Δεν ευθύνονται τα προγράμματα λιτότητας για τη μικρή αύξηση του προσδόκιμου ζωής

Η αύξηση στο προσδόκιμο ζωής επιβραδύνει τις προηγμένες οικονομίες του κόσμου, αλλά μπορεί να μην είναι η υπαιτιότητα των πολιτικών λιτότητας.

Οι ευρωπαϊκές χώρες που απέφευγαν τη λιτότητα μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση - όπως η Γερμανία, η Σουηδία και οι Κάτω Χώρες - σημείωσαν μικρότερη αύξηση στο προσδόκιμο ζωής από ό, τι οι χώρες όπου οι περικοπές των κυβερνητικών δαπανών ήταν οι πιο σοβαρές, όπως η Ελλάδα, σύμφωνα με μια έκθεση εργασίας του ΟΟΣΑ.

"Οι

συστηματικές αναθεωρήσεις των οικονομιών δείχνουν ότι η οικονομική ύφεση και η λιτότητα συσχετίζονται με την επιδείνωση της ψυχικής υγείας και την αύξηση των ποσοστών αυτοκτονίας, αλλά ο αντίκτυπος στη συνολική θνησιμότητα είναι λιγότερο σχετικός", ανέφερε η επιδημιολόγος Veena Raleigh.

Ορισμένες μελέτες έχουν δείξει ακόμη ότι η οικονομική ύφεση συνδέεται με χαμηλότερη θνησιμότητα, ειδικά από τροχαία ατυχήματα, σύμφωνα με την Raleigh. Ωστόσο, το έγγραφο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το ζήτημα θα πρέπει να συνεχίσει να παρακολουθείται.

"Η πλήρης κλίμακα των συνεπειών στις χώρες που πλήττονται σοβαρά μπορεί να καταστεί εμφανής μόνο στο μέλλον", ανέφερε το εν λόγω κείμενο.

Μετά από περισσότερο από έναν αιώνα που οι άνθρωποι σε μεγάλες εκβιομηχανισμένες οικονομίες απολαμβάνουν ολοένα και μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, τα οφέλη αυτά έχουν αρχίσει να υποχωρούν σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες. Ο Raleigh υπογραμμίζει ότι ενώ το κάπνισμα, η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και η υψηλή αρτηριακή πίεση έχουν σημειώσει πτώση τα τελευταία χρόνια, η παχυσαρκία και ο διαβήτης συνεχίζουν να αυξάνονται.