Τουλάχιστον 223 εκατ. ευρώ το «μαύρο χρήμα» που δεσμεύτηκε το 2011

Σύμφωνα με στοιχεία που κατέθεσε ο πρόεδρος της Αρχής Παναγιώτης Νικολούδης στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, οι υποθέσεις αυτές αφορούσαν περιπτώσεις απάτης, πλαστογραφίας, τριγωνικές συναλλαγές που οδήγησαν σε φοροδιαφυγή, στους τομείς της χορήγησης επιδοτήσεων- επιχορηγήσεων και στο 2% των προμηθειών ιατροφαρμακευτικού υλικού σε φορείς του Δημοσίου.

Ειδικότερα, δεσμεύτηκαν ως προϊόντα εγκληματικής δραστηριότητας 53 εκατομμύρια ευρώ που προέρχονται από εγκληματική οργάνωση, ένα εκατομμύριο ευρώ από τρομοκρατικές πράξεις, 20.061.040 ευρώ από παραβίαση του κώδικα ναρκωτικών, 73.324.918 ευρώ από φοροδιαφυγή και 76.596.188 ευρώ από κάθε άλλο αδίκημα που τιμωρείται με ποινή στερητική της ελευθερίας και από το οποίο προκύπτει περιουσιακό όφελος.

Όπως προκύπτει από τα ίδια στοιχεία, για το 2011 έχουν ολοκληρωθεί 3.115 έλεγχοι, ενώ είναι ακόμα υπό διερεύνηση 392 περιπτώσεις.

Ο κ.Νικολούδης, τόνισε ότι η Ελλάδα έκανε βήματα προόδου, από την περίοδο που η διεθνής επιτροπή για την καταπολέμηση νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες την είχε εντάξει στη «γκρίζα ζώνη» δίπλα από την Ουκρανία, την Τουρκία και την Αρούμπα. Ωστόσο είπε πως «χρειάζονται και άλλες περισσότερο συντονισμένες προσπάθειες» και πρόσθεσε ότι για τον ίδιο είναι ένα προσωπικό στοίχημα που θέλει να κερδίσει.

«Μέσα στο χρόνο πρέπει να βγει αυτό το μήνυμα. Ότι κανένας δεν είναι υπεράνω του νόμου» τόνισε ο πρόεδρος της Αρχής για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, σημειώνοντας ότι όσοι προσδοκούν να λυμαίνονται δημόσιο χρήμα δεν πρέπει να κοιμούνται ήσυχοι, αλλά ούτε και εκείνοι που έχουν την ευθύνη για την περιφρούρηση του δημόσιου συμφέροντος.

Έμφαση, πάντως, έδωσε ο κ.Νικολούδης στις διάφορες κομπίνες που γίνονται με την απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων από τα προγράμματα ΕΣΠΑ.

«Βλέπω το τραπέζι να είναι στρωμένο και να ετοιμάζονται τα κουτάλια, τα μαχαίρια και τα πιρούνια για αυτό το κομμάτι» ανέφερε δηκτικά. Εστίασε δε το πρόβλημα, στο ότι ο νόμος δεν προβλέπει ρητά την παρακράτηση των ιδίων κεφαλαίων για όσο διάστημα επιχορηγείται το έργο.