Αλέξη, τι πίνεις;

Ο Έλληνας πρωθυπουργός, ο οποίος εσχάτως συγκεντρώνει τον θαυμασμό αυτών που παλιά αποκαλούσε τοκογλύφους, είτε ζει σε ένα παράλληλο σύμπαν, όπου ο ίδιος και η κυβέρνησή του δεν εφαρμόζουν Μνημόνιο αλλά το περίφημο «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» και παραμένουν πιστοί στις αριστερές καταβολές τους, είτε μας δουλεύει ψιλό γαζί, κάτι που μάλλον είναι και το πιθανότερο.

Δεν μπορεί να εξηγηθεί με κάποιον άλλο λογικό τρόπο, το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας

μιλώντας χθες στην Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε το αμίμητο: «το δημοψήφισμα του περασμένου Ιούλη αποτέλεσε ιστορική τομή, καθώς πέραν των άλλων, κατέγραψε την επιθυμία του ελληνικού λαού για μια μεγάλη αλλαγή και τομή με το παλιό».... Εδώ ξεκινούν τα εγκεφαλικά, οφείλω να ομολογήσω.

Με απλά λόγια αυτό που μας λέει ο Αλέξη, ο οποίος έχει εξασκηθεί να πιάνει και τα κρυφά μηνύματα, είναι ότι δεν μας άρεσε το παλιό Μνημόνιο και του ζητήσαμε να υπογράψει ένα νέο, έτσι για την αλητεία! Να συγκρουστεί, βρε παιδί μου, με το παλιό Μνημόνιο, γιατί ως γνωστόν «ο νέος είναι ωραίος»...

Αλλά δεν σταμάτησε εκεί ο πρωθυπουργός, όπως τουλάχιστον μας ενημερώνουν οι διαρροές από «κύκλους του Μεγάρου Μαξίμου». Συνέχισε ακάθεκτος, προσθέτοντας ότι «Η Αριστερά δεν μπορεί να καταγραφεί ως δύναμη καλύτερης διαχείρισης της κρίσης»... «Πώς είπατε;», που συνήθιζε να λέει και η παλιά, καλή σου φίλη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Ποια Αριστερά, καλέ μου άνθρωπε; Αυτή που το μόνο που δεν έχει φορολογήσει είναι ο αέρας; Αυτή που εξαθλιώνει ακόμη περισσότερο την ήδη παραπαίουσα μεσαία τάξη; Αυτή που εφαρμόζει τόσο νεοφιλελεύθερες πολιτικές που έχει φέρει σε αδιέξοδο ακόμη και τους πλέον σκληροπυρηνικούς νεοφιλελεύθερους, οι οποίοι είναι στα πρόθυρα εμφράγματος, καθώς τους αναγκάζεις να αρνηθούν τα δικά τους πιστεύω;

Αλέξη μου, σε παρακαλώ σύνελθε! Αλήθεια στο λέω, έχω αρχίσει να ανησυχώ για την υγεία σου, τόσο την ψυχική όσο και τη διανοητική, εάν τουλάχιστον θεωρήσω ότι αυτά που είπες στην Πολιτική Γραμματεία τα πιστεύεις κιόλας. Σύνελθε και κοίτα μήπως μπορείς να σώσεις τίποτα. Έστω και μικρό, έστω και το ελάχιστο. Μήπως μπορέσεις και σώσεις κάτι τόσο από τη δική σου όσο και από τη δική μας αξιοπρέπεια. Γιατί, καλό μου παιδί, πρέπει να στο πω και ας κινδυνέψω να σε πληγώσω: Αυτά που εφαρμόζεις έχουν τόσο σχέση με την Αριστερά όσο εγώ με την αστροφυσική. Ως εκ τούτου προσγειώσου στην πραγματικότητα ή εάν έχεις τα κότσια προσπάθησε να την αλλάξεις.