The Raven: Legacy of a Master Thief

Φόρεσε την τραγιάσκα σου, άναψε την πίπα καπνού σου και ετοιμάσου να λύσεις το μυστήριο της κλοπής του φημισμένου κοσμήματος «Μάτι της σφίγγας» στο adventure παιχνίδι The Raven: Legacy of a Master Thief.

Σενάριο και τα ρέστα

Η ιστορία του παχνιδιού χωρίζεται σε τρία κεφάλαια και λαμβάνει χώρα τη δεκαετία του ‘60 με πρωταγωνιστή

τον Ελβετό αστυνομικό Anton Zellner, ένα μεσήλικα τύπου Τσάκωνα -αν είχε και την φωνή του θα πέθαινα από τα γέλια. Ο Zellner, που λες, προσπαθεί να αποδείξει την αξία του βοηθώντας τον επιθεωρητή Nicola Legrand να πιάσει τον φημισμένο ληστή The Raven ή κάποιον που τον μιμείται και έκλεψε το κόσμημα «Μάτι της σφίγγας» από το Βρετανικό μουσείο, μιας και ο Legrand υποτίθεται ότι τον είχε σκοτώσει (μη με ρωτάς δεν θα σου πω ποιο από τα δύο συμβαίνει).

Gameplay

Το παιχνίδι είναι point & click adventure οπότε δεν έχεις και πολλά να κάνεις εδώ παρά να πατάς παντού, να μαζεύεις διάφορα αντικείμενα και να τα συνδυάζεις με άλλα για να μπορέσεις να λύσεις το εκάστοτε παζλ -όπως ακριβώς δηλαδή έκαναν οι άνθρωποι των σπηλαίων και ανακάλυψαν την φωτιά. Μπορείς, αν τα βρεις σκούρα, να ψάξεις για κάποια αντικείμενα ή σημεία ενδιαφέροντος και να σπαταλήσεις πόντους για να εμφανιστεί στον χάρτη οτιδήποτε μπορείς να «κλικάρεις», καθώς και στο σημειωματάριο σου να πάρεις μια μικρή βοήθεια και να «ξεμπλοκάρεις». Βέβαια οι πόντοι αυτοί είναι και το τελικό σου σκορ, οπότε αν θέλεις να τελειώσεις το παιχνίδι με όσο το δυνατόν καλύτερο σκορ τότε δεν θα πρέπει να σπαταλήσεις κανένα! Όχι ότι χρειάζεται βέβαια, μιας και τα παζλ -αν μπορώ να τα πω έτσι- είναι αρκετά εύκολα (δεν είναι δα και Myst). Ευχάριστη έκπληξη αποτελεί το ότι μπορείς να παίξεις και με τον «κακό» του παιχνιδιού (σε ορισμένα chapters), οπότε μπορείς να δεις και τις δύο πλευρές.

Και από εμφάνιση;

Τα γραφικά είναι λίγο ξεπερασμένα και ειδικά στο animation οι χαρακτήρες φαίνονται σαν μαριονέτες, αλλά αν πιστέψεις ότι είσαι ταξιδιώτης στον χρόνο και ταξίδεψες μερικά χρόνια πίσω τότε δε θα έχεις κανένα πρόβλημα. :P Λιγάκι εκνευριστικό είναι επίσης το γεγονός ότι για κάθε κίνηση πρέπει να περιμένεις λίγο χρόνο μέχρι να εκτελεστεί, καθώς ο χαρακτήρας πρέπει να γυρίσει αργά προς την κατεύθυνση που «κλίκαρες» και μετά να κουνηθεί -ίσως φταίει το ότι είναι καρδιοπαθής αφού έχει και φάρμακα μαζί του, δεν ξέρω. Η μουσική πάντως είναι αρκετά καλή και ενορχηστρωμένη και ταιριάζει απόλυτα στην εποχή που εξελίσσεται η ιστορία.