Transistor

Τη Supergiant Games την έμαθα, όπως και πολύς κόσμος με το Bastion, ένα πανέμορφο παιχνίδι, από “κείνα που δεν φτιάχτηκαν με εκατομμύρια αλλά με μεράκι και αγάπη. Κάπως έτσι λοιπόν, όταν ο Στέφανος μου πρωτομίλησε για το Transistor, το επόμενο πόνημα του στούντιο, ε, δεν ήθελε και πολύ για να με ιντριγκάρει. Με επιρροές από το Bastion και το ρεύμα της Art Deco περιόδου, το Bastion είναι ένα action RPG

που θα σε συνεπάρει, θα σε τραβήξει στον κόσμο του και θα σε κάνει να παρακαλάς να μην τελειώσει ποτέ. Δες γιατί θα είναι μία από τις επόμενες αγορές σου…

Σενάριο και τα ρέστα

Το μόνο που θα σου πω για το σενάριο του Transistor είναι πως το παιχνίδι ξεκινά με τη βουβή πρωταγωνίστριά του, Red, να βρίσκεται στο πλάι ενός άνδρα ο οποίος έχει πέσει νεκρός από ένα γιγαντιαίο σπαθί. Θεωρώ πως αν σου αποκαλύψω το παραμικρό πέραν αυτών, θα σου χαλάσω την όλη εμπειρία, ακόμα κι αν πρόκειται για κάτι που θα μάθεις δευτερόλεπτα μετά την εισαγωγή του τίτλου. Η πλοκή του Transistor ξετυλίγεται με τρόπο εφάμιλλο με εκείνον του Bastion, τουτέστιν ένας αφηγητής αναλαμβάνει να –σου- περιγράψει τα πεπραγμένα –σου- αλλά και να –σου- δώσει χρήσιμα tips για το τι έπεται μετά. Το μόνο σίγουρο είναι πως η ιστορία του παιχνιδιού τα σπάει και δεν πρόκειται να σε απογοητεύσει σε καμία περίπτωση. Το γεγονός ότι ο αφηγητής μπορεί να ακούγεται είτε από την τηλεόραση/ακουστικά/ηχεία σου, είτε από το DualShock χειριστήριό σου, είναι επίσης ευπρόσδεκτο.

Gameplay

Το Transistor είναι ένα action RPG τρίτου προσώπου. Η κάμερα είναι ισομετρική και η δράση εναλλάσσεται ανάμεσα σε real-time και –τρόπον τινά- turn-based. Όσο παίζεις ξύλο, ένας μετρητής γεμίζει τον οποίο, εφ’ όσον τον ενεργοποιήσεις (με το R2) σου επιτρέπει να σχεδιάσεις ένα σύνολο κινήσεων τις οποίες η Red εκτελεί τη μία μετά την άλλη. Μη σε αγχώνει το όλο concept: μια χαρά θα το κατανοήσεις και εξίσου μια χαρά θα το εκμεταλλευτείς. Ολοκληρώνοντας το Transistor, είναι βέβαιο ότι θα προτιμάς να πλακώνεσαι χρησιμοποιώντας το Turn ή Planning mode. Δεν σε αδικώ: κι εγώ το ίδιο έκανα. Όσο προχωράς στο παιχνίδι αποκομίζεις νέες δυνάμεις και αναβαθμίζεις τις ήδη υπάρχουσες. Να ξέρεις ότι στο Transistor θα υπάρξουν στιγμές που θα χρειαστεί να σκεφτείς καλά την επόμενή σου κίνηση: μία λάθος επιλογή και θα μπορούσες να μείνεις ακάλυπτος, βορά στις ορέξεις των αντιπάλων σου. Άκου με –και εδώ- και δεν θα χάσεις: τόσο βάθος σε gameplay σε παιχνίδι κυβικών Transistor, δεν θυμάμαι να έχω ξαναδεί στην καριέρα μου…

Και από εμφάνιση;

Εδώ τι να πρωτοπώ… Τα γραφικά του παιχνιδιού είναι μοναδικά: κάθε τοποθεσία, κάθε διαφορετικό setting, όλα τα περιβάλλοντα μοιάζουν να ‘ναι κεντημένα στο χέρι. Η φροντίδα με την οποία έχουν περιβάλλει το δημιούργημά τους οι άνθρωποι της Supergiant Games φαίνεται ολοένα και περισσότερο κάθε λεπτό που περνάς παίζοντας το Transistor. Τα μοναδικά φωνητικά και η θεσπέσια μουσική επένδυση έρχονται να κλείσουν ιδανικά το πακέτο ενός τίτλου που δεν νοείται να μην αγοράσουν οι κάτοχοι PC και PS4…

Farewell

Ναι, δεν έχεις συνηθίσει να βλέπεις αυτή την ενότητα στα reviews μας. Η αλήθεια είναι ότι εδώ μπήκε για έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο: του “λαχε, βλέπεις, του review του Transistor, να είναι το τελευταίο μου κείμενο στο gameslife και τα Μέσα της Smart Press γενικότερα. Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω (ναι, γράφω σε β” πληθυντικό…) από καρδιάς για την αγάπη που δείξατε στο gameslife από την πρώτη κιόλας μέρα που αυτό βρέθηκε online. Χωρίς εσάς δεν θα είχαμε καταφέρει τίποτα… Μαζί με εσάς ευχαριστώ συνάμα τους συναδέλφους μου στην εταιρεία για όλα αυτά τα αξέχαστα πρωινά που περάσαμε μαζί και τη διοίκηση της εταιρείας για την εμπιστοσύνη με την οποία με περιέβαλλε. Δεν χανόμαστε. Τουλάχιστον… φεύγω με καλό παιχνίδι ;)

The post Transistor appeared first on gameslife.