The Face: Το περιοδικό που έγινε η σημαία της νεανικής κουλτούρας

Το 1980 στη Βρετανία, το BBC2 προβάλλει το "Μάλιστα, Κύριε Υπουργέ", ο πληθωρισμός σκαρφαλώνει στο 21% και η ανεργία σημειώνει ρεκόρ. Στα βιβλιοπωλεία κυκλοφορεί το δεύτερο βιβλίο της τριλογίας "Γυρίστε τον Γαλαξία με Ωτοστόπ" του Douglas Adams, ο Ian Curtis των Joy Division

αυτοκτονεί λίγο πριν από την πρώτη περιοδεία του γκρουπ στην Αμερική και ανάμεσα στα singles που φτάνουν στο Νο 1 είναι το "Call Me" των Blondie και το "The Winner Takes It All" των ABBA. Τις Τρίτες, στο κλαμπ Blitz στο Covent Garden, συχνάζουν τα Blitz Kids -ανάμεσά τους ο Boy George και οι Spandau Ballet – και γεννιέται η νεανική υποκουλτούρα των New Romantics.

Το πρωτοποριακό βρετανικό περιοδικό 
Την 1η Μαΐου toy 1980 κυκλοφορεί το πρώτο τεύχος του "The Face" σε ένα περίπτερο της Great Marlborough Street, στο Σόχο. Είναι "παιδί" του Βρετανού δημοσιογράφου Nick Logan, ο οποίος έγραφε στο "New Musical Express" μέχρι το 1978 και στη συνέχεια δημιούργησε το δημοφιλές "Smash Hits". Το νέο περιοδικό, με τον Jerry Dammers των "The Specials" στο σκοτεινό εξώφυλλο και το εκτυφλωτικό κόκκινο-μπλε λογότυπο, δεν είχε σχεδόν καθόλου διαφημίσεις και εκδόθηκε εν μέσω μιας βαθιάς οικονομικής ύφεσης. «Δεν πούλησε ποτέ περισσότερα από 130.000 αντίτυπα -ένας μέτριος αριθμός για ένα περιοδικό με διεθνή διανομή- και εκδιδόταν για 24 χρόνια, μια καλή αλλά όχι εντυπωσιακή πορεία. Κι όμως, καταναλώθηκε και μνημονεύεται με πάθος», γράφει ο δημοσιογράφος Andy Beckett στη Guardian.

Για τους μεγαλύτερους της Generation X, το ξεφύλλισμα των πρώτων τευχών του ήταν σαν μετάληψη στο ιερό μυστήριο της μουσικής. Στα εξώφυλλα: ο Paul Weller, ο Bryan Ferry, οι B-52s, ο Paul Simonon των The Clash, ο Martin Kemp των Spandau Ballet, οι Human League, ο Johnny Rotten, η Annie Lennox. Οπως αναφέρει ο Paul Gorman στα αρχικά κεφάλαια του βιβλίου του "The Story of The Face" (Thames & Hudson, 2017), τα πρώτα πέντε χρόνια της κυκλοφορίας του το περιοδικό μεταμορφωνόταν τεύχος προς τεύχος: από κλασικό ροκ μηνιαίο σε ένα πυρετώδες, προκλητικό περιοδικό που γιόρταζε το clubbing, την underground μουσική και το avant-garde στυλ.
«Μια πηγή πολιτιστικής αφύπνισης για γενιές Βρετανών νέων», σύμφωνα με τους New York Times, το "The Face", μέχρι το 2004 που έκλεισε (και επανακυκλοφόρησε το 2019 σε ηλεκτρονική μορφή), κάλυπτε υποκουλτούρες, αναδυόμενα γκρουπ, street style, design, κινηματογράφο, πολιτική και κοινωνικά ζητήματα, αποτυπώνοντας το πνεύμα της εποχής με έναν πολύχρωμο, χαοτικό και εντελώς ξεχωριστό τρόπο.

H έκθεση
Στην ανατρεπτική, πειραματική οπτική γλώσσα του εστιάζει η έκθεση "The Face Magazine: Culture Shift", που παρουσιάζεται αυτές τις μέρες στη National Portrait Gallery του Λονδίνου, συγκεντρώνοντας πάνω από 200 φωτογραφίες από 80 φωτογράφους. Ανάμεσά τους, το εξώφυλλο με τη Siouxsie Sioux της Αμερικανίδας Sheila Rock, που κατέγραφε με τον φακό της την post-punk σκηνή του Λονδίνου, η Annie Lennox από τον νεαρό τότε Juergen Teller, ο Leonardo DiCaprio φωτογραφημένος από τον David LaChapelle και το εξώφυλλο-σύμβολο μιας εποχής με τη 16χρονη -άγνωστη τότε- Kate Moss για το τεύχος Ιουλίου 1990, από την επιδραστική Βρετανίδα φωτογράφο Corinne Day.

Το shooting είχε γίνει στους αμμόλοφους της παραλίας Camber Sands, και η στυλίστρια Melanie Ward θυμάται: «Πήγαμε αρκετές φορές στην παραλία. Ηταν κάτι εντελώς αυθόρμητο, μια φυσική ροή των πραγμάτων: φίλοι που έκαναν παρέα, άλλαζαν ρούχα, έβγαζαν φωτογραφίες. Δεν υπήρχε κάποιο σχέδιο, δεν είχαμε στον νου μας να ξεκινήσουμε ένα νέο κίνημα Cool Britannia, απλώς διασκεδάζαμε. Το εξώφυλλο του "The Face" με την Kate να φορά την κορδέλα μαλλιών με τα φτερά ενσαρκώνει μια καθοριστική στιγμή στη μόδα και τη μουσική σκηνή, το zeitgeist των ‘90s. Ολα άλλαξαν. Επικράτησε μια νέα, δημοκρατική ελευθερία -να εκφράζεσαι, να είσαι διαφορετικός και ταυτόχρονα αληθινός απέναντι στον εαυτό σου. Οι εικόνες έγιναν εμβληματικές, η προσωποποίηση ενός youthquake, του λεγόμενου "3ου Καλοκαιριού της Αγάπης", με την Kate ως μούσα του».

*The Face Magazine: Culture Shift, National Portrait Gallery, έως 18 Μαΐου, www.npg.org.uk
Φωτογραφίες: Press Office/National Portrait Gallery