Diablo IV Review

11:39 29/6/2023 - Πηγή: gameslife

Το Diablo δεν είναι ένας οποιοσδήποτε τίτλος, αλλά είναι το game που πίσω στο μακρινό 1997 έβαλε τις βάσεις για το είδος των Action RPG. Ναι, όταν στις αρχές εκείνου του έτους έγινε διαθέσιμο το πρώτο επικό ταξίδι στον gothic κόσμο του Sanctuary υπήρξε μια άνευ προηγουμένου «κοσμογονία» για τον κόσμο του gaming,

καθώς το Diablo ήταν εκείνο που άνοιξε τον δρόμο για ένα ολόκληρο genre! Ο dungeon crawling τίτλος της Blizzard έγινε συνώνυμο του εθισμού, με τα procedural generated επίπεδα (όπου ποτέ δεν επαναλάμβανες το ίδιο dungeon) πραγματικά δημιούργησε μια νέα «σχολή» στον κόσμο του gaming που μέχρι τότε βασιζόταν σε heavily-scripted gameplay. Εκατομμύρια gamers ένιωσαν στο πετσί τους την φλογερή ανάσα των δαιμόνων, καθώς εξερευνούσαν τις κατακόμβες του Tristram και η συνέχεια ήταν ακόμη καλύτερη, καθώς το Diablo II όλοι πιστεύουν (και δικαίως) ότι ήταν το «Empire Strikes Back» της σειράς. Για να περιγράψουμε το «φαινόμενο» Diablo χρειαζόμαστε ολόκληρη πανεπιστημιακή διατριβή, το μόνο που έχουμε να προσθέσουμε σε αυτό το σημείο είναι ότι τα τρία Diablo μαζί με τα expansions τους (μέχρι τα μέσα του 2020) είχαν σπάσει το φράγμα των 100 εκατομμύριων games… αποτελώντας έτσι μια από τις πιο πετυχημένες εμπορικά σειρές στην ιστορία του gaming.

Ύστερα από περισσότερα από 10 χρόνια (και αρκετές αναβολές) έφτασε η στιγμή και πάλι να νιώσουμε στη ραχοκοκαλιά μας να μας διαπερνάει το ρίγος που, με το Diablo IV να καλείται να σηκώσει το βάρος μιας σειράς που πολύ απλά «απαγορεύεται» να αποτύχει! Το Diablo της νέας εποχής είναι επιτέλους εδώ, έτοιμο να μας «ρουφήξει» όπως μία θελκτική succubus και να μας παρασύρει σε ένα εθιστικό σπιράλ dark fantasy gothic τρόμου, όπου γίνεσαι αναπόσπαστο τμήμα ενός κόσμου που σε κάνει ακόμη και να ξεχάσεις και το όνομα σου (αφού πρώτα έχεις ξεχάσει δουλειές, υποχρεώσεις και ύπνο). Ladies and gents, οι πύλες της κολάσεως άνοιξαν και η κατάβαση στην κόλαση μόλις ξεκίνησε…

Lilith… Our great mother!

Η Blizzard είναι γνωστό ότι έχει στις τάξεις της, ένα επιτελείο που αποτελείται από τις πιο «κοφτερές» πένες που υπάρχουν στη βιομηχανία του gaming, για αυτό και δεν νομίζουμε ότι υπάρχει τίτλος της που να «χάνει» σε επίπεδο σεναρίου ή να μαστίζεται από φαινόμενα «lazy writing». Έτσι και το Diablo IV έχει ένα story που κάλλιστα θα μπορούσε να γίνει χολιγουντιανή ταινία στο μέλλον. Σεναριακά το 4ο Diablo κάνει ένα μικρό άλμα στο μέλλον, καθώς μας παρουσιάζει τον κόσμο του Sanctuary περίπου 50 χρόνια μετά τα γεγονότα του Diablo III: Reaper of Souls. Ύστερα από αμέτρητες αιματοχυσίες και συγκρούσεις ανάμεσα στον κόσμο των ζωντανών και των νεκρών, των δαιμόνων και των αγγέλων, κάπου πιστεύεις ότι θα ξημέρωνε μια πιο ειρηνική μέρα για το Sanctuary.

Όμως εκεί που οι κάτοικοι του εν λόγω φανταστικού βασιλείου σκέφτηκαν ότι τελείωσαν τα βάσανα τους, εμφανίζεται η δαιμονική μορφή της Lilith… Η «κόρη του μίσους» όπως την αποκαλούν οι θρύλοι, επιστρέφει με την επιθυμία να «αφανίσει» τον κόσμο που η ίδια δημιούργησε, φέρνοντας το χάος, την απόγνωση και την εξαθλίωση. Ποιοι είναι σε θέση να αντισταθούν στο σαγηνευτικό «κάλεσμα» της; Μόνοι όσοι έχουν το σθένος να την κοιτάξουν στα ματιά και να σταματήσουν την άνοδο της στην εξουσία… Ο χρόνος λιγοστός και λεπτό με το λεπτό, η δαιμονική της επιρροή μεγαλώνει και για μια ακόμη φορά όπως αντιλαμβάνεστε η μοίρα του Sanctuary βρίσκεται στα χέρια σας.

Δεν χρειάζεται να κάνουμε περισσότερα spoilers, καθώς αναμφίβολα το story είναι ένα από στοιχεία του Diablo IV που θα σε κάνει να κολλήσεις από το πρώτο μέχρι το τελευταίο cutscene. Το βάθος που διαθέτει… οι πρωταγωνιστές… η προσοχή στη λεπτομέρεια… οι σεναριακές ανατροπές και η σκοτεινή ατμόσφαιρα, συνθέτουν ενδεχομένως το καλύτερο Diablo σε επίπεδο σεναρίου που έχει υπάρξει ποτέ. Σαν μια καλοστημένη σκακιέρα, όπου κάθε πιόνι κάνει την κίνηση του μέχρι να συναντήσει την «Βασίλισσα» Lilith, ειλικρινά τo Diablo IV είναι ένα «masterpiece» σε ότι έχει να κάνει με το story του, όπου κυριολεκτικά δεν υπάρχει στιγμή που να μην νιώθεις τους χτύπους της καρδιάς σου να χτυπούν δυνατά! Όπως ακριβώς όταν αντικρίζεις ένα αναγεννησιακό έργο τέχνης με έντονες γοτθικές επιρροές, έτσι και η ιστορία του Diablo IV συγκινεί και ξυπνάει συναισθήματα, έχοντας αρχή, μέση αλλά και τέλος. Το σημαντικότερο είναι ότι τα όρια που διαχωρίζουν το καλό και το κακό είναι τόσο δυσδιάκριτα, όπου ανάμεσα τους απλώνεται το φάσμα του… «γκρι», όπου πολλές φορές οι «καλοί» έχουν εμπλακεί σε πολλές σκοτεινές πράξεις, ενώ οι κακοί της υπόθεσης ενδεχομένως και να διαθέτουν μια πιο… «φωτεινή» πλευρά.

Dance with the devil(s)!

Tο Diablo IV βαδίζει στον ίδιο δρόμο με τους προκατόχους του, μόνο που αυτή τη φορά οι developers της Blizzard αντί να εστιάσουν στο κομμάτι των randomized dungeons, τόνωσαν ακόμη περισσότερο το κομμάτι του Open-world. Η αλήθεια είναι ότι ο ανοικτού τύπου κόσμος του είναι τόσο καλοστημένος, μεγάλος σε έκταση και πλούσιος που πολύ δύσκολα μπορεί να «ξεμείνεις» από tasks και side-quests. Οι designers δημιούργησαν έναν μεγάλο (σχεδόν ατελείωτο) game map, στον οποίο θα κληθείτε να ανακαλύψετε αρχέγονα μυστικά, treasure chests, μυθικά αντικείμενα και Altars της Lilith. Είναι μια πραγματική “ωδή” στο exceptional level design!

Η μοναδικότητα του Diablo IV έγκειται στο γεγονός ότι πρόκειται για ένα game που είναι σχεδιασμένο με τέτοιο τρόπο, ώστε να προσφέρει τα ίδια υψηλά ποσοστά διασκέδασης είτε παίζετε solo, είτε αποφασίσετε να «λιώσετε» με την παρέα σας σε multiplayer (ή ακόμη και couch) co-op mode, δημιουργώντας τη δική σας clan και ξεκινώντας μαζί με τους φίλους σας ένα ταξίδι χωρίς ανάσα, το οποίο πιστέψτε μας δεν τελειώνει στις 20 περίπου ώρες που διαρκεί το main story. Από τη στιγμή που θα εισέλθετε στον κόσμο του Diablo IV θα μπείτε σε ένα mode «ύπνωσης» (δεν γνωρίζουμε εάν η Lilith έχει βάλει το χεράκι της εδώ) και θα υπάρξουν πολλές φορές όπου θα λέτε στον εαυτό σας «One More Dungeon» και μετά θα έχει ξημερώσει και εσείς ούτε που θα το έχετε πάρει χαμπάρι…

Άλλωστε με το κομμάτι του Endgame να προσθέτει κι άλλο ποιοτικό content (World Tiers, Tree of Whispers, Helltides, Nightmare Dungeons, Legion Events, World Bosses ακόμη και PvP με το Field of Hatred) που σας προ(σ)καλεί να το εξερευνήσετε σπιθαμή προς σπιθαμή (κοινώς προσθέστε ακόμη 50 ώρες και βάλε ασταμάτητου «ξύλου»), αλλά και την Blizzard να δημιουργεί το νέο Diablo στη βάση ενός live-service game, θα σας το πούμε εδώ σε περίπτωση που δεν το έχετε καταλάβει ήδη… ότι το Diablo θα βρίσκεται εγκατεστημένο στον αποθηκευτικό χώρο της κονσόλας ή του PC σας, όχι για μήνες αλλά για χρόνια. Η «δίψα» για απόκτηση όλο και πιο σπάνιου legendary gear πιστέψτε μας, θα γίνει η νέα «εμμονή» σας, ενώ καθώς θα ανεβαίνετε διαρκώς levels και θα γίνεστε όλο και πιο ισχυροί θα νιώθετε την ανάγκη για ακόμη μεγαλύτερο πειραματισμό σε ανώτερα επίπεδα δυσκολίας (υψηλότερο difficulty level σημαίνει και καλύτερο loot).

Κάθε Endgame event είναι σχεδιασμένο με μαεστρία, δίνοντας στον παίκτη πάντοτε έναν καλό λόγο επιστροφής στο ασταμάτητο dungeon crawling μέχρι να βγούμε από τα… μνημόνια. Αυτό μάλιστα που διαπιστώσαμε είναι ότι κάθε δεκάδα διαφορά στα levels, καλλιεργούν την αίσθηση ότι οι gamers παίζουν κι ένα εντελώς διαφορετικό game και δεν σας κρύβουμε ότι το πραγματικό challenge ξεκινάει αφού «πενηνταρίσετε». Και με το level 50 ουσιαστικά μπορείτε να ξεκλειδώσετε το mount σας, πράγμα που σημαίνει ότι θα μεταβαίνετε στον προορισμό σας, με ακόμη μεγαλύτερη ταχύτητα και σε λιγότερο χρόνο.

Ως είθισται βέβαια, όπως σε κάθε Diablo game, έτσι και εδώ ακρογωνιαίος λίθος της εμπειρίας που προσφέρει το gameplay, δεν είναι άλλο από τις 5 διαφορετικές classes (Barbarian, Druid, Necromancer, Rogue και Sorcerer). Η Blizzard τουλάχιστον στο αρχικό στάδιο της ζωής του Diablo IV δεν θέλησε να «πειραματιστεί» ιδιαίτερα, παίζοντας περισσότερο “safe”, καθώς δεν είναι η πρώτη φορά που συναντούμε τις παραπάνω κλάσεις ηρώων σε game του είδους. Παρόλα αυτά, όπως μας έχει διδάξει και η ιστορία των προηγούμενων τίτλων της σειράς, στα μελλοντικά updates / expansions, o αριθμός των διαθέσιμων classes αναμένεται να μεγαλώσει. Αξίζει να σημειωθεί, ότι κάθε class προσφέρει και μια διαφορετική εμπειρία στον gamer, ενώ ο τρόπος που μπορείτε να ορίσετε τα διαφορά skills τους, ουσιαστικά σας δίνει τη δυνατότητα να δημιουργήσετε διαφορετικές versions του ίδιου ήρωα. Πραγματικά δεν σας κρύβουμε ότι οι επιλογές που έχετε στα χέρια σας σε ότι έχει να κάνει με το skill και ability orientation, είναι πραγματικά… αναρίθμητές.

Κατά τα αλλά, επιχειρώντας να περιγράψουμε καλύτερα τις διαθέσιμες classes, η Barbarian class είναι η tank unit από την πεντάδα, η οποία ειδικεύεται περισσότερο στον χειρισμό των όπλων και φυσικά στο melee combat, αποτελώντας την πιο physical και ανθεκτική class του παιχνιδιού. Όλα τα skills που χαρακτηρίζουν τους barbarians βασίζονται στην ωμή δύναμη και στην εμψύχωση των συντρόφων τους την ώρα της μάχης. Αφήνοντας τους… Conan της παρέας και εξετάζοντας μια πιο ντελικάτη class, όπως είναι η Druid class, εδώ έχουμε να κάνουμε με μια επανεμφάνιση από τον καιρό του Diablo II. Όσοι «ψηφίσουν» Druid για να τους «εκπροσωπήσει» στο Sanctuary, θα βρουν μια class που είναι σύμφυτη με την φύση. Ένας druid μπορεί να μετρηθεί σε λύκο, αρκούδα και σε άλλους εκπροσώπους του ζωϊκού βασιλείου, συνθλίβοντας όποιον undead επιχειρήσει να σταθεί εμπόδιο στο δρόμο τους και εξαπολύοντας elemental powers, οι οποίες ουσιαστικά τοποθετούν τον Druid μεταξύ μιας melee-based και tank class.

Εάν σας γοητεύουν οι… σκοτεινές τέχνες και η επιστροφή των νεκρών, τότε η Necromancer class πρόκειται να σας κινήσει το ενδιαφέρον. Αξιοποιώντας τη δύναμη του θανάτου, μπορούν να νεκραναστήσουν undead πλάσματα και να δημιουργήσουν μίνι-στρατούς από πτώματα στο πεδίο της μάχης. Μάλιστα, τα undead πτώματα που έρχονται ξανά στη ζωή μπορούν να «θυσιαστούν» και να μετατραπούν σε… κινητές βόμβες. Η 4η class που έχουμε στο Diablo IV δεν είναι άλλη από την Rogue. H ταχύτητα, οι stealth τακτικές και φυσικά ο εξαιρετικός χειρισμός των daggers και των παγίδων καθιστούν την συγκεκριμένη class, μια ιδανική επιλογή για τους παίκτες που προσεγγίζουν το battlefield πιο μεθοδικά και προσεκτικά. Τέλος, η πεντάδα των διαθέσιμων classes ολοκληρώνεται με την sorceress, η οποία είναι εξαρτώμενη άμεσα από το set των skills που έχει επιλέξει ο παίκτης. Κάνοντας χρήση ice, fire, shadow και lightning spells, η συγκεκριμένη class είναι ιδανική για επιθέσεις από μακρινή απόσταση.

Αυτό που κατάφερε η Blizzard με τις διάφορες classes του Diablo IV είναι ότι οποιαδήποτε κι εάν είναι η επιλογή του παίκτη, κάθε class μεταδίδει και μια διαφορετική εμπειρία, για αυτό και το παιχνίδι σε καλεί να ασχοληθείς με αυτό ξανά και ξανά, δοκιμάζοντας τον κάθε ήρωα ξεχωριστά. Φυσικά, οι developers φρόντισαν έτσι ώστε να μην χάνεται η ισορροπία, αλλά ούτε και η… μπάλα, καθώς κάθε class σου προσφέρει και έναν λόγο για να την εξερευνήσεις διεξοδικά.

Sanctuary never felt so good!

H εμπειρία παιχνιδιού που προσφέρει το Diablo IV είναι βαθιά και immersive, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει ότι φέρνει την επανάσταση στο είδος που εκπροσωπεί. Απλώς τα πάντα είναι τόσο σφιχτά δεμένα και πλούσια που μοιάζει λες και δεν υπάρχει «νεκρό σημείο» στο game, ούτε ένα μικρό ψήγμα απροσεξίας. Και η παραπάνω διαπίστωση δεν απεικονίζεται μόνο στο gameplay, αλλά και στον τεχνικό τομέα, με την Blizzard να δικαιολογεί στο έπακρον την AAA φύση του τίτλου.

Από που να αρχίσουμε και που να τελειώσουμε… Από την σκοτεινή «ξεπλυμένη» και πιο «σοβαρή» χρωματική παλέτα (καμία σχέση δηλαδή με την πιο καρτουνιζέ και πιο έντονη χρωματικά αισθητική του Diablo III), την gothic ατμόσφαιρα, τα lighting και shadow effects, αλλά και το ομαλό animation, δεν χωράει αμφιβολία ότι το Diablo IV αποτελεί ένα μίνι-αριστούργημα σε επίπεδο visuals. Από χιονισμένες εκτάσεις, χωριά των βαρβάρων και βάλτους σε έρημες πόλεις που έχουν επηρεαστεί από το καταστροφικό πέρασμα της Lilith, λόφους, στέπες, σκοτεινά δάση και κάστρα των μαγισσών το μόνο σίγουρο είναι ότι η φαντασία των developers δεν έχει όρια, δίνοντας ξεχωριστή βαρύτητα στη λεπτομέρεια και καθιστώντας κάθε πτυχή του κόσμου του Diablo IV, ένα μοναδικό «ταξίδι». Και φυσικά δεν είναι μόνο τα γραφικά που κατατάσσουν το Diablo IV ανάμεσα στα top games στην κατηγορία του, αλλά και το εξαίσιο voice-acting, με τις ερμηνείες των voice-actors να κόβουν την ανάσα και να «μυρίζουν» από τώρα BAFTA.

Σε ότι έχει να κάνει με το performance κι εδώ το παιχνίδι δεν απογοητεύει, με τα υψηλά frame rates να αποτελούν σήμα κατατεθέν (ακόμη και όταν επικρατεί ένας μίνι – πανικός επί της οθόνης), παρά το γεγονός ότι σε ορισμένες GPUs υπήρχαν θέματα που είχαν να κάνουν με το optimization (τα μελλοντικά patches σίγουρα θα βελτιώσουν την εικόνα του). Η δε Α.Ι., ειδικότερα στα ανώτερα επίπεδα δυσκολίας, δεν αστειεύεται, καθώς «διαβάζει» τις αδυναμίες σας και τον τρόπο παιχνιδιού σας και ξέρει πως να σας βάλει δύσκολα στην πιο… ακατάλληλη στιγμή.

Best Diablo… ever?

Έχουν περάσει παραπάνω από 20 χρόνια και ακόμη εξακολουθεί να αντηχεί στο μυαλό μου η ατάκα “Fresh Meat” του Butcher (εάν ψάξετε καλά, κάπου θα τον πετύχετε στο Diablo IV), αλλά και άλλες στιγμές όπως η θυσία του Tyrael στο Diablo III… 26 χρόνια μετά το πρώτο επικό ταξίδι στο Tristram, η Blizzard μας προσφέρει ένα «αριστούργημα» που θα μνημονεύεται για πολλά χρόνια. Χωρίς αμφιβολία, η αναμονή των 10 ετών (ασχέτως εάν μοιάζει με μια… αιωνιότητα) άξιζε και με το παραπάνω. Κληρονομώντας την μαγική αύρα των πρώτων Diablo και χωρίς να «κουβαλάει» τις αδυναμίες τους (Diablo III σε εσένα αναφερόμαστε…), το 4ο μέρος της εμβληματικής σειράς ανήκει σε αυτό το πολύ κλειστό “club” των games που από τις πρώτες ημέρες της κυκλοφορίας τους θεωρούνται all-time classic. Εάν κρίνουμε και από την υποστήριξη και τη φροντίδα που σίγουρα θα λάβει για τα επόμενα χρόνια από την Blizzard θεωρούμε ότι θα αποτελέσει όχι απλώς το καλύτερο Diablo όλων των εποχών, αλλά και ένα από τα καλύτερα games που έχει κυκλοφορήσει η ιστορική εταιρεία, συγκρινόμενο ακόμη και με το World of WarCraft. Ένα εκκολαπτόμενο game «φαινόμενο» που είναι έτοιμο να σπάσει αμέτρητα ρεκόρ πωλήσεων και το οποίο αποδεικνύει ότι η σπίθα της Blizzard εξακολουθεί και καίει ακόμη… «Must-have» χωρίς να το σκεφτείτε ιδιαίτερα και ένα game που εμφανίζεται… μια φορά στα δέκα χρόνια!