«Την κορόιδευαν τα άλλα παιδιά στο σχολείο»

«Το μόνο πρόβλημα που τη βάραινε ήταν το σχολείο. Το παιδί ήρθε στην Ελλάδα από την Αλβανία στα 11 της χρόνια και πήγε αμέσως στην Ε' δημοτικού. Δεν μπορούσε να προχωρήσει στα μαθήματα και αναγκάστηκε να το διακόψει. Οχι γιατί δεν ήθελε το σχολείο, αλλά επειδή δεν μπορούσε να συνεχίσει. Επαναλάμβανε συνέχεια ότι τα παιδιά την κορόιδευαν. Αυτό την πλήγωνε, τη στεναχωρούσε. Ισως αν δεν υπήρχε τόση αδιαφορία, το μοιραίο πρωί να ήταν στο σχολείο του και να μη γινόταν αυτό που έγινε», λέει ο Λεονάρντ, στενός φίλος της οικογένειας. Στο φροντισμένο και τακτοποιημένο παιδικό δωμάτιο της οικογένειας στα Καμίνια, τα δυο κρεβάτια - της 13χρονης Τζένης και του μικρότερου αδελφού της - μια μέρα μετά το τραγικό συμβάν, ήταν άδεια. Οι τοίχοι του δωματίου είναι γεμάτοι με κοριτσίστικες ζωγραφιές, εικόνες του Μπάτμαν και τα ράφια γεμάτα με αρκουδάκια και άλλα παιχνίδια. Η 13χρονη Τζένη - που περιέλουσε το πρωί της Παρασκευής το σώμα της με νέφτι και αυτοπυρπολήθηκε - νοσηλεύεται σε πάρα πολύ βαριά κατάσταση, διασωληνωμένη με εγκαύματα σε όλο της το σώμα στο Νοσοκομείο Παίδων, ενώ ο αγαπημένος της αδελφός που δεν είχε μάθει ακόμα τι της συνέβη, φιλοξενείται σε άλλο σπίτι. Η τραγωδία με την ανήλικη εκτυλίχθηκε στην είσοδο του σπιτιού της οικογένειάς της στα Καμίνια. Οπως ανακοινώθηκε από την Αστυνομία, το παιδί επιχείρησε να αυτοκτονήσει. Βρέθηκε ένα ιδιόχειρο σημείωμα από το οποίο εκτιμήθηκε ότι η 13χρονη αντιμετώπιζε προβλήματα στο σπίτι της. Στενοί συγγενείς της 13χρονης και φίλοι της οικογένειας που προχθές το μεσημέρι πήγαν στο σπίτι για να συμπαρασταθούν στους γονείς, αμφισβητούν έντονα την εκδοχή της απόπειρας αυτοκτονίας, πιστεύουν ότι κάτι άλλο συνέβη και περιμένουν τα αποτελέσματα της αστυνομικής έρευνας. Μιλούν για μια δεμένη οικογένεια. Οι γονείς ήρθαν από την Αυλώνα στην Αθήνα πριν από 12 χρόνια. Μέχρι να καταφέρουν να τακτοποιηθούν, αναγκάστηκαν να αφήσουν τα παιδιά στους παππούδες τους. «Οι γονείς δουλεύουν σκληρά. Ο πατέρας οικοδόμος, κάνει μεροκάματα. Στερούσαν και στερούν από τον εαυτό τους για να μη λείψει τίποτα στα παιδιά τους, να τους προσφέρουν ό,τι μπορούν. Τα έχουν με τα δώρα τους, τα παιχνίδια τους, τις γιορτές τους. Εμείς, οι οικογένειές μας, έχουμε μεγαλώσει με πολλή φτώχεια αλλά και πολλή αγάπη», λέει ο Λεονάρντ.Στα 11 της χρόνια η Τζένη και ο αδελφός της ήρθαν στην Ελλάδα για να μείνουν επιτέλους με τους γονείς τους και να ενωθεί η οικογένεια. Ο δρόμος για το κορίτσι ήταν μακρύς και τα εμπόδια στην ένταξή της στο σχολείο και στο καινούργιο περιβάλλον μεγάλα. «Ηξερε ελληνικά, τόσα ώστε να μπορεί να συνεννοηθεί. Ομως δεν αρκούσαν για να μπορεί να διαβάζει και να γράφει», προσθέτει ο Λεονάρντ. «Εμενε πίσω στα μαθήματα, μέχρι που αναγκάστηκε να διακόψει το σχολείο. Οι δάσκαλοι είπαν στους γονείς για τα μαθήματα. Αλλά οι γονείς με τι τρόπο θα μπορούσαν να βοηθήσουν; Δεν είχαν τη δυνατότητα να το κάνουν. Με την κόρη μου είναι κολλητές φίλες σαν αδελφές. Της έλεγε συνέχεια ότι δεν ήθελε να πηγαίνει στο σχολείο επειδή την κορόιδευαν. Ηθελε, έ