Φεύγει η τρόικα που μένει

Μεγάλο πανηγύρι ετοιμάζει η κυβέρνηση για την υποτιθεμενη «εκδίωξη» της τρόικας, με στόχο να παρουσιαστεί ως μεγάλη πολιτική επιτυχία αλλά και ως ένδειξη -δήθεν- εξόδου από την κρίση. Η αλήθεια, βέβαια είναι διαφορετική και η όλη κυβερνητική προσπάθεια παραπέμπει στη γνωστή σάτιρα του Χάρι Κλιν από τη δεκαετία του 1980 -που οι παλαιότεροι ίσως να θυμούνται- για την περίφημη εκδίωξη των αμερικανικών βάσεων από την Ελλάδα, με το τραγούδι «φεύγουν οι βάσεις που μένουν». Οι εταίροι βάζουν πλάτη σε αυτό το παιχνίδι επικοινωνίας -τουτέστιν προπαγάνδας- καθώς βλέπουν ότι χρειάζονται κάποιες «ανάσες» για να ξεφεύγει ο ατμός από τη συμπίεση της κοινωνίας αλλά και κάποια πολιτικά υποστηρίγματα στην κυβέρνηση η οποία φθείρεται όλο και περισσότερο. Η αλήθεια είναι ότι η εποπτεία της ελληνικής οικονομίας και των εφαρμοζόμενων πολιτικών θα συνεχιστεί το ίδιο αυστηρή. Το πιθανότερο είναι ότι θα χρησιμοποιηθούν οι διαδικασίες της λεγόμενης «ενισχυμένης εποπτείας» που προβλέπει ο ευρωπαϊκός κανονισμός 472, ο οποίος στην ουσία ενσωματώνει, υπό ευρωπαϊκό πλαίσιο, όλο το σύστημα των μνημονίων που εφαρμόστηκε στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες τα τελευταία χρόνια. Το σύστημα είναι σχεδόν το ίδιο, προβλέπεται κατάρτιση προγργάμματος με συγκεκριμένους στόχους, παρακολούθηση, εκθέσεις πρόοδου, αξιολόγηση πολιτικών, αξιολόγηση βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους, τακτικές αποστολές επιθεώρησης, τεχνική βοήθεια, συστάσεις για μέτρα και διορθωτικά μέτρα, ακόμα και ποινές και πρόστιμα. Η δε κάλυψη των προαπαιιτούμενων που θα διαμορφωθούν θα συνδεθούν και με την ελάφρυνση του χρέους. Η διαφορά είναι ότι το κύριο βάρος του ελέγχου πέφτει στην Κομισιόν και ότι το ΔΝΤ, παρόλο που θα συμμετέχει και αυτό αν χρειάζεται στην εποπτεία, αλλά δεν θα μετέχει στις αποστολές επιθεώρησης στο κράτος-μέλος, οι οποίες θα απαρτίζονται από στελέχη της Κομισιόν και της ΕΚΤ. Οι δε εκθέσεις προόδου θα συντάσσονται ανά εξάμηνο. Με λίγα λόγια, το ΔΝΤ αν έχει κάτι να πει για την Ελλάδα (ή όποια άλλη χώρα ενταχθεί στον κανονισμό) θα το λέει στην Κομισιόν και εκείνη θα αναλαμβάνει τις σχέσεις με το κράτος-μέλος. Στην ουσία, δηλαδή, με την «ενισχυμένη εποπτεία» η ευρωζώνη επισημοποιεί το θεσμό των μνημονίων για τις χώρες που χρειάζονται οικονομική ενίσχυση και φτιάχνει ένα ευρωπαϊκό σύστημα για την διαχείριση των καταστάσεων. Σύμφωνα με τον κανονισμό, η Κομισιόν είναι εκείνη που θα αποφασίζει «να θέσει υπό ενισχυμένη εποπτεία ένα κράτος μέλος το οποίο αντιμετωπίζει ή απειλείται από σοβαρές δυσκολίες αναφορικά με τη χρηματοοικονομική του σταθερότητα, που ενδέχεται να έχουν δυσμενείς δευτερογενείς επιπτώσεις σε άλλα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ». Επί της ουσίας, δηλαδή, λίγα αλλάζουν, ενώ η απομάκρυνση του «λαομίσητου ΔΝΤ» μπορεί να ακούγεται καλά, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στην περίπτωση της Ελλάδας, το ΔΝΤ ήταν εκείνο που πρότεινε κούρεμα του χρέους το 2010 (και δεν εισακούστηκε) καθώς οι ευρωπαίοι προτίμησαν να δώσουν χρόνο στις τράπεζές τους να ξεφορτωθούν τα ελληνικά ομόλογα και είναι εκείνο που προτείνει κούρεμα και σήμερα. Blogger Γιώργος Χ. Παπαγεωργίου