Ολοι στα γκρι

Σκηνή πρώτη:

Εκτυλίχθηκε το πρωί της Κυριακής, γύρω στις 11:30 η ώρα, μπροστά σε μια εκκλησία με κόκκινα τούβλα, στο Ντέμπε Βίρκι, ένα χωριό 3.000 κατοίκων στην ανατολική Πολωνία. Η ανταποκρίτρια της γαλλικής Libération βρέθηκε εκεί για ένα ρεπορτάζ με θέμα την επιρροή της (καθολικής) Εκκλησίας στα πολωνικά πολιτικά πράγματα, με αφορμή, προφανώς, τον κρίσιμο δεύτερο προεδρικό γύρο στη χώρα. Η δεύτερη λειτουργία του πρωινού είχε μόλις τελειώσει, μέλη της τοπικής ενορίας συνέρρεαν για την τρίτη, το πάρκινγκ ήταν γεμάτο.

Απολύτως φυσιολογικό, διαβεβαίωσε η 86χρονη Γιοάνα τη γαλλίδα δημοσιογράφο: «Η πίστη πρέπει να είναι η προτεραιότητά μας σε αυτή τη χώρα, ό,τι κι αν συμβαίνει και σε όποια ηλικία κι αν είμαστε. Χωρίς τον Θεό και την Εκκλησία, η Πολωνία δεν θα υπήρχε». Οι έρευνες βέβαια δείχνουν πως η βαθιά καθολική Πολωνία σιγά σιγά αλλάζει. Το 2011, δήλωναν καθολικοί το 87% του πληθυσμού, δέκα χρόνια αργότερα το ποσοστό αυτό μειώθηκε στο 71%. Αντίστοιχη μείωση κατέγραψε μέσα σε μία δεκαετία και το ποσοστό των πιστών που πηγαίνουν στη λειτουργία τουλάχιστον μία φορά μέσα στον χρόνο, από 39% το 2013 σε 29% το 2023. Οχι στο Ντέμπε Βίρκι, βέβαια, και σίγουρα όχι στην οικογένεια της Γιοάνα. Τα έξι παιδιά και τα 15 εγγόνια της είναι όλοι «της εκκλησίας». Ομως η Αλντόνα, η 61χρονη κόρη της, ανησυχεί για τα κακά που έρχονται από τη Δύση, όπως «η εγκατάλειψη της παράδοσης» και «η αποσύνδεση με την Εκκλησία». «Ολα αυτά εξαιτίας των ΛΟΑΤKI+», συνόψισε η μητέρα της, χωρίς πολλή λογική, αλλά απηχώντας την επισκοπή – ο αρχιεπίσκοπος της Κρακοβίας δεν ήταν που μίλησε για «μάστιγα»;

Σκηνή δεύτερη:

Εκτυλίχθηκε το Σάββατο 12 Απριλίου στους δρόμους της Βουδαπέστης. Δεν ήταν ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία διαδήλωση διαμαρτυρίας κατά του νόμου που ψήφισε το κόμμα του Βίκτορ Ορμπαν θέτοντας εκτός νόμου το Pride με άλλοθι την «προστασία των ανηλίκων» – ήταν όμως η πλέον ευφάνταστη. Οι διοργανωτές, το μικρό σατιρικό κόμμα «Ο σκύλος με τις δυο ουρές», πλάσαραν την πορεία ως μία «ορμπανο-συμβατή παρέλαση υπερηφάνειας». Οι 20.000 συμμετέχοντες ήταν ντυμένοι στα γκρι. «Κάτω το ουράνιο τόξο, κάτω η διαφορά!». Στη μεγαλοπρεπή Πλατεία των Ηρώων, το πλήθος συγκεντρώθηκε γύρω από μια λευκή σκηνή, το «Γραφείο Απαγορεύσεων». «Η απαγόρευση του Pride δεν είναι αρκετή! Ελάτε να απαγορεύσουμε… τον λαμπερό ήλιο», φώναξε ένας εθελοντής. Ενας δεύτερος έπιασε να συμπληρώνει επιδεικτικά ένα χαρτί πριν το ρίξει σε μια κάλπη. Πρότεινε «την απαγόρευση των ταρατσών και των πολύ ψηλών ανθρώπων, καθώς και όσων φορούν γυαλιά». Επόμενος σταθμός, η ρωσική πρεσβεία. «Τι χρώμα έχει αυτό το κτίριο;», ρώτησε από το μεγάφωνο ο Νταβίντ Ναγκί, ο πρόεδρος του «Σκύλου με τις δυο ουρές». «Γκριιιιι», απάντησαν ξεκαρδισμένοι οι διαδηλωτές. «Οταν οι Ρώσοι ήταν εδώ, όλα ήταν καλύτερα, πιο γκρίζα», πλειοδότησε ο Ναγκί. «Σύντροφε Ορμπαν, ζήτα από τους Ρώσους να επιστρέψουν», παρακάλεσε ειρωνευόμενος τον πάλαι ποτέ προοδευτικό φοιτητή που φώναζε «Εξω οι Ρώσοι» το 1989, και έχει πια μετατραπεί σε υπηρέτη του Βλαντίμιρ Πούτιν. «Ελάτε πίσω, Ρώσοι!», βάλθηκε να φωνάζει ρυθμικά το πλήθος. Τη μικρή λεπτομέρεια που έκανε τη διαφορά, την αποκάλυψε μία διαδηλώτρια δείχνοντας γελώντας το κινητό της: «Οι διοργανωτές σχεδίασαν τη διαδρομή της παρέλασης… σε σχήμα πέους. Και η αστυνομία το δέχτηκε!»

Και μία σκηνή

από το μέλλον:

Να σοβαρευτούμε όμως γιατί η προώθηση του μίσους για μικροπολιτικούς ή άλλους λόγους, η χρήση μιας κοινότητας ως αποδιοπομπαίου τράγου, δεν έχουν τίποτα το αστείο. Το γραφείο της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν άφησε να κυκλοφορεί μέρες η φήμη πως είχε καλέσει διακριτικά τους ευρωπαίους επιτρόπους να μην παραστούν στο Pride της Βουδαπέστης, ώστε «να μην πάμε να προκαλέσουμε τον Ορμπαν μέσα στο ίδιο του το γήπεδο». «Η πρόεδρος υποστηρίζει σταθερά μια πραγματική Ενωση Ισότητας, όπου ο καθένας είναι ελεύθερος να είναι αυτός που είναι και να αγαπάει αυτόν που επιλέγει», επεσήμανε τελικά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, λίγες ώρες μετά τη δήλωση που υπέγραψαν 20 κράτη-μέλη εκφράζοντας ανησυχία για τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ+ στην Ουγγαρία. «Ο σεβασμός και η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών όλων των ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, είναι συνυφασμένα με την ιδιότητα του μέλους της ευρωπαϊκής οικογένειας», τόνιζαν οι «20», κάνοντας λόγο για «ευθύνη» και «κοινή δέσμευση». Ωραία λόγια, όπως ωραία ήταν και η υπογραφή που βάλαμε ως Ελλάδα, έστω και με κάποια καθυστέρηση, από τον φόβο του Τραμπ, ενδεχομένως, ή και του Βελόπουλου, ποιος ξέρει. Πολύ καλύτερα όμως θα είναι να φροντίσει η Ευρώπη, να φροντίσουμε ως Ευρωπαίοι, να είναι πράγματι το Pride που θα πραγματοποιηθεί στη Βουδαπέστη στις 28 Ιουνίου, παρά τα πρόστιμα με τα οποία απειλούνται οι συμμετέχοντες, το μεγαλύτερο που έχει γίνει ποτέ στην 30ετή ιστορία του, όπως ακριβώς ζητούν οι διοργανωτές. Ειδάλλως, ας συγχαρούμε τον Ναβρότσκι χθες, τον Ορμπαν ξανά αύριο, και ας πάμε για ύπνο.