Και τώρα αρχίζει η extreme περιπέτεια

Χωρίς αμφιβολία αυτά που ζούμε τις τελευταίες μέρες, καθώς και οι εξελίξεις αναφορικά με την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας είναι πρωτόγνωρα. Πάνω που διαφάνηκε πως με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, μετά από λίγους μήνες όλα τα εκκρεμή θέματα θα μπορούσαν να διευθετηθούν έτσι ώστε να αλλάξει ρότα η χώρα, έρχεται ένα τυπικό θεσμικό θέμα που κανονικά έπρεπε να είναι από τις λίγες στιγμές εθνικής συναίνεσης, να μετατρέπεται τώρα σε θρυαλλίδα πολιτικών εξελίξεων με απρόβλεπτες διαστάσεις.

Κι όλα αυτά γιατί η αντιπολίτευση

σώνει και καλά απαιτεί εκλογές εδώ και τώρα. Κι όλα αυτά γιατί οι ανέστιοι βουλευτές που είτε παραιτήθηκαν είτε διαγράφηκαν από τα κόμματα τους, θεωρούν ότι επειδή εγκαίρως πήραν αρνητική θέση στην ψήφιση Προέδρου όταν έρθει η ώρα, δεν φέρουν πλέον καμία ευθύνη για ό,τι μέλλει συμβεί, γιατί απλά ξεκαθάρισαν τη θέση τους!
Έτσι, όπως τουλάχιστον δείχνει η αριθμητική, είναι μάλλον απίθανο να συγκεντρωθεί ο απαιτούμενος αριθμός 180 του Συνταγματικού νομοθέτη και οδηγούμαστε στο τέλος του επόμενου μήνα σε πρόωρες εκλογές.

Κι αν επαληθευτεί η παγιωμένη πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις των τελευταίων μηνών και μέσα από τις κάλπες, αυτοί που σήκωσαν όλο το βάρος να παραμείνει όρθια η χώρα, θα αποσυρθούν από το προσκήνιο και θα αναλάβει τις τύχες μας το κόμμα της αριστεράς.

Αλήθεια όμως, έχει καμιά λογική να θέλουν να αναλάβουν αυτήν ακριβώς τη στιγμή με όλα τα ζέοντα θέματα ανοικτά;

Ούτε συμφωνία με την τρόικα( άρα ούτε και κλεφτά), ούτε συμφωνία για την προληπτική γραμμή στήριξης και τη νέα σχέση με τους δανειστές, αλλά ούτε φυσικά συμφωνία για ελάφρυνση του χρέους και με αδειανά ταμεία.

Είναι ζήτημα αν θα υπάρχουν λεφτά στο τέλος του Μαρτίου για την εξόφληση ομολόγων που λήγουν αλλά και την πληρωμή μισθών και συντάξεων, αν δεν υπάρξει εκταμίευση του υπολοίπου των δόσεων του τρέχοντος προγράμματος.

Τους τύφλωσε τόσο πολύ η δίψα για εξουσία που δεν βλέπουν τι τους περιμένει και κυρίως τι περιμένει τη χώρα και τους πολίτες της; Αν δηλαδή άφηναν να εξελιχθούν τα πράγματα με συναίνεση στο πρόσωπο του επόμενου Προέδρου, αν άφηναν αυτή την κυβέρνηση να αναγκαστεί να πάρει κι όλα τα υπόλοιπα μέτρα που απαιτούν οι δανειστές και τέλος πάντων έβγαινε η χώρα στο ξέφωτο, δεν θα ήταν καλύτερα για τον ΣΥΡΙΖΑ να αναλάβει μετά από μερικούς μήνες τη διακυβέρνηση, σε ένα εντελώς διαφορετικό κλίμα και περιβάλλον από το να επιδιώκει να μπει μόνος του στη μέγγενη των δανειστών εδώ και τώρα;Γιατί στα αλήθεια αυτοπαγιδεύτηκε;
Ή μήπως πιστεύουν τις “βαθυστόχαστες” αναλύσεις του Παν. Λαφαζάνη περί προβοκάτσιας του κεφαλαίου που ρίχνει το χρηματιστήριο ; Κι αν αύριο αρχίσει ο κόσμος σιγά-σιγά να τα μαζεύει από τις τράπεζες στο μαξιλάρι θα είναι και πάλι κάποιο μυστικό σχέδιο του διεθνούς κεφαλαίου και των μονοπωλίων και όχι του ενστίκτου αυτοσυντήρησης;

Πέρα από την πλάκα όμως, η κατάσταση μόνο για γέλια δεν είναι. Έχουμε μπροστά μας δυο μήνες( τυχαία μήπως η παράταση των δύο μηνών που μας έδωσαν οι δανειστές;) που αυτά που θα δούμε δεν θα τα πιστεύουμε. Και ενδεχομένως το μόνο καλό (αν μπορεί να υπάρχει καλό μέσα στην καταστροφή) είναι ότι ενδεχομένως με τις εκλογές να γλιτώσουμε από διάφορους καραγκιόζηδες που είχαν μπει στην τελευταία Βουλή -τόσοι μαζεμένοι πρώτοι φορά- και οι οποίοι είναι η ώρα να πάνε από τις 29 Δεκεμβρίου από εκεί που ήρθαν!

Blogger Βασίλης Στεφανακίδης