Οι άλλοι πρωταγωνιστές «Νιώθω σαν να μου κάνει πλάκα ο Θεός, που “πήρε” το μωρό μου»

«Σας έψαχνα... Ούτε εγώ ξέρω γιατί...». Η φωνή της στο τηλέφωνο, οι παύσεις της μαρτυρούσαν πόνο και αξιοπρέπεια. Την ιστορία την ήξερα ή, μάλλον ψέματα, την είχα ακούσει αλλά δεν είχα δώσει και πολλή σημασία. Το ξέρω πως είναι ντροπή αλλά την πρώτη φορά που άκουσα ότι ένα παιδί χάθηκε από γαστρεντερίτιδα σε νοσοκομείο της Βόρειας Ελλάδας είπα: «Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, στο 2010 είμαστε, δεν είμαστε στο ΄70». Και έτσι, καχύποπτος, γύρισα το βλέμμα μου από τους τίτλους. Γι΄ αυτό σας λέω ντρέπομαι. Η φωνή της Δήμητρας όμως έλεγε αλήθεια. Αφού ξεπέρασα την έκπληξη, συμφωνήσαμε να μου στείλει ένα mail. Το πήρα το επόμενο πρωί. Ηταν φανερό ότι όλο το βράδυ έγραφε: «Στις 17 Μαρτίου έφυγε από κοντά μας ο μικρός μας Αγγελος. Ετσι τον φώναζα από τη στιγμή που γεννήθηκε, Αγγελε Ιωάννη, μικρέ πρίγκιπα (...) Γεννήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου του 2009. Ενα υγιέστατο, μεγαλόσωμο, όμορφο μωράκι (...) Τα ΜΜΕ το αποκαλούν “το βρέφος από την Κοζάνη”. Ηταν ένα παιδάκι έτοιμο να χαρεί τη ζωή, μόλις είχε