Ομόφυλα ζευγάρια, υιοθεσίες και Σαμαράς

Είναι ιστορική η πρόσφατη κατά πλειοψηφία απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) που κρίνει ότι οι διατάξεις του Ν. 5089/2024, για τον πολιτικό γάμο ομόφυλων ζευγαριών, έχουν συνέπεια τη δυνατότητα υιοθεσίας είτε από κοινού είτε του τέκνου τού ενός από τον έτερο σύζυγο, επειδή η δυνατότητα υιοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια δεν είναι αντίθετη στις διατάξεις του Συντάγματος περί προστασίας του γάμου, της οικογένειας, της μητρότητας και της παιδικής ηλικίας (άρθρο 21 παρ. 1) ή περί ισότητας (άρθρο 4 παρ. 1).

Το ανώτατο δικαστήριο, στην ουσία, νομιμοποίησε

εις ολόκληρον τη μεγάλη μεταρρύθμιση της κυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη, μέσω της οποίας εκσυγχρονίστηκε το Οικογενειακό Δίκαιο της χώρας. Ακύρωσε μάλιστα την κυβερνητική υπαναχώρηση, στην οποία αναγκάστηκε για να αποφύγει διαρροές ψήφων από δεξιά. Η απόφαση αυτή, δηλαδή, οδηγεί σε μια προχωρημένη σε θέματα ηθών ελληνική κοινωνία, απαλλαγμένη από κάθε παραδοσιοκρατία, από την οποία ζητεί την προσαρμογή της σε όσα συμβαίνουν στα ευρωπαϊκά και στα αμερικανικά αστικά κέντρα.

Μετά τη δικαστική αυτή απόφαση, βεβαίως, παρενέβη ο πρώην πρωθυπουργός και ανεξάρτητος βουλευτής Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος προσπαθεί με κάθε τρόπο να πλήξει τον Μητσοτάκη. Ο πρόσφατα διαγραφείς από τη ΝΔ πολιτικός κήρυξε, όπως το συνηθίζει, ακόμα έναν ηθικό πανικό. «Το πλήγμα στην παραδοσιακή οικογένεια είναι ισχυρό», δήλωσε. «Σε μια εποχή που οι αξίες και οι θεσμοί είναι απαραίτητα όσο ποτέ για την κοινωνία. Πολύ περισσότερο που το δημογραφικό πρόβλημα συνεχώς αυξάνεται».

Παρακάμπτω το αστείο επιχείρημα που συνδυάζει το δημογραφικό πρόβλημα με τους γάμους ομοφύλων και μένω στην παρατήρηση του πολιτικού από τη Μεσσηνία περί των απαραίτητων αξιών και θεσμών για την κοινωνία. Τι εννοεί; Οτι τα ομόφυλα ζευγάρια δεν έχουν αξίες; Οτι οι γκέι δεν έχουν αξίες; Δεν υπάρχει πιο σαθρή προσέγγιση απ’ αυτή, επειδή όλοι ξέρουμε ότι ο αξιακός κώδικας των ανθρώπων και γενικότερα η ηθική συγκρότησή τους δεν έχουν καμία σχέση με τη σεξουαλική επιλογή τους.

Χωρίς έρεισμα είναι και η κινδυνολογία για τους θεσμούς, εν προκειμένω τον θεσμό της οικογένειας. Η απόφαση του ΣτΕ διευρύνει την έννοια της οικογένειας σε σχέση με τον τρόπο με τον οποίο την αντιλαμβάνονταν τα παλιά τα χρόνια στο χωριό. Και το ελληνικό δίκαιο είναι σαφέστατο ορίζοντας τους κανόνες προκειμένου να γίνει δυνατή η υιοθεσία, που ούτως ή άλλως είναι μια δύσκολη διαδικασία. Σε κάθε περίπτωση, ελέγχεται αυστηρά η καταλληλότητα των υποψήφιων γονέων και πουθενά στα κριτήρια της καταλληλότητας δεν γίνεται λόγος για το φύλο ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους.

Τι μένει; Η ηθικολογία και η επίκληση μιας παραδοσιακής φοβίας για τα γκέι ζευγάρια και τα δικαιώματά τους. Ως παραδοσιακός κομματάρχης της Δεξιάς και γνήσιος ανταγωνιστής του Βελόπουλου, ήδη διαφαίνεται ότι ο Αντώνης Σαμαράς θα προσπαθήσει να πλήξει τον Εφιάλτη του. Εχθρός όχι πια της ανοιχτής κοινωνίας αλλά της πραγματικότητας.

Μερικούς μήνες μετά την ψήφιση του νόμου για τους γάμους ομοφύλων, η ελληνική κοινωνία μοιάζει να ξεπέρασε τις φοβίες που προκάλεσε ο μιντιακός θόρυβος. Εύλογα. Οι συγκεκριμένοι γάμοι είναι ελάχιστοι και δεν επηρεάζουν το κυρίαρχο οικογενειακό πρότυπο, το οποίο ούτως ή άλλως περνάει τη δική του πολύ σοβαρή κρίση. Επιπλέον, η κοινωνία έχει κανονικοποιήσει ερωτικές και κοινωνικές επιλογές που στο παρελθόν ήταν αιτία σκανδαλισμού και κοινωνικού αποκλεισμού. Ζούμε δηλαδή σε περισσότερο ανοιχτή κοινωνία απ’ όσο προσπαθούν να την παρουσιάσουν όσοι κάνουν πολιτική καριέρα στο όνομα των δήθεν απαρασάλευτων παραδοσιακών συνηθειών.