Ο Νίκολιτς και η «παράσταση» Ηλιόπουλου

Ο Μάρκο Νίκολιτς, μετά από μία πολύ περιπετειώδη μέρα, με την ψυχή κυριολεκτικά και μεταφορικά στο… στόμα, παρουσιάστηκε από την ΠΑΕ ΑΕΚ. Πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να σχολιάσεις την πρώτη εντύπωση.

Ασφαλή συμπεράσματα δεν μπορείς σε καμία περίπτωση να βγάλεις. Είναι όλα περισσότερο θέμα feeling και τίποτα άλλο. Αυτό που έχει πραγματικά σημασία σε ένα προπονητή, είναι να δεις τη δουλειά του, τα αποτελέσματά του και μετά να τον κρίνεις.

Θυμάμαι

για παράδειγμα εκείνη την παρουσίαση του περίφημου Μιγκέλ Καρντόσο που το σύνολο του Τύπου είχε παρουσιάσει ως «καθηγητή». Είχε έρθει διαβασμένος (ήταν προφανέστατο ότι είχε κάνει… σκονάκι), απαντούσε με λεπτομέρειες, αλλά και ύφος χιλίων καρδιναλίων και αυτό που είχαμε πει μεταξύ μας μερικοί συνάδελφοι στην αίθουσα «Γιάννης Ξενάκης» στα παλιά γραφεία της ΠΑΕ, ήταν ότι «αυτός δε βγάζει παρέλαση…». Τελικά απολύθηκε Αύγουστο!

Σοβαρός και μετρημένος

Ο Νίκολιτς εμφανίστηκε απόλυτα σοβαρός και μετρημένος σε κάθε του κουβέντα. Έδειξε να γνωρίζει και πρόσωπα και καταστάσεις στην ΑΕΚ, αναφερόμενος σε παίκτες μικρούς σε ηλικία που έπαιζαν δανεικοί (π.χ. Ζίνι, Κοσίδη και Χρυσόπουλο). Όσο για τις μεταγραφές, μίλησε για… τέσσερις και βλέπουμε, επειδή ο άνθρωπος δεν είναι χαζός. Δεν μπορείς να λες όταν έχεις ένα ρόστερ «γεμάτο» πως θα κάνεις 10-12 μεταγραφές. Διότι όλη η πιάτσα ξέρει πια και τι θέλει να κάνει η ΑΕΚ και πως θα την «πιέσει». Είναι πραγματικά κατόρθωμα αυτό που έχουν κάνει, αλλά θα το βρούνε μπροστά τους.

Ο Σέρβος εμφανίστηκε γεμάτος αυτοπεποίθηση όταν δήλωσε ότι δεν ήρθε για να έχει απλά μία δουλειά (άλλωστε είχε ήδη δουλειά στη Μόσχα) και τόνισε ότι όπου πήγε κατέκτησε και κάτι (είναι ένα γεγονός). Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι ξεκαθάρισε πως δεν ψάχνει δικαιολογίες, πως ξέρει τις προσδοκίες που έχει ο κόσμος και πως ήδη νιώθει την ευθύνη στις πλάτες του.

Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι ξέρει εκ των προτέρων ότι δεν έχει πολλά «περιθώρια» και το σημείωσε με τον καλύτερο τρόπο: «Δεν με ενδιαφέρει τώρα πως θα είμαστε τον Οκτώβρη, το Νοέμβρη ή τον Μάρτιο και τον Απρίλιο. Αν και είμαι σίγουρος. Τώρα είναι το θέμα πως θα παρουσιαστούμε…».

Ο Νίκολιτς ξέρει πως παίρνοντας αποτελέσματα και προκρίσεις θα «αγοράσει» χρόνο. Χρόνο που έχασε για παράδειγμα στο παρελθόν ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς με εκείνο τον αποκλεισμό από τη Βελέζ σε ένα αντίστοιχο νέο ξεκίνημα. Για αυτό και έχει πολύ δύσκολο έργο μπροστά του. Έναν «Γολγοθά» όπως έγραψα σε ένα από τα πρώτα μου κομμάτια σε αυτόν εδώ το χώρο.

Ειλικρινής

Το γεγονός ότι δεν μπήκε σε αναλύσεις για… build up, για πίεση ψηλά, για transition, όταν δεν ξέρει ποια ακριβώς εργαλεία θα έχει στο τέλος στη διάθεσή του, ήταν σοφό. Γιατί αν του φύγει για παράδειγμα ο Περέιρα, μικρό το κακό. Αν όμως φύγει κάποιος από τους Μουκουντί, Ελίασον, ή Πινέδα, θα πρέπει να βρει άλλους παίκτες ανάλογης αξίας που θα δώσουν άμεσα τα ίδια.

Είναι εφικτό; Όχι και το είπε εμμέσως πλην σαφώς: «Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές και για το μπάτζετ που μπορεί να διατεθεί. Δεν θέλουμε παίκτες που θα έρθουν για τα μνημεία και τα εστιατόρια της Αθήνας, αλλά παίκτες με δίψα». Παίκτες δηλαδή που μπορεί να σου «βγούνε», αλλά μπορεί και να μην καταφέρουν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες.

Η παράσταση

Συνέβησαν και άλλα πολλά, άλλα ευτράπελα και άλλα σοβαρά, κατά τη διάρκεια της Συνέντευξης Τύπου που εξελίχθηκε σε ένα ακόμα ατυχέστατο και ακατανόητο προσωπικό σόου του ιδιοκτήτη της ΠΑΕ. Ο ίδιος είπε αρχικά ότι ήταν η μέρα του προπονητή και μετά ζητούσε συνεχώς ερωτήσεις για να απαντήσει για τις… σχέσεις Ελλάδος – Τουρκίας και για… σκυλιά (με απαράδεκτο παράδειγμα) εξαιτίας του πολέμου που δέχεται.

Ο προκάτοχός του είχε πει κάποτε: «Οι δυνατοί δεν μιλούν. Κάνουν». Δεν τον έχει ακούσει στο ελάχιστο! Αλήθεια, ποιον οπαδό της ΑΕΚ αφορούσαν αυτά που είπε; Τι σχέση είχαν όλα αυτά με τον Μάρκο Νίκολιτς; Αν ήθελε ή αν θέλει να μιλήσει επί παντός επιστητού, μπορεί να κάνει μία προσωπική συνέντευξη Τύπου. Όμως όπως και με τον Στίβεν Τσούμπερ, έτσι και χθες ήθελε απλά να ρίξει πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας.

ΥΓ: Σε ό,τι αφορά στην αντιμετώπιση ενός ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ (με όλα τα γράμματα κεφαλαία) και ταυτόχρονα ενός συναδέλφου, επειδή έκανε… κριτική και έλεγε ή έγραφε τη γνώμη του, θα πω μόνο αυτό: #metonSantorinaio!