Το ΚΚΕ αποκαθιστά Ζαχαριάδη-Στάλιν

«ΜΗ ΛΥΠΑΣΤΕ,εγώ τώρα θα ησυχάσω.Σας εύχομαι όλων ευτυχία. Ο θάνατος είναι μια αλλαγή της ύλης. Ετσι είναι». Αυτά είναι τα στερνά λόγια που έγραφε προς τους οικείους του τη νύχτα της 13ης προς 14η Αυγούστου 1954,λίγες μόλις ώρες προτού βρεθεί μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, ο Νίκος Πλουμπίδης.Μια ηρωική και διπλά μαρτυρική μορφή του κομμουνιστικού κινήματος,καθώς βρέθηκε αντιμέτωπος όχι μόνο με τους στρατοδίκες και το αδίστακτο μετεμφυλιακό καθεστώς της εποχής αλλά και με την ηγεσία του κόμματος,το όνομα του οποίου πρόφτασε να φωνάξει προτού σωριαστεί νεκρός στις 5.23 το πρωί «εν τω συνήθη τόπω
των εκτελέσεων», στο Δαφνί: «Ζήτω το ΚΚΕ! Αφήνω ένα τίμιο όνομα στο παιδί μου!». Πιστός μέχρι τέλους στα ιδανικά του κόμματος το οποίο υπηρέτησε με απόλυτη αφοσίωση και αυταπάρνηση,έφευγε στιγματισμένος με την άδικη και αστήρικτη κατηγορία του προδότη και του πράκτορα που του απηύθυνε η εκτός Ελλάδος κομματική ηγεσία υπό τον Νίκο Ζαχαριάδη, φτάνοντας στο έσχατο σημείο να αμφισβητήσει (μέσω του
Keywords
Τυχαία Θέματα