέλη της λέσχης, εκτός από την υψηλή ποιότητα, δείχνουν καθημερινή προτίμηση και εμπιστοσύνη στο restaurant της, είναι κυρίως το γεγονός ότι όλα τα πιάτα μπορούν να παρουσιαστούν upon request ακολουθώντας έτσι τις διατροφικές ανάγκες και επιθυμίες του καθενός».

«Οι λόγοι που οδήγησαν εξαρχής στη δημιουργία της Ναυτιλιακής Λέσχης Πειραιά είναι οι ίδιοι με τα σχέδια και τους στόχους μας για το μέλλον της, έχοντας βέβαια ως γνώμονα τις εξελίξεις και τις απαιτήσεις μιας σύγχρονης και παγκοσμιοποιημένης επιχειρηματικής κοινότητας όπως είναι αυτή της ναυτιλίας», επισημαίνει η κυρία Νταϊφά και συνεχίζει: «Οπως αναφέρεται και στο καταστατικό της, όπου τονίζεται ο μη κερδοσκοπικός χαρακτήρας της, σκοπός της είναι: "Η ανάπτυξη και σύσφιξη των φιλικών δεσμών μεταξύ όλων όσοι ασχολούνται με την εμπορική ναυτιλία, η δημιουργία ευκαιριών για συναντήσεις των μελών με σκοπό την ανταλλαγή απόψεων πάνω σε επαγγελματικά θέματα και η από κοινού αντιμετώπιση όλων των ζητημάτων που αφορούν την ελληνική και διεθνή ναυτιλία».

«Επειδή ακριβώς η ναυτιλία είναι ένας επιχειρηματικός κλάδος που δεν γνωρίζει σύνορα και στον οποίο οι Ελληνες διαπρέπουμε, σκοπός μας οφείλει να είναι η ενδυνάμωση των επαφών με τα clubs του εξωτερικού με τα οποία είμαστε αδελφοποιημένοι, όπως το "Naval" στο Λονδίνο και το "Indian House Club" στη Νέα Υόρκη, καθώς και οι συνέργειες με άλλες λέσχες, ιδρύματα και οργανισμούς. Σκέψη μας επίσης είναι η ενίσχυση και υποστήριξη των εταιρικών και κοινωνικών εκδηλώσεων ώστε η λέσχη μας να έχει μια ουσιαστική παρουσία και δράση στη διαμόρφωση ενός ισχυρότερου και πιο φωτεινού μέλλοντος για την ελληνική ναυτιλία».

Τα «βαριά» πολιτικά και επιχειρηματικά γεύματα εργασίας

«Ιδιαίτερη βαρύτητα έχουμε επιδείξει στην υποστήριξη και ανάπτυξη του θεσμού των Γευμάτων Εργασίας», επισημαίνει η κυρία Νταϊφά και εξηγεί: «Με την πρόσκληση σε αυτά πρωθυπουργών, αρχηγών κομμάτων, υπουργών, πρέσβεων χωρών με μακρά ναυτιλιακή παράδοση, αλλά και όλων των πρωταγωνιστών της πολιτικής, οικονομικής και επιστημονικής ζωής της χώρας, προσφέρονται έγκυρες και έγκαιρες θέσεις και απόψεις από τα πλέον έγκριτα πρόσωπα. Οι εκδηλώσεις αυτές γνώρισαν και γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία, με ιδιαίτερη απήχηση και προβολή τόσο στον ελληνικό όσο και στον διεθνή Τύπο καθώς μέσα από αυτές προκύπτουν οικονομικές και πολιτικές ειδήσεις μεγάλης βαρύτητας - και όχι μόνο για τη ναυτιλία!

Επειδή ακριβώς πιστεύουμε στον σημαντικό ρόλο που έχει διαδραματίσει η εμβληματική λέσχη μας στην ανάπτυξη και στην πορεία της ελληνικής ναυτιλίας, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης πεντηκονταετίας από την ίδρυσή της, τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου και εγώ προσωπικά αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στην έκδοση ενός επετειακού λευκώματος για τα "50 χρόνια της Ναυτιλιακής Λέσχης Πειραιά", που θα παρουσιαστεί κατά τη διάρκεια του μεγάλου μας εορτασμού, την Παρασκευή, 9 Νοεμβρίου 2018, στο Κέντρο Πολιτισμού Iδρυμα Στ. Νιάρχος».

Το πρώτο Δ.Σ.

Tο πρώτο διοικητικό συμβούλιο, που εκλέχθηκε στις 29 Ιανουαρίου 1968, συνέθεταν οι:
■ Κωνσταντίνος Ξένος - Πρόεδρος
■ Ιωάννης Λαγωνίκας - Αντιπρόεδρος
■ Κωνσταντίνος Δρακόπουλος - Γενικός Γραμματέας
■ Thomas Shortell - Ταμίας
■ Θεόδωρος Παπαγγελόπουλος - σύμβουλος
■ Ιωάννης Ζανναράς - σύμβουλος
■ Aριστομένης Μ. Καραγεώργης - αναπληρωματικός σύμβουλος
■ Κωνσταντίνος Μπρισιμιτζάκης - αναπληρωματικός σύμβουλος
■ Αναστάσιος Παπαπαύλου - αναπληρωματικός σύμβουλος