Τα παράλογα του Συστήματος Υγείας στους κινηματογράφους

«Επειτα από ένα τροχαίο ατύχηµα έφτασε η ώρα να  βρεθώ στο νοσοκοµείο και στο δικαστήριο, στον  ρόλο του θύµατος. Επιβεβαίωσα αυτό  που είχα αντιληφθεί, ότι όπου δεν λειτουργούν θεσµοί και κανόνες η µόνη µας ελπίδα είναι το φιλότιµο. Ο,τι ακριβώς συµβαίνει σε όλους τους τοµείς  της ελληνικής κοινωνίας. Ο,τι συµβαίνει και στο να  προσπαθείς να κάνεις κινηµατογράφο! Μπορεί η  ταινία να µιλάει για το ΕΣΥ, στην πραγµατικότητα  όµως αναφέρεται και στο εγώ. Και στη σύγκρουση αυτών των δύο».