Ο ωραίος Γκάβιν

Καταλαβαίνω πόσο αντιπαθής είναι ο Τραμπ και ως προσωπικότητα και για τις πολιτικές του. Καταλαβαίνω επομένως πόσο έντονη και πιεστική είναι η ανάγκη να βρεθεί εκείνος που θα τον αντιμετωπίσει. Για να μην απογοητευτείτε όμως, σας προειδοποιώ να μην επενδύετε τις ελπίδες σας στο πρόσωπο του Γκάβιν Νιούσομ, του κυβερνήτη της Καλιφόρνιας, που προσπαθεί να αναδειχθεί στον ρόλο αυτό, με αφορμή τις ταραχές στο Λος Αντζελες. Η τάση αυτή παρατηρείται διεθνώς, όχι μόνο στα δικά μας ΜΜΕ, επειδή από μακριά ο Νιούσομ δείχνει σοβαρός

και, συγχρόνως, διαθέτει τα looks, που λένε, είναι ομορφόπαιδο και ψηλός. Από κοντά όμως, αν παρακολουθήσει κάποιος την κατάσταση στην Πολιτεία όπου είναι κυβερνήτης, διαπιστώνει ότι ο Νιούσομ είναι στην πραγματικότητα ένας αδειανός τενεκές, αν και αξιοσημείωτης καλαισθησίας εξωτερικά – όχι σαν αυτούς που βάζουν τη φέτα.

Υπάρχει ένας τύπος ανθρώπου, που αν τον βάλετε να καθίσει σε μια αίθουσα στην οποία υπάρχει ένας καθρέφτης, θα παρατηρήσετε ότι πότε με τον έναν και πότε τον άλλον τρόπο το βλέμμα του προσανατολίζεται διαρκώς στο είδωλό του στον καθρέφτη. Αυτός είναι ο Γκάβιν Νιούσομ. Ψηλός, καλοδιατηρημένος, με πλούσιο μαλλί, που το χτενίζει προς τα πίσω (σε στυλ rockabilly) και το στερεώνει εκεί, σαν λοφίο, με τουλάχιστον 80 γραμμάρια τζελ. Παπαρολογεί με την άνεση του μορφωμένου και τον αέρα του κοινωνικά ανώτερου, χωρίς να λέει ποτέ κάτι τολμηρό ή ενδιαφέρον. Ενας φιλόδοξος καιροσκόπος είναι, χωρίς σαφές ιδεολογικό στίγμα (όχι ότι αυτό είναι απαραιτήτως κακό…), ο οποίος βασίζεται περισσότερο στο ύφος και όχι στο περιεχόμενο. Εκμεταλλεύεται τις εκάστοτε περιστάσεις, για να πλασάρεται μπροστά στη σκηνή, επειδή έχει ή, τέλος πάντων, είχε βλέψεις για το προεδρικό αξίωμα. Οι φιλοδοξίες του μάλιστα δεν ήταν καθόλου αβάσιμες, δεδομένης της απουσίας ευπρόσωπων υποψηφιοτήτων από τους Δημοκρατικούς.

Ετσι είχαν τα πράγματα, που λέτε, μέχρι που ήρθαν οι εφιαλτικές πυρκαγιές του Ιανουαρίου και οι φιλοδοξίες του ωραίου Γκάβιν θάφτηκαν στα αποκαΐδια των σπιτιών. Ο λόγος ήταν ότι η αποτυχία της Πολιτικής Προστασίας αποκάλυψε την έκταση και το βάθος της κακοδιοίκησης στην Πολιτεία. Εμείς στην Ευρώπη δεν δώσαμε πολλή σημασία, σχεδόν καθόλου· στις ΗΠΑ όμως ήταν μέγα θέμα για εβδομάδες στη σειρά. Παρ’ όλ’ αυτά, ο Γκάβιν δεν το έβαλε κάτω, κι ας τον θεωρούσαν όλοι ξεγραμμένο. (Και γιατί να το βάλει κάτω; Ρίχνει μια ματιά στον καθρέφτη, σκέφτεται και καμαρώνει: «Εχει μωρέ άλλον τέτοιο σαν εμένα η μάνα μου;». Παίρνει θάρρος και συνεχίζει…) Το γύρισε, λοιπόν, στη δημοσιογραφία και έφτιαξε το δικό του podcast: το podcast του κυβερνήτη της Καλιφόρνιας! (Podcast, να εξηγήσω, είναι αυτό που παλιά το λέγανε «εκπομπή στην τηλεόραση», με τη διαφορά ότι σήμερα το κάνει ο καθένας στο σπίτι του και το ανεβάζει στο Διαδίκτυο.)

Η πρωτοβουλία αυτή, να ανοιχτεί σε ένα άγνωστο είδος, βασιζόμενος στην ευφράδειά του και τη φάτσα του, δείχνει εκ μέρους του αξιοσημείωτη μαχητικότητα, αλλά και πολιτική ευελιξία. Το λέω γιατί το podcast ήταν το μέσον με το οποίο ήθελε να δείξει στους ψηφοφόρους ότι στρίβει ελαφρώς προς τα δεξιά (αφού το εκκρεμές κινείται προς τα εκεί…) και δεν ταυτίζεται πλέον με την κακοδιοίκηση. Εμφανιζόταν λοιπόν διακριτικά θετικός σε εκείνες τις πολιτικές του Τραμπ που εγκρίνει η πλειονότητα των Αμερικανών, ιδίως όσον αφορά τον περιορισμό της μετανάστευσης και την απομάκρυνση από τις υπερβολές του woke. Την κωλοτούμπα του έκανε ο άνθρωπος, αλλά την έκανε με λεπτότητα και τρόπο, για να έρθει φυσιολογικά η αλλαγή και να μην ξαφνιάσει. Σημειώστε ότι δεν πρωτοτυπούσε σε αυτό· απλώς, ακολουθούσε το ρεύμα, όπως κάνει πάντα.

Μόλις όμως προέκυψε το θέμα των ταραχών στο Λος Αντζελες και ο Τραμπ ανέπτυξε τον στρατό, ο Γκάβιν ξανάκανε την κωλοτούμπα, αλλά προς τα πίσω αυτή τη φορά, για να επιστρέψει στις παλαιότερες, τις πιο «προοδευτικές» θέσεις του, επειδή αυτή ήταν η ευκαιρία να προβληθεί ως ο μονομάχος που θα αντιμετωπίσει τον Τραμπ. Τόσο τυχάρπαστος είναι, αλλά και γνήσιος μαρξιστής, συγχρόνως, της φράξιας των Γκραουτσικών: «Αυτές είναι οι απόψεις μου, αν δεν σας αρέσουν έχω και άλλες». Ενας πολιτικός ανεμοδείκτης είναι ο Γκάβιν Νιούσομ και μάλιστα ιδιαίτερα υψηλής ευαισθησίας. Του λείπει όμως το έρμα για να γίνει ο αντίπαλος του Τραμπ. Συγγνώμη, κυρίες μου, αν σας στενοχωρώ, αλλά έτσι είναι…