«Μεγάλωσα με “μητέρα” τη Φρειδερίκη»

ΣΤΙΣ 50 ΠΑΙΔΟΠΟΛΕΙΣ ανά την Ελλάδα υπολογίζεται ότι οδηγούνται περίπου 30.000 παιδιά, κατά κύριο λόγο ορφανά ή άστεγα, με γονείς στον πόλεμο, στη φυλακή ή στην εξορία ή των οποίων «το οικογενειακό περιβάλλον», όπως τουλάχιστον διαλαλεί το βασιλικό κράτος προνοίας, «δεν μπορεί να τους δώσει τα απαραίτητα ηθικά εφόδια». «Ημασταν παιδιά και των δύο παρατάξεων» τονίζει ο 70χρονος σήμερα Σταύρος Καλαϊτζόγλου που πέρασε στις Παιδοπόλεις της Φρειδερίκης 14 ολόκληρα χρόνια (1947-1961). «Ο καλύτερός μου φίλος ήταν γιος αντάρτη. Αργότερα αυτός με “στεφάνωσε”. Μέσα στην Παιδόπολη δεν γίνονταν διακρίσεις. Εμείς τα παιδιά δεν το επιτρέπαμε αυτό. Μια φορά που στο Ωραιόκαστρο ένας ομαδάρχης έφεδρος αξιωματικός (ελάχιστοι ήταν της Παιδαγωγικής Ακαδημίας) κάτι τόλμησε να πει σε ένα παιδί αριστερών δεν του το συγχωρήσαμε ποτέ. Το 1955 ήρθαν και παιδιά από το ανατολικό μπλοκ (σ.σ.: από το λεγόμενο “παιδομάζωμα”). Μιλούσαν για τον “πατερούλη τον Στάλιν” αλλά γίναμε πολύ φίλοι. Με έναν που είχε έρθει από τ