Για τη Μαμά μου

Γνωρίζω ότι τα άρθρα μου πάντα έχουν μια νότα αισιοδοξίας καθώς είμαι από μόνη μου ένα άτομο αισιόδοξο.
Όμως επειδή μου έχει δοθεί η ευκαιρία να αποτυπώσω τις σκέψεις μου σε ένα blog αυτή τη φορά οφείλω να αναφερθώ σε ένα αγαπημένο πρόσωπο που έφυγε και δεν είναι στην ζωή εδώ και ένα χρόνο …. Τη μητέρα μου!
Μαμά!
Σε φέρνει στον κόσμο, πονάει …
Κάνει ό,τι καλύτερο για σένα!
Είναι μοναδική η αίσθηση από το χάδι της, ακόμα και τώρα ως ενήλικας πλέον το θυμάμαι.
Το

άρωμα της αποτυπωμένο στην θύμηση μου…
Τα αμέτρητα βραδιά που καθόταν ακούραστη στο προσκέφαλο μου ακόμα και με ένα απλό πυρετό μέχρι την στιγμή που εγώ έφερα στον κόσμο το δικό μου παιδί.
Διπλά μου εκεί, με τις συμβουλές και τα λόγια …. Αχ, Θεέ μου, αυτά τα λόγια τα σοφά!
Γιατί σας τα λέω όλα αυτά;
Η μητέρα, αυτό το πλάσμα που έχουμε κοντά μας από τη στιγμή που θα έρθουμε στον κόσμο είναι εκεί, ακούραστος φρουρός!
Προσφέρει αγάπη άνευ όρων, χωρίς αντάλλαγμα και κάποιοι την πληγώνουν…άθελα ή ηθελημένα…
Η Μαμά δεν έχει ακολουθήσει καμία Σχολή Γονέων, ενστικτωδώς πράττει και πράττει καλώς!
Ακούω πολλές φορές ανθρώπους να μιλούν άσχημα, να φέρονται χωρίς ευγένεια στη μητέρα τους και να μην της αναγνωρίζουν, τους κόπους, της θυσίες!
Να την κρίνουν με το παραμικρό, να νευριάζουν που απλά η Μαμά τους είπε την γνώμη της, λάθος ή σωστή. «Μάνα είναι μόνο μια» και το ξέρουμε όλοι.
Να τις μιλάτε, να τις αγκαλιάζετε με τα λόγια και τα χέρια σας.
Να τις αγαπάτε ….
Και το κυριότερο, να τις ευχαριστείτε καθημερινά γι’ αυτό που είναι και για όλα αυτά που απλόχερα σας έχουν προσφέρει και θα σας προσφέρουν ακούραστα-ασταμάτητα!
Είμαι πολύ ευτυχισμένη που είχα τη συγκεκριμένη Μαμά και πιο πολύ που πρόλαβα να της πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για την αγάπη της, για τη διδασκαλία της, για όλα αυτά που σήμερα με έχουν κάνει ένα σωστό και δίκαιο άνθρωπο!

Σας ευχαριστώ πολύ