Οι φωνές των διπλανών δωματίων

Τα τραγούδια του νέου άλμπουμ «Βλέμμα στο βυθό» σε στίχους Φωτεινής Λαμπρίδη, μουσική Μίμη Νικολόπουλου και ερμηνεία Δημήτρη Βουτσά, έδωσαν την αφορμή για τη ομότιτλη μουσική παράσταση που παρουσιάζεται στο Θέατρο RADAR  από την Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου. Οι τρεις δημιουργοί του δίσκου  - μια ιδέα του Παρασκευά Καρασούλου - και συντελεστές της παράστασης μιλούν για τις ιστορίες που αφηγούνται , γεμάτες αγωνίες, σιωπές, αδιέξοδα,

Φωτεινή Λαμπρίδη

Μου ζητήσατε να γράψω τι αισθάνομαι και το πρώτο που σκέφτηκα είναι ευγνωμοσύνη. Που γνώρισα τον Παρασκευά Καρασούλο με τον οποίο μας ένωσε ο αγώνας για το ελληνικό τραγούδι. Που ο Παρασκευάς μου γνώρισε τον Μίμη Νικολόπουλο, έναν νέο συνθέτη που κουβαλάει όλη την παράδοση της βαλκανικής μουσικής από τον τόπο καταγωγής του, τη Βέροια και ταυτόχρονα είναι ένας εξαιρετικός μελωδός. Που συγκινήθηκα όταν άκουσα το πρώτο μας τραγούδι, το «Σπιρτόκουτο» με το ζεστό μέταλλο στη φωνή του Δημήτρη Βουτσά και γνώρισα από κοντά την τρυφερότητα του Γιάννη Βασιλόπουλου. Ευγνωμοσύνη για το πάθος να γράψουμε τραγούδια που μας εκφράζουν και μιλούν για τον φόβο του έρωτα αλλά και την παντοδυναμία του. Για το αρχηγείο του καθένα που μας καταδικάζει στο ψύχος. Για τον πόθο για ζωή με αφορμή την Φρίντα Κάλο. Για τον ψεύτη εαυτό μας. Για τον ναρκισσισμό της εποχής αλλά και για τις φορές τρέμουμε τη σιωπή. Για της εξουσίας το άδειο αμπάρι που δεν γεννά τραγούδια και για ό,τι πιο πολύτιμο μας μένει: Tη στιγμή.... το σήμερα, το «μαζί». Ευγνωμοσύνη που σε μια εποχή με «γλώσσες στον αφρό» υπάρχει η Μικρή Άρκτος να ενισχύει το «Βλέμμα στον βυθό». Όποτε βγαίνουν στο φως τραγούδια μου, θυμάμαι τον Νίκο Μαμαγκάκη που μου έλεγε: «Παλεύουμε από το τίποτα να κάνουμε κάτι. Αυτό είναι η τέχνη. Τώρα εσύ παρέδωσες. Να εύχεσαι ν'αγαπηθούν». Αυτή λοιπόν είναι η ευχή!

Δημήτρης Βουτσάς 

Το 'Βλέμμα στο Βυθό' κυκλοφόρησε.  Σε μια περίοδο που οι ματιές συναντιούνται βιαστικά και αγχωμένα, εμείς τις στρέψαμε στη βάση, καθένας στο δικό του προσωπικό βυθό με στόχο την επάνοδο στον παιχνιδιάρη αφρό και τον ολοφώτιστο ήλιο. Έντεκα τραγούδια, έντεκα μικρές ιστορίες που η μια ακολουθεί την άλλη σαν καραβάνι της ζωής και στο δρόμο συναντά τη χαρά, το πάθος, τον έρωτα αλλά και τον πόνο.

Τρεις άγνωστοι άνθρωποι μεταξύ τους, η Φωτεινή, ο Μίμης κι εγώ, συναντηθήκαμε κάπου μέσα στο 2018, στα γραφεία της Μικρής Άρκτου, για ένα πάντρεμα που είχε αναλάβει προσωπικά ο Παρασκευάς Καρασούλος! Ποιός άλλος, άλλωστε! Ενώσαμε τις ιδέες και τις σκέψεις μας και μέσα από πολλές ώρες συναντήσεων ή και τηλεφωνικών κλήσεων φτιάχναμε ένα ένα τα κομμάτια του παζλ. Ώσπου στην πορεία συναντήσαμε κι έναν τέταρτο, τον Γιάννη (Βασιλόπουλο), που δε δίστασε να μας φανερώσει τη δική του αλήθεια μέσα από ένα τραγούδι, φέρνοντάς το σαν δώρο! Και τώρα στην Αθήνα, στο θέατρο RADAR, τις Τετάρτες του Δεκέμβρη να τα παρουσιάζουμε μπροστά στο κοινό για πρώτη φορά, σε μια μουσικο-θεατρική παράσταση, όπου καθημερινοί ήρωες ενώνουν τις προσωπικές τους στιγμές με τα τραγούδια μας! Ας είναι καλότυχα και καλοτάξιδα!

Μίμης Νικολόπουλος

Τον καιρό που πέρασε μετρούσα αντίστροφα για την κυκλοφορία του δίσκου. Τώρα ανυπομονώ να τον δω να διαγράφει τη δική του διαδρομή. Ήταν πρόκληση για μένα το πέρασμα από την ορχηστρική μουσική στη σύνθεση για τραγούδι. Τώρα η πρόκληση είναι να παραδώσουμε αυτή τη δουλειά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στους ανθρώπους που την αναζητούν, στις συναυλίες και τις παραστάσεις. Αισθάνομαι τυχερός που έχω μια σημαντική ομάδα ανθρώπων στην προσπάθεια αυτή. Τον Δημήτρη Βουτσά για το πάθος του στη ζωή και τις ευαίσθητες ερμηνείες του, τη Φωτεινή Λαμπρίδη για το ταλέντο της να βάζει σε δύο γραμμές ιστορίες ολόκληρες, τον Παρασκευά Καρασούλο για την εμπιστοσύνη του και το αισθητικό του κριτήριο, τον Γιάννη Βασιλόπουλο για την ποιότητά του και για το τραγούδι-δώρο που μας χάρισε. Με συνέπεια και ταπεινότητα, το “Βλέμμα στο βυθό” είναι πλέον εδώ, πλέει σταθερά, χωρίς να φωνάζει, αφήνοντας τον κόσμο να το ανακαλύψει. Εύχομαι να είναι καλοτάξιδο.

ΙΝΦΟ

“Βλέμμα στο βυθό” , Θέατρο Ραντάρ, Πλατεία Αγίου Ιωάννου και Πυθέου 93, τηλ. 210.9769274,  15, 22, 29/12, στις 20.30

Κείμενα: Φωτεινή Λαμπρίδη, Γιάννης Βασιλόπουλος

Σκηνοθεσία: Σταύρος Ράγιας. Σκηνική επιμέλεια: Ανδρέας Γεωργιάδης.  Ερμηνεία: Δημήτρης Βουτσάς

Μουσικοί: Αλέξανδρος Καζάζης (κιθάρα) | Εύα  Μυλωνά (ακορντεόν)

Ακούγονται οι ηθοποιοί: Αχιλλέας Βατρικάς, Μάγδα Γκουβέρου, Δημοσθένης Ελευθεριάδης, Θανάσης Λυσσανδρόπουλος, Αριάδνη Μιχαηλάρη, Καλλιόπη Τακάκη