Αυτοί δεν είναι left, είναι φιλε-left!

Πέραν του κωμικοτραγικού του πολυνομοσχεδίου με τις 7.500 σελίδες, επί του οποίου αποφαίνονται και ψηφίζουν οι εθνικοί αντιπρόσωποι, υποστηρίζοντας μάλιστα -χωρίς να πείθουν- πως το έχουν διαβάσει κιόλας, το τελικό συμπέρασμα είναι ότι οι διατάξεις που έρχονται να προστεθούν με βάρη στις πλάτες σχεδόν όλων των Ελλήνων είναι εξοντωτικές και αφαιρούν και τις τελευταίες ελπίδες για ανάταξη της οικονομίας.

Οι νέοι φόροι που μπαίνουν στη ζωή μας άμεσα αλλά και η επαύξηση των υφισταμένων, όπως ο ΕΝΦΙΑ

που θα καταργούνταν αλλά μονιμοποιείται και αυξάνεται, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για αυταπάτες. Η θεσμοθέτηση της πώλησης από τις τράπεζες κόκκινων αλλά και πράσινων δανείων σε funds είναι ίσως η μόνη δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ («κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη») που υλοποιείται. Οντως δεν θα πάει κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη αφού θα καταλήξει στα... νύχια των κορακιών! Και μάλιστα σε 1,5 χρόνο θα αρθεί και η προστασία των δανείων πρώτης κατοικίας με αντικειμενική τιμή κάτω και από 140.000 ευρώ!

Οσο για την περιουσία του ελληνικού λαού, που δεν θα επέτρεπαν να βγει στο σφυρί μπιρ παρά, τώρα όχι απλώς της βάζουν γενικό πωλητήριο, αλλά τον πρώτο και τελευταίο λόγο θα έχουν τα δύο μέλη-εκπρόσωποι των δανειστών που θα μετέχουν στο διοικητικό συμβούλιο του νέου υπερταμείου, το οποίο θα αντικαταστήσει το σημερινό ΤΑΙΠΕΔ συγκεντρώνοντας όλα τα κρατικά περιουσιακά στοιχεία από οικόπεδα έως συμμετοχές σε επιχειρήσεις και τράπεζες.

Μόνο που τώρα δεν θα μιλάμε για ξεπούλημα αλλά για... αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας!

Οπως και να το κάνουμε, η διαφορά είναι εμφανής. Οσο εμφανής είναι και η διαφορά στους φόρους και τις περικοπές συντάξεων, που τώρα θα τις αποκαλούμε μεταρρυθμίσεις!

Το δε νέο κύμα φτωχοποίησης και εξαθλίωσης της ελληνικής κοινωνίας δεν θα είναι τίποτε άλλο από μία ακόμα προσαρμογή στα νέα δεδομένα! Κι έτσι, με μεταρρυθμίσεις, αξιοποιήσεις και προσαρμογές, προχωράμε ακάθεκτοι στη μετά αξιολόγηση εποχή, η οποία, σύμφωνα με τον κυβερνητικό σχεδιασμό, θα έχει ως κύριο χαρακτηριστικό την... ανάπτυξη!

Και ναι μεν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχουν κάθε λόγο να πιστεύουν στις εκτιμήσεις και τους ισχυρισμούς τους, ότι με τα νέα μέτρα που μας φόρτωσαν έσωσαν και αυτοί με τη σειρά τους τη χώρα, όπως και οι προηγούμενοι, πλην όμως οι δανειστές, εκ πεποιθήσεως δύσπιστοι, θεωρούν ότι ούτε τα νέα μέτρα θα αποδώσουν (απορώ γιατί) και γι' αυτό ζητούν και παίρνουν και πρόσθετες διασφαλίσεις - για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο.

Και ποιες είναι οι πρόσθετες διασφαλίσεις ότι η χώρα θα έχει πλεονάσματα κάθε χρόνο ώστε να μπορεί σιγά-σιγά να αποπληρώνει τα χρέη της; Μα ο περίφημος κόφτης που μπήκε για τα καλά κι αυτός στην ταλαίπωρη ζωή μας. Ελληνικής εμπνεύσεως αυτό το μοναδικό εφεύρημα που στην ουσία δεν είναι τίποτε άλλο από ένα αέναο μνημόνιο γιατί, όπως γνωρίζουμε, όλα τα άλλα έχουν ημερομηνία λήξης.

Και όπως τα δύο προηγούμενα μνημόνια έληξαν και το μόνο που κατάφεραν ήταν να εξοντώσουν τους Ελληνες, χωρίς όμως να βγάλουν από το κώμα την οικονομία μας, προφανώς οι δανειστές θεωρούν δεδομένο ότι και η νέα ισοπέδωση που φέρνει το τρίτο -αριστερό- μνημόνιο θα κάνει και πάλι μια τρύπα στο νερό.

Κι επειδή το μόνο για το οποίο νοιάζονται είναι πώς θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους, βρήκαν καταπληκτική την ιδέα του αυτόματου κόφτη. Δεν μαζεύονται οι προϋπολογισθέντες φόροι ή δεν περιστέλλονται οι προγραμματισθείσες δαπάνες; Ε, έρχεται αυτόματα ο κόφτης με ένα Προεδρικό Διάταγμα και ξυρίζει οριζόντια μισθούς, συντάξεις και δημόσιες δαπάνες, μέχρι να συμπληρωθεί το απαιτούμενο πλεόνασμα του Προϋπολογισμού. Απλό και ιδιοφυές, αν το σκέφτηκε μόνος του ο Τσακαλώτος. Αριστερό δεν το λες πάντως.

Λεπτομέρεια, φυσικά, αν αυτές οι οριζόντιες περικοπές αφορούν τις ζωές εκατομμυρίων Ελλήνων που βρίσκονταν από πριν πολύ κάτω από τις αντοχές τους και έχει εξαφανιστεί η έννοια της αξιοπρέπειας. Ενας κόφτης στο διηνεκές, ένα μνημόνιο μόνος του, από αυτούς που μας μίλαγαν για εθνική υπερηφάνεια, για αξιοπρέπεια, για ελπίδες και ανάσες Δημοκρατίας.

Αλήθεια, η δική τους αξιοπρέπεια πού πήγε; Εκτός κι αν δεν ποτέ δεν είχαν.