Dead Island: Riptide

Είχες πάντα σαν όνειρο να ζεις σε νησί; Το όνειρο σου εδώ γίνεται πραγματικότητα. Έλα μωρέ, και τι που υπάρχουν νεκροζώντανοι στο νησί; Και τι που προσπαθούν να σε φάνε; Το νησί έχει σημασία. :P Η Deep Silver λοιπόν, αποφάσισε να συνεχίσει την επιτυχία του Dead Island, με το sequel του, το Dead Island: Riptide.

Σενάριο και τα ρέστα

Το παιχνίδι συνεχίζει από εκεί που είχε μείνει. Στην αρχή φυσικά θα σου κάνει

και ένα flashback, δείχνοντας όλο το στόρι του πρώτου παιχνιδιού. Έχεις τον ρόλο ενός από τους τέσσερις επιζώντες -οι οποίοι έχουν και ανοσία στον ιό- και έχεις διαφύγει, μαζί με τους υπόλοιπους, με ένα ελικόπτερο. Καθώς προσγειώνεστε σε ένα πλοίο, ο Serpo (κάποιου είδους τύπος με εξουσία και λεφτά, λόγω κονέ :P) που βρίσκεται εκεί, δυστυχώς αντί να σας σώσει, σας βάζει σε καραντίνα, θέλοντας να κάνει πειράματα πάνω σας. Μετά από μια επεισοδιακή νύχτα στο πλοίο, ο Serpo ξεφεύγει με το ελικόπτερο και το πλοίο τελικά συγκρούεται με ένα νησί, όπου και σε βρίσκουν. Εκεί ξεκινάς την περιπέτεια σου με σκοπό την εξόντωση του Serpo. Α, και προσπαθείς να γλιτώσεις από τα ζόμπια εννοείται… :P

Gameplay

Το gameplay πάνω κάτω είναι παρόμοιο με τον προκάτοχό του, με μερικές βελτιώσεις και προσθήκες (ένας χαρακτήρας, μερικά όπλα κλπ.). Πρόκειται λοιπόν για ένα survival horror FPS ανοιχτού κόσμου, μπόοολικα στοιχεία RPG. Πριν καν ξεκινήσεις το παιχνίδι, θα σου δοθεί μια λίστα από τέσσερις επιλογές, για το τι είδους στατιστικά θες να ανεβάζει ο χαρακτήρας σου. Όσο παίζεις κάνεις αποστολές, ανεβαίνεις επίπεδα, αναβαθμίζεις όπλα και φυσικά είναι περιττό να αναφέρω πως… σφάζεις ζόμπια! Συνεχώς. Πάντα και παντού! :P Ένα δυνατό σημείο του παιχνιδιού είναι το multiplayer, το οποίο μπορεί να είναι τοπικό ή online. Το καλό με αυτό είναι πως τα ζόμπια που σκοτώνεις είναι αντίστοιχα του επιπέδου σου, ακόμα και αν παίζεις την πρώτη αποστολή ενώ το έχεις τερματίσει 69 φορές (τυχαίος ο αριθμός, ε).

Και από εμφάνιση;

Το Dead Island: Riptide έχει πολύ ικανοποιητικά γραφικά, αρκετά βελτιωμένα από το προηγούμενο. Επίσης, ακούς συνέχεια τα ζόμπια να… γρυλίζουν :P και γενικότερα το παιχνίδι είναι πολύ ατμοσφαιρικό. Το μόνο παραπονάκι μου είναι οι διάλογοι, οι οποίοι δεν είναι και ο,τι καλύτερο, όπως και τα σκαμπανεβάσματα στην ένταση του ήχου.