Παντελής Κυραμαργιός: «Εχω το προνόμιο να μη βλέπω τη μουσική ως δουλειά»

Δοκιμάζοντας την τόλμη και την πρωτοτυπία μέσα από τις διασκευές αλλά και τoν συνδυασμό των διαφορετικών μουσικών ειδών ο Παντελής Κυραμαργιός  δημιουργεί το δικό του σύμπαν και το παρουσιάζει μαζί με τους καλεσμένους του, την Παυλίνα Βουλγαράκη και τους No Pasaran, σε μια παράσταση στην ταράτσα του θεάτρου Λαμπέτη.

Υπάρχει κάτι ιδιαίτερο για την  παράσταση που θα παρουσιάσετε στην ταράτσα του θεάτρου Λαμπέτη; 

Στη συγκεκριμένη παράσταση, πέρα από τα δικά μου τραγούδια, θα τολμήσουμε να κάνουμε κάποιες φαινομενικά αλλοπρόσαλλες διασκευές που όμως θα

έχουν ορμητική συναισθηματική ροή και έντονο κοινωνικό στίγμα. Ο Αφούσης θα συναντήσει τον Jimmy Page, o αναθεματισμένος αίτιος θα βάλει στα ακουστικά του Metallica και οι τράπερς της χώρας θα γράψουν στίχους για εντεχνολαϊκά τραγούδια.

Ο Παντελής Κυραμαργιός…

Αλλάζουν οι προσδοκίες σας από την αλληλεπίδραση με το κοινό σε έναν τέτοιο χώρο όπως η ταράτσα; Ποιες είναι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζετε στην οργάνωση και την εκτέλεση μιας συναυλίας σε εξωτερικό χώρο;

Σε κάθε συναυλία επιδίωξη είναι το μοίρασμα και η ένωση. Ο συντονισμός των εσωτερικών κραδασμών πάνω και κάτω από τη σκηνή. Ισως οι ανοιχτοί χώροι να είναι λίγο πιο δύσκολοι και απαιτητικοί προς μία τέτοια κατεύθυνση αλλά όλη η ομάδα των μουσικών είναι πολύ δοτική και νομίζω ότι το μόνο που θα χρειαστούμε είναι να έχουμε τον καιρό σύμμαχο.

Πώς έχει επηρεάσει η συνεργασία σας με τους No Pasaran (Ακης Γαβαλάς-τύμπανα, Γιάννης Γρυπαίος – μπάσο, Θανάσης Μάντζαρης – πλήκτρα, Γιάννης Ταυλάς- έγχορδα ) την καλλιτεχνική σας ταυτότητα; Τι σημαίνει για εσάς αυτή η ομάδα;

Είναι τρία χρόνια τώρα που παίζουμε παρέα αλλά και που ενορχηστρώνουμε μαζί τα τραγούδια που γράφω. Πάντα πίστευα στις ομάδες και ειδικά αυτή η ομάδα αποτελείται από ισχυρές και διαφορετικές προσωπικότητες. Ετσι αποφεύγεται η επανάληψη και η ανακύκλωση των ήχων και των ιδεών. Υπάρχει διαρκής αλλαγή και κίνηση και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Το στατικό είναι εχθρός της ομορφιάς.

Θα παρουσιάσετε  καινούργια τραγούδια;

Θα παίξουμε κομμάτια από ολόκληρη τη διαδρομή μας, από την «Αρετή» και το «Κάθε δειλινό» μέχρι το «Σουξέ» που είναι το ντουέτο μας με την Παυλίνα Βουλγαράκη και κυκλοφόρησε μέσα στο καλοκαίρι. Θα είναι η πρώτη φορά που θα ακουστεί live με τη συμμετοχή, φυσικά, της Παυλίνας με την οποία θα αλληλεπιδράσουμε και σε άλλα κομμάτια, δικά της και μη.

…με την Παυλίνα Βουλγαράκη θα παρουσιάσουν και «το σουξέ» τους

Ποιες είναι οι κοινές σας αναφορές ή μουσικές επιρροές με την Παυλίνα Βουλγαράκη;  

Με την Παυλίνα μας χωρίζει σχεδόν μια δεκαετία ηλικιακά αλλά είμαστε πάνω κάτω τα ίδια χρόνια εργάτες του ελληνικού τραγουδιού. Εχουμε κοινές υπαρξιακές αναζητήσεις και νομίζω ότι μας τραβά με το ίδιο σχοινί το ανεκπλήρωτο. Οι ζωές που δε ζήσαμε μας χτυπούν συχνά την πόρτα κι εμείς γράφουμε τραγούδια για να μην τις ακούμε, να τις ξορκίζουμε. Αυτή νιώθω πως είναι η σύνδεσή μας. Γι’ αυτό και υπάρχει μεταξύ μας μια ανεπιτήδευτη οικειότητα κάθε φορά που βρισκόμαστε κι ας είναι οι φορές αυτές αρκετά σπάνιες. Χαίρομαι πολύ που αποδέχτηκε την πρόσκληση και έχω ανυπομονησία για τη στιγμή που θα ανέβει στη σκηνή.

Τι θα παρουσιάσετε με την Παυλίνα;

Εχουμε σκεφτεί ένα μη αναμενόμενο ντουέτο, αγγλόφωνο και ελπίζω μέχρι τη Δευτέρα  να έχω βελτιώσει την προφορά μου! Κατά τα άλλα θα προσεγγίσουμε τα αγαπημένα μας δικά της τραγούδια και φυσικά «το σουξέ» που μας ενώνει δισκογραφικά.

Πώς επηρεάζει η καθημερινή σας επαγγελματική ζωή ως οδοντίατρος την οπτική σας για τη μουσική και την τέχνη γενικότερα;

Εχω το προνόμιο να μη βλέπω τη μουσική ως δουλειά, ως μέσο βιοπορισμού. Τα κριτήρια μου και οι επιλογές μου είναι καθαρά καλλιτεχνικά. Από την άλλη η μουσική στριμώχνεται σε αυτό που ονομάζουμε ελεύθερο χρόνο ο οποίος είναι πολύ περιορισμένος. Η δημιουργικότητα καταπιέζεται καθημερινά. Η επίτευξη ισορροπίας είναι δύσκολη και συχνά νιώθω ότι την προδίδω.

Υπάρχουν κάποια νέα projects που ετοιμάζετε;

Στις 17 Νοέμβρη έχουμε, όπως κάθε χρόνο, τα «κόκκινα τραγούδια» που είναι το αγαπημένο μας live με τραγούδια του αγώνα, αντάρτικα και άλλα, αμιγώς πολιτικά. Ύστερα, από Δεκέμβρη, θα ήθελα να ξεκινήσω μία παράσταση με αφήγηση ιστοριών και με τραγούδια. Επίσης μέσα στον Νοέμβρη θα γίνει και η παρουσίαση του βιβλίου-cd «Εκ βαθέων». Πρόκειται για το άλμπουμ που ετοιμάσαμε με τη Σαββέρια Μαργιολά και κυκλοφορούν ήδη τα τραγούδια στο spotify. Σύντομα θα εκδοθεί και το βιβλίο, ένα παραμύθι που ενώνει τα δέκα τραγούδια, από τις εκδόσεις Μετρονόμος.

INFO 

Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου “Major Seven” στην Ταράτσα του Λαμπέτη, Λεωφόρος Αλεξάνδρας 106, στις 21:00. Προπώληση εισιτηρίων: more.com