Δημιουργική γραφή: 5 μυστικά για να γράψετε ένα βιβλίο

Ρωτήσαμε τη συγγραφέα Πολύμνια Κοσσόρα να μας αποκαλύψει 5 μυστικά για να γράψετε ένα βιβλίο. «Δεν υπάρχουν συνταγές για τη συγγραφή ενός καλού βιβλίου» μας είπε, αλλά υπάρχουν κάποιες ελάχιστες προϋποθέσεις, χωρίς τις οποίες η απόπειρα συγγραφής μάλλον θα φέρει απογοητεύσεις.

1 Απόλυτη πεποίθησή μου ότι όποιος καταπιάνεται με τη συγγραφή, θα πρέπει να είναι χρόνιος, παθιασμένος αναγνώστης. Το βιβλίο ανοίγει δρόμους στη σκέψη και κεντρίζει τη φαντασία, δίνει ιδέες, αλλά ανοίγει και την όρεξη να μιλήσεις γι’ αυτές.
2 Πιστεύω ότι ο συγγραφέας οφείλει να ζει μαζί με τους ανθρώπους. Να συνομιλεί,

να ακούει, να αφουγκράζεται. Να ακουμπάει το δάχτυλό του στα ανθρώπινα πάθη και να είναι ανοιχτός σε απροσδόκητες συναντήσεις. Έτσι θα συσσωρεύσει, ασυναίσθητα ίσως, ένα εσωτερικό κεφάλαιο με ανεξάντλητο, σκόρπιο υλικό για τη δημιουργία μιας ενδιαφέρουσας ιστορίας.
3 Κάτι ακόμη σημαντικό, που ίσως ακούγεται αυτονόητο, είναι η καλή γνώση και χρήση της γλώσσας. Μιας γλώσσας χωρίς υπερβολές, χωρίς πολλά σχήματα λόγου. Οι λέξεις είναι εργαλεία έκφρασης και όχι αυτοσκοπός. Πίσω από τις λέξεις υπάρχουν οι χαρακτήρες, η δράση, η πλοκή. Η υπερβολική χρήση εκφραστικών μέσων, τα κλισέ και η πολυλογία σκοτώνουν την αυθεντικότητα της ιστορίας που θέλουμε να αφηγηθούμε και αφυδατώνουν την ουσία του λόγου μας.

4 Οι ήρωες του έργου θα γεννήσουν το ενδιαφέρον του αναγνώστη, που θα τους ακολουθεί πλέον σελίδα με σελίδα, όταν είναι πραγματικοί ανθρώπινοι χαρακτήρες, με ελαττώματα, αρετές και δυνατότητες, αλλά και το κάτι άλλο που τους κάνει ξεχωριστούς. Κάτι ‘λοξό’, κάτι ‘ανάποδο’. Όχι στα απόλυτα θετικά ή αρνητικά πρόσημα. Και βέβαια, ας αποφεύγεται ο πολύ μεγάλος αριθμός χαρακτήρων σε ένα μυθιστόρημα. Δυσχεραίνουν την οργάνωση της πλοκής, μπερδεύουν αχρείαστα τον αναγνώστη και συχνά αποδεικνύονται εντελώς περιττοί.

5 Τέλος, προσοχή στις ανατροπές! Μια ιστορία οφείλει να έχει ανατροπές για να είναι ενδιαφέρουσα, διαφορετικά δεν υπάρχει ίσως λόγος να ειπωθεί. Ωστόσο αυτές πρέπει να είναι πιστευτές και να κλιμακώνονται στην πλοκή με κάποια ισορροπία. Ένας συνωστισμός ανατροπών στο τέλος του βιβλίου είναι μάλλον σύμπτωμα υπερβολικού ενθουσιασμού και απειρίας του νέου συγγραφέα.

Ξεκίνησα λέγοντας ότι δεν υπάρχουν συνταγές για τη συγγραφή ενός καλού βιβλίου, αλλά φαίνεται ότι έπεσα κι εγώ στην παγίδα των συμβουλών. Μια τελευταία, λοιπόν, σχετικά με τις αρετές της άσκησης: από προσωπική μου πείρα θα πω ότι είναι καλό πριν ξεκινήσει κάποιος με τη ‘μεγάλη’ γραφή, να ασχοληθεί με μικρές φόρμες, κειμενάκια με τη μορφή άσκησης. Θα βοηθηθεί στο να βρει το προσωπικό του ύφος γραφής, το ηχόχρωμα της γραπτής φωνής του.

Η Πολύμνια Κοσσόρα γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νέα Ιωνία. Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες στην Α.Σ.Ο.Ε.Ε και Διοίκηση Ασφαλιστικών Επιχειρήσεων (Fellow Member of Life Management Association, USA). Για πολλά χρόνια υπήρξε υψηλόβαθμο διοικητικό στέλεχος πολυεθνικής εταιρείας. Ως εργαζόμενη, ταξίδεψε, μαθήτευσε, δίδαξε, γνώρισε ενδιαφέροντες ανθρώπους και ιδέες. Μιλά τρεις γλώσσες (Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά). Το «Καίει ο ήλιος τα μεσάνυχτα;» είναι το δεύτερο μυθιστόρημά της. Λίγα χρόνια πριν είχε προηγηθεί η «Ανοξείδωτη Μνήμη» (εκδ. Άνεμος), το πρώτο της βιβλίο, αποσπώντας θερμές κριτικές, τόσο από το κοινό, όσο και από τους κριτικούς.

The post Δημιουργική γραφή: 5 μυστικά για να γράψετε ένα βιβλίο appeared first on Όμορφα Μυστικά της Βίκυς Χατζηβασιλείου.