Παρακμή

Τον Πάνο Βλάχο δεν τον ξέρω – μάλλον επειδή ο γιος μου είναι μεγαλύτερος από τους γιους του Αδωνη – κι ούτε έχω άποψη για το αν είναι καλός ηθοποιός. Διαβάζω ότι πρόσφατα υποστήριξε πως τα ΜΜΕ έχουν την τάση να λερώνουν κάθε τι όμορφο, κάτι με το οποίο μπορεί να διαφωνώ αλλά έχει ασφαλώς κάθε δικαίωμα να το πιστεύει, να το λέει και να το αποδεικνύει, υποθέτω, στην πράξη αποφεύγοντας κάθε επαφή με τα ΜΜΕ. Ομως ο στίχος του «Μέσα σε έναν σάκο βάλτε/ Αδωνη και Πορτοσάλτε» είναι κάτι

Διότι στοχοποιεί, σε μια συγκεκριμένη συγκυρία, δύο ανθρώπους που έχουν ήδη πληρώσει τις προσωπικές τους απόψεις με απειλές και επιθέσεις. Είναι δηλαδή σαν να λέει ότι οι επιθέσεις αυτές δεν αρκούν για να τους συνετίσουν, χρειάζονται ριζικότερα μέτρα.

Απαντώντας στις αντιδράσεις των εμπλεκομένων, ο ηθοποιός έγραψε ότι «δεν είναι το χιούμορ και η σάτυρα που γεννούν τη βία». Πρώτα απ’ όλα αναφέρεται μάλλον στη σάτιρα, εκτός αν υποσυνείδητα θέλει να ταυτιστεί κατά κάποιον τρόπο με τους Σάτυρους, εκείνους τους τύπους δηλαδή με τη μακριά ουρά, τα γαμψά νύχια και τα πόδια τράγου. Σε κάθε περίπτωση, ο συγκεκριμένος στίχος δύσκολα παραπέμπει στο χιούμορ και τη σάτιρα. Με εξαίρεση δηλαδή την επιτυχημένη, ομολογουμένως, ομοιοκαταληξία, δεν βγάζει πηγαίο γέλιο. Κάτι άλλο βγάζει: φανατισμό και μίσος. Αρκεί να δει κανείς τα σχόλια στο Twitter που αναδημοσιεύει με άγρια χαρά ιστότοπος ο οποίος εμφανώς νοσταλγεί την εποχή των Αγανακτισμένων. Τα διαβάζεις και σκέφτεσαι πόσο δίκιο είχε ένας τραγουδιστής, πραγματικά ανατρεπτικός εκείνος, που έλεγε πριν από σαράντα χρόνια πως όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν.

Το πρόβλημα δεν είναι αν πρέπει να κάνει μήνυση κάποιος που θίγεται από έναν τέτοιο στίχο: ο καθένας το βλέπει με τον τρόπο του, αν και μάλλον θα έπρεπε να έχει παρέμβει αυτεπαγγέλτως εισαγγελέας για να εξετάσει αν ο συγκεκριμένος στίχος συνιστά υποκίνηση σε βία. Το πρόβλημα είναι η απήχηση που συνεχίζουν να έχουν αυτού του είδους οι «παρεμβάσεις». Το πρόβλημα είναι η σύγχυση ανάμεσα στο αστείο και το γελοίο. Το πρόβλημα είναι η παρακμή: το βλέπουμε στον τρόπο που αντέδρασε ο Μπέος στην απρέπεια του Κασσελάκη, το βλέπουμε στα χάχανα των παρευρισκομένων για τους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποίησε ο Μουτζούρης, το βλέπουμε στα πρωτοσέλιδα μιας συγκεκριμένης «εφημερίδας» που εξακολουθεί, αν είναι δυνατόν, να έχει αναγνώστες.

Ο Βλάχος έγραψε και κάτι ακόμα, που ερμηνεύτηκε ως αναγνώριση πως έκανε κάτι πάρα πολύ χοντρό: «Βάλτε με και μένα μέσα στον σάκο, ίσως έτσι να έρθουμε πιο κοντά». Και πάλι δεν κατάλαβε: το ζητούμενο εδώ δεν είναι ο συγχρωτισμός, αλλά ο σεβασμός. Ο Πορτοσάλτε και ο Αδωνις δεν θέλουν να τον κάνουν παρέα, την ησυχία τους θέλουν.