Γίνεται μείωση κόστους του Δημοσίου χωρίς απολύσεις;

Πολλοί πολίτες και οικονομολόγοι αναρωτιούνται σήμερα πώς θα μπορέσει η χώρα μας να διατηρήσει τα πολύ υψηλά επίπεδα του πρωτογενούς πλεονάσματος στα οποία έχει δεσμεύσει για τα επόμενα χρόνια τη χώρα μας η κυβέρνηση, πώς θα «πυροδοτηθεί» η ανάπτυξη και πώς θα μειωθούν τα κόστη στο Δημόσιο χωρίς απολύσεις. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκος Μητσοτάκης έχει ρητά δεσμευτεί ότι δεν θα προβεί σε απολύσεις στο Δημόσιο.

Γίνεται λοιπόν μείωση κόστους στο Δημόσιο χωρίς απολύσεις;
Είμαι πεπεισμένος ότι μπορούμε και να μειώσουμε τα κόστη και το Δημόσιο -μέσω outsourcing- να συμβάλει στην ανάπτυξη. Η εμπειρία μου κατά την περίοδο 2010-2012, όταν διετέλεσα γραμματέας Αποκρατικοποιήσεων και ΔΕΚΟ στο υπουργείο Οικονομικών, είναι ενδεικτική: με συστηματικές δράσεις βελτιώσαμε το αποτέλεσμα των ΔΕΚΟ κατά 1,2 δισ. ευρώ χωρίς απολύσεις.

Μειώσαμε το κόστος μισθοδοσίας από 1,6 δισ. σε 950 εκατ. ευρώ, μειώσαμε τον αριθμό εργαζομένων από 36.747 σε 26.924 χωρίς απολύσεις, μειώσαμε τις κρατικές επιχορηγήσεις από 750 εκατ. σε 450 εκατ. ευρώ και οι λειτουργικές δαπάνες υποχώρησαν από 5,3 δισ. σε 3,8 δισ. ευρώ. Για τη μείωση του αριθμού των εργαζομένων χωρίς απολύσεις εφαρμόσαμε τον κανόνα 1 προς 20 (μία πρόσληψη για κάθε 20 αποχωρήσεις), επιταχύναμε τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις και μεταφέραμε προσωπικό από μη παραγωγικές υπηρεσίες σε παραγωγικούς τομείς.

Μεταξύ άλλων, καθιερώθηκε ανώτατο όριο μηνιαίων αποδοχών το πόσο των 5.856 ευρώ και η αμοιβή για συμμετοχή στις συνεδριάσεις των μελών του Δ.Σ. μειώθηκε στο ήμισυ. Παράλληλα καθορίστηκε ότι οι πάσης φύσεως αμοιβές για υπερωρία, υπερεργασία, εκτός έδρας μετακίνηση, οδοιπορικά κ.λπ. απαγορεύεται να υπερβαίνουν σε επίπεδο φορέα το 10% του συνολικού κόστους μισθοδοσίας.

Με βάση την εμπειρία μου της περιόδου 2010-2012 πιστεύω ότι για τις επόμενες χρονιές η βασική προτεινόμενη στρατηγική πρέπει να στηρίζεται στη μείωση του συνολικού μισθολογικού κόστους του Δημοσίου χωρίς απολύσεις. Με τις κάτωθι δράσεις: μείωση συνολικού αριθμού εργαζομένων (προσλήψεις προς αποχωρήσεις 1/5). Ψηφιακή χαρτογράφηση όλων των μονάδων και ατόμων του Δημοσίου. Μείωση υπερωριών. Νέο μισθολόγιο. Επίσης, μέσω ελέγχου των επενδύσεων των ΔΕΚΟ/ΟΤΑ, κεντρική στρατηγική και υλοποίηση προμηθειών, με χρηματοδότηση δραστηριοτήτων μέσω του ΕΣΠΑ, με μείωση χορηγήσεων από τον κρατικό ΠΟΥ, πώληση μη στρατηγικών δραστηριοτήτων και αναδιαρθρώσεις ΔΕΚΟ. Στην προσπάθεια, τέλος, να στηριχθεί η οικονομία από τις δράσεις του Δημοσίου, ένας βασικός τομέας ανάπτυξης είναι το outsourcing, με έμφαση στις συνεργασίες με τον ιδιωτικό τομέα.

Το δημόσιο συμφέρον δεν υπηρετείται ούτε αποκλειστικά ούτε μονοπωλιακά από το κράτος. Με παραχώρηση περισσότερων λειτουργιών του δημοσίου στους ιδιώτες, σε υποδομές και υπηρεσίες μέσω ΣΔΙΤ (π.χ., ηλεκτρονικό εισιτήριο για τους αρχαιολογικούς χώρους), η αναβάθμιση των αξονικών και μαγνητικών τομογράφων στα νοσοκομεία, με υποστηρικτικές υπηρεσίες του Δημοσίου, όπως η έκδοση της μισθοδοσίας των δημοσίων υπαλλήλων, ο τομέας της καθαριότητας στους δήμους κ.λπ., απελευθερώνεται προσωπικό και αποφεύγονται στο μέλλον οι κομματικές προσλήψεις στο Δημόσιο. Η κατακλείδα αυτών των παρεμβάσεων είναι η ενίσχυση του εξειδικευμένου προσωπικού ιδιαίτερα στους τομείς της Υγείας και Παιδείας. Αν θέλουμε την αλλαγή, πρέπει να το τολμήσουμε.

* Σύμβουλος επιχειρήσεων που έχει διατελέσει γραμματέας ΔΕΚΟ και Αποκρατικοποιήσεων στο υπουργείο Οικονομικών, 2010 - 2012