Stellaris

Το Stellaris σε σκλαβώνει στην πρώτη επαφή μαζί του, από τα μέσα όμως του παιχνιδιού, παρατηρείται μια… «κοιλιά», σήμα κατατεθέν της Paradox. Κι αυτό γιατί η αγαπημένη σουηδική εταιρεία έχει μια φήμη για πολύ προσεγμένα «μεγάλα» strategy, γεμάτα έξυπνες ιδέες, μεράκι και βάθος που όμως παραδοσιακά χρειάζονται μερικές εβδομάδες/μήνες εμπλουτισμού από τα διάφορα patches, ώστε να φτάσουν το 100% των δυνατοτήτων τους.

Το Stellaris ξεκινά ως ένα παραδοσιακό, σχετικά βαρύ παιχνίδι διαστημικής στρατηγικής, της

υποκατηγορίας 4X (eXplore, eXpand, eXploit, eXterminate), όπου σκοπό έχουμε να εξαπλωθούμε στο σύμπαν, να επεκτείνουμε την αυτοκρατορία μας, να εξερευνήσουμε, να χτίσουμε, να αφανίσουμε τους εχθρούς μας, κ.λπ. Ναι, είναι ένα από τα παιχνίδια που ξεκινάς έναν χάρτη και οι ώρες περνούν χωρίς να καταλάβεις τι έγινε. Υπάρχουν πολλοί μηχανισμοί, λειτουργίες, πρώτες ύλες, εντολές και μενού στο παιχνίδι- είναι ένα παιχνίδι που αξίζει τη σουηδική σφραγίδα της Paradox. Ευτυχώς όμως υπάρχει ένα αρκετά βοηθητικό Tutorial που σας εξηγεί τα πάντα, ενώ δεν λείπουν και βάσεις δεδομένων για όλους τους όρους, βιβλιοθήκες βοήθειας, κ.λπ.

Αν και το Stellaris είναι ένα ολοκληρωμένο και καλοδουλεμένο παιχνίδι στρατηγικής που καλύπτει ικανοποιητικά όλες τις πτυχές που θα περιμέναμε από έναν τίτλο 4Χ, σε ορισμένες ενότητες τα πάει καλύτερα από τις άλλες. Σίγουρα υπάρχει έμφαση στην εξερεύνηση, το οποίο είναι το πιο σημαντικό στοιχείο στο Stellaris. Από τα πρώτα κιόλας λεπτά του παιχνιδιού, ο πρωταγωνιστικός ρόλος πέφτει στους ώμους του Science Vessel: μπορεί ο πραγματικός «εργάτης» που χτίζει βάσεις εξόρυξης και έργα ανάπτυξης να είναι το Construction Ship, αλλά το Science Vessel είναι αυτό που ξεκλειδώνει νέα ηλιακά συστήματα, πλανήτες και το ίδιο το περιεχόμενο του Stellaris. Όχι μόνο επιβάλλεται η χρήση των Science Vessels για να ανοίξετε τον χάρτη (και να δείτε πού και πώς θα πρέπει να αναπτύξετε την αυτοκρατορία σας), αλλά μόνο με την εξερεύνηση θα βρείτε τα διάφορα «τυχαία» περιστατικά, είτε αυτά είναι κάποιες αστρικές ανωμαλίες που χαρίζουν παραπάνω ενέργεια, πλανήτες με υποανάπτυκτους πολιτισμούς που μπορείτε να επηρεάσετε ή (το κυριότερο) κάθε λογής Quest. Και υπάρχουν πολλά Quests, καλογραμμένα και ποικίλα που μπορεί να γράφονται τυχαία, αλλά πάντα θα σας στέλνουν να εξερευνήσετε, να πολεμήσετε, να χτίσετε κάπου για κάποια επιβράβευση.

Στην άλλη όχθη είναι η μάχη: είναι μεν λειτουργική, αλλά δεν είναι το δυνατότερο χαρτί του Stellaris. Όταν δύο αντίπαλες δυνάμεις βρεθούν κοντά, αρχίζουν μια αυτόματη μάχη όπου κερδίζει όποιος έχει το τεχνολογικό/αριθμητικό πλεονέκτημα, χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερη αλληλεπίδραση από τον παίκτη. Υπάρχει ένα Ship Builder που σας επιτρέπει να φτιάξετε ακριβώς τα μοντέλα των σκαφών σας, επιλέγοντας ανάμεσα σε διαφορετικό εξοπλισμό, όπλα, ασπίδες, κινητήρες, κ.λπ, αλλά τις περισσότερες φορές αρκεί η απλή, μηχανική λύση του «φορτώνω έναν στόλο και κάνω κλικ στους κακούς».

Φυσικά με την εξερεύνηση, έρχεται και η αναγκαστική επέκταση και οι μπελάδες της διοίκησης- ευτυχώς υπάρχει ένα σύστημα με το οποίο μπορείτε να φτιάξετε έναν «τομέα» όπου ενώνονται πλανήτες και ζώνες, να αναθέσετε έναν Ηγέτη για τον τομέα και να τον αφήσετε στον αυτόματο πιλότο, αφού καθορίσετε τι θα πρέπει να παράγει ο τομέας (ενέργεια, ορυκτά, μονάδες, έρευνα, κ.λπ). Γενικά είναι πολλά τα «εργαλεία» που θα σας βοηθήσουν στην επέκταση της αυτοκρατορίας, από το τριπλό (και με random elements) δένδρο τεχνολογίας, το σύστημα ανάπτυξης (με πινελιές RPG) των Ηγετών σας, κ.λπ. Η Paradox έχει σκεφτεί πολλές λεπτομέρειες και συστήματα που σε κερδίζουν, όπως για παράδειγμα οι φυλές. Κάθε φυλή έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, είτε αυτό είναι βιολογικά (σε τι περιβάλλον διαπρέπει), είτε είναι εγγενείς τάσεις και συμπεριφορά (μιλιταριστική, υλιστική, θεοκρατική), είτε πολιτικές πεποιθήσεις – όλα αυτά επηρεάζουν άμεσα τις σχέσεις με τις άλλες φυλές στο σύστημα διπλωματίας. Σημειώστε ότι υπάρχουν «έτοιμες» προτάσεις, από ανθρώπους και διάφορα είδη εξωγήινων, αλλά μπορείτε να φτιάξετε τη δική σας αυτοκρατορία, προσαρμοσμένη στα δικά σας γούστα.

Το αγκάθι του Stellaris είναι τα Victory Conditions. Υπάρχουν δύο τρόποι για να νικήσεις και όσο διασκεδαστικό και αν είναι το ίδιο το παιχνίδι, είναι θεμιτό σε κάποια φάση να θες να φτάσεις το τέλος, να νικήσεις τον χάρτη. Αυτό γίνεται είτε όταν έχετε κατακτήσει το 40% των συστημάτων του χάρτη, είτε όταν έχετε εξοντώσει όλους τους αντιπάλους. Αυτόματα το παιχνίδι σας περιορίζει σε δύο μονοπάτια που μπορεί να γίνουν κουραστικά, βαρετά ή ακόμα και άδικα. Το 40% είναι τεράστιο νούμερο και όποιος θέλει να φτιάξει μια σχετικά μικρή αυτοκρατορία και να παίξει σε μια πιο εστιασμένη κλίμακα, απλώς δεν μπορεί να κερδίσει το παιχνίδι. Το Stellaris χρειάζεται απεγνωσμένα κι άλλα Victory Conditions και το ακόμα πιο εκνευριστικό είναι ότι υπάρχουν ήδη οι υποδομές για να υπάρχουν συνθήκες νίκης που να βασίζονται στη διπλωματία, την έρευνα και την επιστήμη, τον πολιτισμό, την οικονομία, ακόμα και το σύστημα των αποστολών. Μαζί με τη μέτρια μάχη και κάποιες αισθητές ελλείψεις σε συστήματα που έχουμε συνηθίσει από άλλους τίτλους (κατάσκοποι, καλύτερο εμπόριο και σύστημα διπλωματίας), το Stellaris σκοντάφτει ελαφρώς και δεν αξιοποιεί πλήρως τις δυνατότητές του, ιδιαίτερα από τα μέσα του παιχνιδιού και μετά. Όμως (και αυτό είναι ευτυχώς ένα μεγάλο «όμως»), η Paradox προσέχει και αγαπάει πολύ τα παιχνίδια της και πάντα καταφέρνει με συχνά updates να βελτιώσει σε τεράστιο βαθμό το περιεχόμενο – είτε με μικρές βελτιώσεις και λουστραρίσματα, είτε με την προσθήκη νέων λειτουργιών. Σίγουρα το Stellaris όσο περνάει ο καιρός θα γίνεται καλύτερο και δεν θα είναι καθόλου περίεργο να το δούμε σε λίγους μήνες σε ένα TOP 5 της κατηγορίας…

Ανάπτυξη: Paradox Development Studios Έκδοση: Paradox Interactive Διάθεση: Paradox Interactive

The post Stellaris appeared first on gameslife.