Αναδιοργάνωση (restructuring) επιχείρησης και δανεισμού της

Το τελευταίο χρονικό διάστημα μερικών μηνών, το θέμα των μη εξυπηρετούμενων Επιχειρηματικών Δανείων ( N.P.L ), είναι καθημερινά στην επικαιρότητα, αποτελώντας το κυρίως θέμα είτε εκτεταμένης αρθρογραφίας, είτε υψηλού επιπέδου Συνεδρίων του χρηματοπιστωτικού Τομέα.

Όχι άδικα βέβαια, απ την στιγμή που διαπιστωμένα το ύψος τους έχει φθάσει σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα ( 40 δις ), αγγίζοντας το 43% περίπου του συνόλου των Επιχειρηματικών χορηγήσεων. Είναι προφανές ότι η Κυβέρνηση, η ΤτΕ,

η ΕΚΤ και το ΔΝΤ, πιέζουν για την επίλυση του δύσκολου αυτού θέματος. Οι λόγοι που ασκούνται πιέσεις από όλες τις πλευρές, είναι κυρίως δύο. Κατ αρχήν για την ‘εξυγίανση’ των Ισολογισμών των Τραπεζών και δεύτερον ( αλλά σημαντικότερο ), γιατί αν δεν λυθεί το συγκεκριμένο πρόβλημα οι Τράπεζες δεν μπορούν να διοχετεύσουν νέα Κεφάλαια με την μορφή χορηγήσεων προς τις Επιχειρήσεις. ( Ρευστότητα )

Ως εκ τούτων, οι τέσσερις συστημικές Τράπεζες έχουν αρχίσει να προσεγγίζουν το πρόβλημα, κατ αρχήν δημιουργώντας εντός των δομών τους νέα Τμήματα τα οποία ασχολούνται αποκλειστικά με τα ‘κόκκινα δάνεια’. Έχουν ξεκινήσει να εξετάζουν μία προς μία τις Επιχειρήσεις που δεν εξυπηρετούν τα δάνειά τους, με στόχο να λάβουν τις σχετικές αποφάσεις για την κάθε Επιχείρηση.

Ταυτόχρονα, το αρμόδιο Υπουργείο ( Ανάπτυξης ), επεξεργάζεται σχετικό πλαίσιο το οποίο περιλαμβάνει και αλλαγές στο Πτωχευτικό Δίκαιο, εντός του οποίου θα κινηθούν οι Τράπεζες στην επερχόμενη αντιμετώπιση των ‘κόκκινων’ δανειοληπτών τους.

Ένα μεγάλο μέρος των ‘κόκκινων’ αυτών δανείων ( περίπου 25 δίς από τα 40 ), αφορούν Επιχειρήσεις που υπάρχει η δυνατότητα και οι προϋποθέσεις να καταστούν βιώσιμες. Γι αυτές τις περιπτώσεις, οι Τράπεζες ζητούν ( μεταξύ άλλων ), ένα πειστικό σχέδιο βιωσιμότητας ( ‘feasibility Plan’ ). Η υποβολή στην πιστώτρια Τράπεζα ενός ρεαλιστικού, πρακτικά εφαρμόσιμου και αξιόπιστου σχεδίου βιωσιμότητας της Επιχείρησης, είναι ο ‘ακρογωνιαίος λίθος’ για την στήριξη της Επιχείρησης από την Τράπεζα.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονισθεί ότι επειδή όπως είναι αντιληπτό τα αρμόδια Τμήματα των Τραπεζών όλα τα προηγούμενα χρόνια έχουν δεχθεί χιλιάδες παρόμοια Σχέδια Βιωσιμότητας και Επιχειρηματικά Σχέδια ( Business Plans ), με … ονειρώδεις ‘προβλέψεις’, καταπληκτικές καμπύλες διαγραμμάτων και εντυπωσιακά αναμενόμενα αποτελέσματα στον προϋπολογισμό, που στην πράξη κανένα από αυτά δεν υλοποιήθηκε και παρέμειναν απλά να καταλαμβάνουν χώρο στα ατέλειωτα ερμάρια των Τραπεζικών Τμημάτων, σήμερα τα υποβαλλόμενα σχέδια εξετάζονται ιδιαίτερα προσεκτικά τόσο αυτά όσο και το σημαντικότερο ,που είναι ποιος θα αναλάβει την ευθύνη της υλοποίησής τους και την επίτευξη των προβλεπόμενων σε αυτά αποτελεσμάτων.

Συνοπτικά, το Σχέδιο Βιωσιμότητας σημειώνει ότι ‘ αυτά είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Επιχείρηση, αυτές είναι οι λύσεις τους και οι ενέργειες που θα υλοποιηθούν, αυτή η πρότασή μας για την αναδιοργάνωση του δανεισμού μας και σε περίπτωση υλοποίησης των ανωτέρω, αυτά είναι τα αναμενόμενα αποτελέσματα της επόμενης 5ετίας’.
Ουσιαστικά, η διαδικασία δεν διαφέρει από την διαδικασία που βιώνουμε όλοι μας εδώ και μερικά χρόνια, δηλαδή ‘ μνημόνιο-εφαρμογή συμφωνηθέντων δράσεων-προαπαιτούμενα-ισοδύναμα-εκταμίευση δόσης κ.ο.κ’ . Άλλωστε, να μην λησμονούμε ότι και το Κράτος μια Επιχείρηση είναι, απλά διαφέρει σε μέγεθος και πολυπλοκότητα. ( Και φυσικά ότι υπάρχει το ‘πολιτικό κόστος’ που δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις αποτελεί τροχοπέδη . )
Αναλυτικότερα η ανωτέρω αναφερόμενη διαδικασία περιλαμβάνει αρχικά μια αναλυτική ‘αποτύπωση’ της παρούσας κατάστασης της Επιχείρησης, όπου καταγράφονται πλέον τα βασικά προβλήματά της και στην συνέχεια εκπονείται αναλυτικό Σχέδιο Βιωσιμότητας ( ‘feasibility Plan’ ) , το οποίο περιλαμβάνει πεδία όπως πρόταση για την αναδιοργάνωση των δανείων της Επιχείρησης, μέτρα και ενέργειες για την μείωση του λειτουργικού κόστους, προτάσεις για την αύξηση του Κύκλου Εργασιών, κατά περίπτωση πρόταση για είσοδο νέου Στρατηγικού Επενδυτή, τυχόν προτάσεις για εξαγορά άλλης Επιχείρησης ή συγχώνευσης, υπολογισμό της Οικονομικής διάστασης των ανωτέρω προτάσεων και ενσωμάτωση όλων σε ένα συγκεντρωτικό Προϋπολογισμό 5ετίας.

Στην συνέχεια παρουσιάζεται στον Επιχειρηματία και αν υπάρξει συμφωνία επί του Σχεδίου και όσων η Επιχείρηση θα κληθεί να υλοποιήσει, οι έχοντες καταρτίσει το Σχέδιο μαζί με τον Επιχειρηματία το υποβάλλουν και το παρουσιάζουν στην Πιστώτρια Τράπεζα.

Αν υπάρξει ικανοποίηση και συμφωνία και εκ μέρους της, τότε η κάθε πλευρά καλείται να ‘ τιμήσει’ το δικό της μέρος. Δηλαδή η Επιχείρηση να υλοποιήσει το Σχέδιο και να φέρει τα αναγραφόμενα σε αυτό αποτελέσματα και η Τράπεζα την ικανοποίηση των αιτημάτων . Να σημειωθεί βέβαια, ότι η υλοποίηση του Σχεδίου και τα αποτελέσματά του ( όσον αφορά τυχόν αποκλείσεις ),παρακολουθούνται από την Τράπεζα σε μηνιαία βάση, μέσω αναλυτικού report. Ως εκ τούτου, αλλά και ως εκ των ανωτέρω, πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι είναι κυριολεκτικά ζωτικής σημασίας για την Επιχείρηση η επιτυχής υλοποίηση του Σχεδίου Βιωσιμότητας, γιατί δεν θα της δοθεί πλέον δεύτερη ευκαιρία από την Πιστώτρια Τράπεζα.

Η ανάληψη της ευθύνης για την υλοποίηση , θα πρέπει να γίνει από ‘εξωτερικούς’ Συνεργάτες ( για πολλούς λόγους ), τους οποίους θα πρέπει να εμπιστευθεί τόσο ο Επιχειρηματίας όσο και η Τράπεζα, οι οποίοι ως Ομάδα έμπειρων και εξειδικευμένων στο αντικείμενο Στελεχών, θα πρέπει να εισέλθουν εντός των δομών της Επιχείρησης και να εργασθούν μαζί με τα Στελέχη της και τον Επιχειρηματία για την υλοποίηση του Σχεδίου, διασφαλίζοντας το τελικό αποτέλεσμα.

Η Ομάδα αυτή, θα αναλάβει στην συνέχεια ( με την υποστήριξη του Επιχειρηματία ), να ‘επικοινωνήσει’ τις επί μέρους ενέργειες που περιλαμβάνονται στο Σχέδιο Βιωσιμότητας στα Στελέχη της Επιχείρησης , με σκοπό την απόσπαση και της δικής τους συναίνεσης και ακολουθεί η εφαρμογή αναλυτικού Σχεδίου Δράσης ( Action Plan ) που περιλαμβάνει ποιο Στέλεχος θα υλοποιήσει την κάθε επί μέρους ενέργεια, καθώς και χρονοδιαγράμματα.
Συνοψίζοντας, Επιχειρήσεις που αν και έχουν ‘κόκκινα δάνεια’ έχουν προοπτικές βιωσιμότητας, εκτιμάται ότι θα στηριχθούν απ το Τραπεζικό σύστημα, αλλά και από την Κυβέρνηση με ανάλογα μέτρα, ώστε να επανακάμψουν και ταυτόχρονα να μην διογκωθεί ακόμη περισσότερο η ανεργία.

Blogger Ιωάννης Κοκολινάκης