Ύστερα από 4 αρραβώνες, είμαι πάλι μόνη μου! Μήπως έχω τον φόβο της δέσμευση;

Κορίτσια μέσα από αυτή την καινούργια στήλη στο faysbook.gr με τίτλο SEX TALK θα μιλάμε για όλα τα θέματα που αφορούν στο σεξ και τις σχέσεις που όλες μας καίνε και θα φροντίζω εγώ, η Δανάη, μέσα από τις προσωπικές μου εμπειρίες και τις γνώσεις μου να βάζω τέλος στα αδιέξοδά σας. Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να στείλετε το πρόβλημά σας με μήνυμα στη σελίδα μας στο facebook, @facebook.gr. Τα υπόλοιπα αφήστε τα πάνω μου.

Κυρία Δανάη, θα ήθελα πολύ να δω και το δικό μου μήνυμα στο faysbook γιατί θεωρώ πως αυτό που αντιμετωπίζω

απασχολεί πολλές κοπέλες. Με λένε Έλσα, ζω στη Θεσσαλονίκη, έχω κλείσει τα 34 μου αλλά δυστυχώς δεν έχω καταφέρει να ολοκληρώσω της ζωή μου με ένα γάμο. Πριν λίγο καιρό διάβαζα ένα βιβλίο ψυχολογίας, που έλεγε ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν τον φόβο της δέσμευσης. Αυτό νομίζω έχω πάθει, γιατί αν και έχω αρραβωνιαστεί 4 φορές, έχω χωρίσει και τις 4 και είμαι πάλι μόνη. Την πρώτη φορά χώρισα γιατί απολύθηκε από τη δουλειά του εκείνος και η νέα δουλειά που είχε βρει δεν είχε τόσο καλά λεφτά. Ο δεύτερος αρραβώνας διαλύθηκε, επειδή πήρε μετάθεση (ήταν στρατιωτικός) αλλά εγώ δεν ήθελα να αφήσω την Θεσσαλονίκη και να πάω στην Ξάνθη. Με τον τρίτο όλα πήγαιναν καλά, αλλά όταν ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε το σπίτι που θα μέναμε , με έκανε ολόκληρη φασαρία για τις κουρτίνες που πήρα. Για τις 2 μπαλκονόπορτες στο σαλόνι, και το παράθυρο της κρεβατοκάμαρας μαζί με τα ριντό τους, έδωσα 940 ευρώ και το βρήκε παράλογο λέει, άρχισε να βρίζει, να φωνάζει. Τέλος πάντων. εγώ δεν τα μπορώ αυτά, δεν μπορώ την γκρίνια και τις φασαρίες και τελικά χωρίσαμε. Με τον τελευταίο δεν προχώρησε γιατί ενώ είχα πει ότι θέλω αμάξι για δώρο από τους γονείς του την ημέρα που θα δίναμε λόγο, εκείνοι μου πήραν ένα σετ κολιέ βραχιόλι σκουλαρίκια. Ε άμα δεν μπορεί να επιβληθεί στους γονείς του, πώς θα πατήσουμε γερά στα πόδια μας στο γάμο; Δυστυχώς τώρα είμαι πάλι μόνη και στα 34 νιώθω ότι στενεύουν πια τα περιθώρια…

Έλσα, είναι αλήθεια πως η “φοβία της δέσμευσης” απασχολεί πολύ κόσμο, μόνο που στη δική σου περίπτωση δεν νομίζω ότι ισχύει κάτι τέτοιο. Ο φόβος της δέσμευσης έχει να κάνει με βαθύτερα ψυχολογικά αίτια και σε καμία περίπτωση με…οικονομικά αίτια. Γιατί διαβάζοντας προσεκτικά τους λόγους που κάθε φορά χωρίζεις, είναι ξεκάθαρο πως δεν σε κάλυπτε οικονομικά οι κάθε σύντροφός σου! Δεν διακατέχεσαι από το άγχος μήπως τελικά χωρίσεις, δεν σε πιέζει η ιδέα του “για πάντα”, δεν είναι ότι σε καταπιέζει η έλλειψη της αυτονομίας όταν είσαι με έναν σύντροφο…που όλα αυτά απαντούν στον φόβο της δέσμευσης. Εσένα σε ενόχλησαν οι απολαβές του πρώτου σου συντρόφου, η εργασία του δεύτερου, ο θυμός του τρίτου όταν διαπίστωσε ότι είσαι σπάταλη (γιατί ναι Έλσα μου, είναι πάρα πολλά λεφτά τα 1000 ευρώ για 3 κουρτίνες) και σε εξόργισε το σετ κοσμημάτων του 4ου επειδή ήθελες αυτοκίνητο. Στην περίπτωση που εργάζεσαι , φαντάζομαι ξέρεις πόσο δύσκολα βγαίνουν και κυρίως πόσο ακόμα πιο δύσκολα εώς σπάνια αποταμιεύονται τα χρήματα. Το να απαιτείς να ξοδεύονται περιουσίες για τα καπρίτσια σου δείχνει έναν άνθρωπο που δεν έχει μάθει να σέβεται. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα θελήσεις να διαβάσεις ένα βιβλίο ψυχολογίας, βρες κάποιο που στον τίτλο του να έχει την λέξη “σεβασμό”, για τους άλλους αλλά και για τον ίδιο μας τον εαυτό.

Με εκτίμηση, Δανάη.