Micro Machines World Series Review

Οι μινιατούρες Micro Machines διαθέτουν ακόμα περίοπτη θέση στην καρδιά μας σαν πιτσιρικάδες της δεκαετίας του 90 που ήμασταν. Οι μικρές διαστάσεις των μοντέλων, οι εξαιρετικές λεπτομέρειες τους, ο χρωματισμός τους σε δεκάδες αποχρώσεις και η ιδιαιτερότητα του ότι αναπαριστούσαν κάθε λογής όχημα και όχι μόνο αυτοκίνητα, χάρισαν στις μινιατούρες της Αμερικάνικης Galoob τεράστια δημοτικότητα που διατηρείται μέχρι και στις μέρες μας. Και βέβαια τα Micro Machines απέκτησαν και την δική τους σειρά από βιντεοπαιχνίδια στην οποία έχουν παρελάσει πλήθος εταιριών ανάπτυξης (Infogrames , Midway, THQ,

Μετά από περίπου 11 χρόνια απουσίας από τα gaming δρώμενα, οι μινιατούρες και η Codemasters επιστρέφουν με το World Series. Όπως είναι προφανές και από τον τίτλο του παιχνιδιού, το World Series υποτίθεται ότι στοχεύει πρώτιστα στην δημιουργία ενός ανταγωνιστικού, διαδικτυακού παιχνιδιού racing βασισμένο στον κόσμο των Micro Machines.

Το μείζον πρόβλημα είναι ότι δεν προσφέρει αρκετά – στο World Series θα βρείτε ελάχιστους τρόπους παιχνιδιού, μικρή ποικιλία σε οχήματα και διαδρομές που θυμίζουν υπερβολικά τις αντίστοιχες του Toybox Turbos (το miniature racing που κυκλοφόρησε η Codemasters όταν δεν είχε στην κατοχή της τα δικαιώματα των Micro Machines). Επίσης, παρόλο που είναι ένας αμιγώς δικτυακός τίτλος, η απουσία οποιουδήποτε είδους Championship mode για single play χτυπάει εξαιρετικά άσχημα.

Ακόμα και σε παιχνίδι περισσότερων παικτών όμως δεν υπάρχουν αρκετά πράγματα για να σας κρατήσουν απασχολημένους. Το παιχνίδι προσφέρει μόλις τρεις τρόπους παιχνιδιού, τα Battle, Race και Elimination και κανένας από αυτούς δεν αποδεικνύεται ιδιαίτερα πρωτότυπος. Στο Battle επιλέγεται τυχαία για τον γύρο κάποιο εκ των modes Free-for-All, Capture the Flag ή King of the Hill. Το FFA είναι το τυπικό deathmatch ενώ στα CTF, King οι συμμετέχοντες χωρίζονται σε δύο ομάδες και έχουν να κάνουν είτε με την απόκτηση της σημαίας που βρίσκεται στην βάση της αντίπαλης ομάδας, είτε με την κατοχή στρατηγικών σημείων στο χάρτη. Κάθε όχημα διαθέτει τρείς ξεχωριστές επιθετικές δυνατότητες συν μια «ultimate» που γίνεται μεν εξαιρετικά αργά διαθέσιμη, αλλά είναι και η ισχυρότερη όλων. Αυτό που δεν μας άρεσε ήταν ο αδιάφορος και γενικός σχεδιασμός των αρένων – δεν αναδεικνύουν καθόλου την ιδιαιτερότητα του κόσμου των Micro Machines όπως κάνουν οι υπόλοιπες διαδρομές.

Το Race είναι ο τυπικός αγώνας ταχύτητας και λαμβάνει μέρος σε εξαιρετικά σχεδιασμένες πίστες που αναπαριστούν πάγκους εργασίας ή κουζίνας, κήπους, τραπέζια μπιλιάρδου κ.α. Τρέχοντας θα συναντήσετε διάσπαρτα power-ups που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ενάντια στους αντιπάλους σας. Δύο βασικές ενστάσεις έχουμε για το Race. Πρώτον, οι διαδρομές είναι πολύ μικρές και συμπυκνωμένες με τέτοιον τρόπο που δεν λειτουργούν σωστά με 12 παίκτες/Α.Ι. οδηγούς. Το αποτέλεσμα είναι να στριμώχνονται άσχημα τα οχήματα μεταξύ τους και όταν χρησιμοποιούνται power-ups, να προκαλείται ανεξέλεγκτο χάος. Αναπόφευκτα η επίδοση σας στους αγώνες ταχύτητας καταλήγει να βασίζεται περισσότερο στην τύχη, παρά στην όποια ικανότητα σας.

Δεύτερον, και τα 12 οχήματα διαθέτουν ακριβώς την ίδια συμπεριφορά στον δρόμο και το μόνο που αλλάζει αναμεταξύ τους τελικά, είναι η εμφάνιση τους. Έτσι συναντάμε παραδοξότητες όπως π.χ. να τρέχει το τανκ G.I. Joe Mobat εξίσου γρήγορα με το αγωνιστικό Yu Saiko ή ο εκσκαφέας να έχει ακριβώς το ίδιο εκτόπισμα με το περιπολικό. Μας ξένισε πολύ αυτό το γεγονός αφού μαρτυρά πρόχειρο και βεβιασμένο σχεδιασμό.

Για το τέλος αφήσαμε το Elimination που είναι και το χειρότερο εκ των τριών. Είναι τυπικός αγώνας ταχύτητας τεσσάρων ατόμων αλλά με την κάμερα πλέον να εστιάζει αποκλειστικά στον προπορευόμενο. Αν βγείτε εκτός οθόνης ή σας καταστρέψουν το όχημα, χάνετε τον συγκεκριμένο γύρο. Αυτό συνήθως συμβαίνει μερικά δευτερόλεπτα μετά την εκκίνηση και με αιτία το περιορισμένο κάδρο δράσης. Ένας λάθος χειρισμός ισοδυναμεί με αποβολή, όπως επίσης είναι σίγουρη η ήττα αν βρεθείτε μπροστά από αντίπαλο που διαθέτει power-up. Τουλάχιστον η τελική κατάταξη καθορίζεται μέσω πόντων και μετά από αρκετούς γύρους αλλά αυτό δεν κάνει το παιχνίδι λιγότερο απρόβλεπτο.

Ως προς το γενικότερο στήσιμο, αυτό παραπέμπει στη φιλοσοφία του Overwatch. Η ολοκλήρωση κάθε online αγώνα προσθέτει πόντους εμπειρίας στο προφίλ σας – αν ολοκληρώσετε αρκετούς από αυτούς ανεβαίνετε επίπεδο και επιβραβεύεστε με ένα loot crate που περιλαμβάνει τυχαία unlockables, όπως νέα skins οχήματα και εναλλακτικά voice overs ή εικονίδια που βλέπουν οι εχθροί σας όταν τους καταστρέφετε. Σε αντίθεση όμως με το Overwatch, τα αντικείμενα που συλλέγετε είναι παντελώς αδιάφορα και ελάχιστα αλλάζουν το characterization της μινιατούρας σας. Και με εξαίρεση τα πιο σπάνια skins, τα περισσότερα απλά αλλάζουν την απόχρωση του οχήματος σας, κάτι το οποίο ήταν διαθέσιμο εξαρχής στο Toybox Turbos και με περισσότερες επιλογές στην χρωματική παλέτα.

Προβληματικό όμως αποδεικνύεται και το εργαλείο matchmaking που σας βρίσκει διαδικτυακά αντιπάλους σε Quick Play και Ranked Match (διαθέσιμο από το 10 επίπεδο και ύστερα). Για αρχή δεν υποστηρίζει online δωμάτια – μετά το πέρας του αγώνα απλά επιστρέφετε στο αρχικό μενού όπου θα πρέπει και πάλι να επιλέξετε το mode που σας ενδιαφέρει, εννοείται περιμένοντας την σχετική αναμονή μέχρι να βρεθεί παιχνίδι. Πέραν αυτού και μέχρι την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, η κοινότητα του παιχνιδιού είναι πολύ περιορισμένη. Όλοι οι αγώνες που δώσαμε είχαν στην καλύτερη περίπτωση 2-3 παίκτες συνδεδεμένους – οι υπόλοιπες θέσεις συμπληρώνονταν από τα bots που χειρίζεται η A.I. Υπήρξαν δε και περιπτώσεις που παίζαμε μόνοι μας παρόλο που περιμέναμε κανονικά σε queue για online αναμέτρηση.

Στην παρούσα φάση λοιπόν το World Series περισσότερο σε Early Access τίτλο φέρνει παρά σε ολοκληρωμένο προϊόν. Μελλοντικά ελπίζουμε να εμπλουτιστεί με πολύ περισσότερο υλικό και να διορθωθούν τα σημαντικά του προβλήματα. Ως έχει δύσκολα θα σας κρατήσει απασχολημένους για πολύ καιρό, αλλά μπορούμε να ελπίζουμε σε αλλαγές στο άμεσο μέλλον.

Ανάπτυξη: Codemasters / Just Add Water Έκδοση: Codemasters Διάθεση: Enarxis Dynamic Media

The post Micro Machines World Series Review appeared first on gameslife!.