Ο Ελευθέριος Κεχαγιόγλου προχωράει «Ακροβατώντας στην Ελευσίνα»

Το πρόγραμμα συνεργασίας μεταξύ Ελλήνων και Γάλλων καλλιτεχνών, με τίτλο «Ακροβατώντας στην Ελευσίνα» και επίκεντρο τόσο την πόλη της Ελευσίνας και τους κατοίκους της όσο και την πόλη Bagneux της Γαλλίας, έρχεται τον Οκτώβριο, σε συνδιοργάνωση της 2023 Ελευσίνα Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης. Από τις 14 έως τις 22 Οκτωβρίου, θα λάβουν χώρα στην πόλη της Ελευσίνας ανοιχτές πρόβες της δράσης, καθώς και ευφάνταστα pop up event, ενώ η τελική μορφή του έργου,

Παράλληλα, στο πλαίσιο της δράσης πραγματοποιείται, από τις 18 έως τις 22 Οκτωβρίου, το πρότυπο πλανόδιο εργαστήριο πολεοδομίας  “Αναθεωρώντας τα τοπία της Ελευσίνας” με τον σπουδαίο Γάλλο αρχιτέκτονα και πολεοδόμο, Patrick Bouchain και την καλλιτεχνική κι επιστημονική του ομάδα. Εδώ, σε συνεργασία με τον διάσημο Γάλλο αρχιτέκτονα και πολεοδόμο, Patrick Bouchain και την ομάδα του, που απαρτίζεται από διακεκριμένους επιστήμονες και καλλιτέχνες, τη Δήμητρα Κανελλοπούλου, καθηγήτρια της Αρχιτεκτονικής Σχολής Paris Malaquais, τον Loïc Julienne, αρχιτέκτονα και τον Ελευθέριο Κεχαγιόγλου, καλλιτεχνικό διευθυντή του οργανισμού Le Plus Petit Cirque du Monde, οι συμμετέχοντες θα έχουν την ευκαιρία να περιπλανηθούν στο αστικό τοπίο της Ελευσίνας, να φανταστούν και να καταγράψουν τις ιδέες τους για το πώς μια αμιγώς βιομηχανική πόλη μπορεί να μεταμορφωθεί σε έναν νέο χώρο. Τα αποτελέσματα των εργαστηρίων θα παρουσιαστούν την Παρασκευή 22 Οκτωβρίου στις 18:00 στην Ελαιουργική.

Το πρόγραμμα «Ακροβατώντας στην Ελευσίνα», υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση και σε σκηνοθεσία του Gaëtan Levêque και της Χριστίνας Σουγιουλτζή, φέρνει κοντά τρεις Έλληνες καλλιτέχνες σύγχρονου χορού και τσίρκου από την ομάδα "Κι Όμως Κινείται" και έναν Έλληνα μουσικό με τρεις Γάλλους καλλιτέχνες τσίρκου και τρεις μουσικούς από το Le Plus Petit Cirque du Monde (Το Μικρότερο Τσίρκο στον Κόσμο), τη διάσημη σχολή «τεχνών κινδύνου» και διεθνών καλλιτεχνικών ανταλλαγών, δημιουργώντας ένα έργο σε εξέλιξη, εμπνευσμένο από τους κατοίκους και το αστικό τοπίο της Ελευσίνας και του Bagneux της Γαλλίας. Το συλλογικό αυτό έργο πραγματοποιείται σε δημόσιους χώρους της Ελευσίνας, με ανοιχτές πρόβες και τη συμμετοχή ερασιτεχνών και νέων ντόπιων καλλιτεχνών όλων των ηλικιών.

Συνολικά, το σημαντικό αυτό έργο έρευνας και καλλιτεχνικής δημιουργίας συγκεντρώνει καλλιτέχνες από τον σύγχρονο χορό, το σύγχρονο τσίρκο και τη μουσική της Ανατολικής και Δυτικής Μεσογείου, από την Ελλάδα και τη Γαλλία, δημιουργώντας καλλιτεχνικά δρώμενα για τον δημόσιο και τον ιδιωτικό χώρο, τον πολεοδομικό σχεδιασμό και τον πολυ-πολιτισμικό κοινωνικό ιστό των προαστιακών πόλεων. Το πρώτο ερευνητικό στάδιο της δράσης Ακροβατώντας στην Ελευσίνα πραγματοποιήθηκε το πρώτο 15ήμερο του Νοεμβρίου 2020 και παρουσιάστηκε διαδικτυακά στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Νύχτας του Τσίρκου.

Ο Ελευθέριος Κεχαγιόγλου μίλησε στα «Νέα» για την Ελευσίνα, το βιομηχανικό της τοπίο που μεταμορφώνεται μέσω της τέχνης και το σύγχρονο τσίρκο.

Ακροβατώντας στην Ελευσίνα, τι ανακαλύπτετε όλες αυτές τις μέρες που δουλεύετε στην περιοχή;

Ανακαλύπτουμε ότι η Ελευσίνα είναι μια πολύπλοκη πόλη, με πολύμορφα ζητήματα και λύσεις που έχουν πολλές συνιστάμενες. Αν η ιστορία καθιστά την Ελευσίνα τόπο ιερό, η βιομηχανία έχει φέρει στην πόλη ανάπτυξη, ενέργεια, αλλά και μόλυνση. Η ανάδειξη της πόλης ως Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης 2023 δίνει νέες δυνατότητες για πειραματισμό, ενεργοποίηση και μετασχηματισμό. Το μεγάλο ειδυλλιακό τοπίο της Ελευσίνας και του κόλπου της περιλαμβάνει το μοναδικό φως, τον μεγαλειώδη αρχαιολογικό χώρο, τη δύναμη και τις αξίες μιας πόλης που υποδομήθηκε από πρόσφυγες και μετανάστες, όπως και τη βιομηχανική ρύπανση, από τη θάλασσα ως τα εργοστάσια και τα παλιά μεταλλεία. Οι κάτοικοι της Ελευσίνας είναι περήφανοι για την πόλη τους, αν και γνωρίζουν καλά τις δυσκολίες και τις αντιθέσεις. Τα τοπία της Ελευσίνας αποτελούν έναν μοναδικό τόπο παγκόσμιας κληρονομιάς που ενώνει τη φυσική, την αρχαιολογική και τη βιομηχανική κληρονομιά. Έναν Ιερό Τόπο της Ανθρωπότητας, που ενώνει την ομορφιά της φύσης της, την αρχαιολογική της αξία αλλά και τη βιομηχανική της ιστορία, έναν τόπο που αναζητά έναν νέο πολιτισμό που σέβεται τη φύση και τον άνθρωπο.

Πώς συναντιέται το σύγχρονο τσίρκο που εκπροσωπείτε με τη μουσική και το χορό στο πλαίσιο του πρότζεκτ της Ελευσίνας;

Το «Ακροβατώντας στην Ελευσίνα» χτίζεται σαν μια μουσική, ένα άρωμα, ένα σώμα, ένα ίχνος, μια ιστορία συνάντησης, όπου το σώμα μετατρέπεται σε μέσο για να ταξιδέψουμε μέσα στον χρόνο και τον χώρο. Μια αφήγηση στην οποία οι  μουσικοί εμπλέκονται σωματικά, αναζητώντας μια άλλη ηχητική διάσταση. Τα εύθραυστα σώματα των  μουσικών δίπλα στους χορευτές και τους ακροβάτες προσδίνουν μια ευαίσθητη χορδή στο έργο. Πρόκειται για μία ηχητική και ποιητική διαδρομή, σ’ένα θαλάσσιο πολιτισμό όπου οι περιπλανήσεις των λαών συνεχίζουν να εμπλουτίζουν καθημερινά τις γλώσσες, την τέχνη και την ιστορία. Η μεσογειακή μουσική ειναι στο κέντρο του έργου. Μια μουσική που εκφράζει ταυτόχρονα τη μελαγχολία και τη χαρά, το ιερό και το κοσμικό, το οικείο και το μακρινό. Μια μουσική αρχέγονη και διαχρονική που επιβεβαιώνει μια συλλογική ανάγκη για να συναντηθούμε σε μια σκηνή, σε μια πλατεία, σε μια γειτονιά...

Δέκα νέοι καλλιτέχνες, τέσσερις μουσικοί, τρεις χορεύτριες και τρεις καλλιτέχνες τσίρκου, ελληνικής, γαλλικής, ιταλικής, τυνησιακής και κουρδικής καταγωγης συγκεντρώνονται για να εξερευνήσουν και να διασχίσουν την ιστορία της Μεσογείου. Τι σημαίνει να είσαι νέος καλλιτέχνης στη Μεσόγειο του σήμερα; Πως αυτή η νέα γενιά ανθρώπων που καλείται να ζήσει σε μια Ευρώπη έτοιμη προς κατάρρευση, μπορεί να δώσει την ώθηση για μια νέα αρχή; Η αναστροφή της δύσκολης πορείας των τελευταίων χρόνων μπορεί να ξεκινήσει συμβολικά μέσα από την αναγέννηση της Ιεράς Πόλης της Ελευσίνας;

Ακροβατώντας στις κρυφές γωνιές μιας πόλης, μιας γειτονιάς, ενός τοπίου βιώνουμε και ανακαλύπτουμε αυτά που δεν βλέπουμε πια, είτε από συνήθεια, είτε από φόβο, είτε από την πεποίθηση πως δεν μπορούμε να αλλάξουμε τίποτα πια στον σημερινό κόσμο. Όταν οι παραστατικές τέχνες εγκαταλείπουν τα κλασικά κτίρια τέχνης και πολιτισμού, μετατρέπονται σε δρώμενα που μας οδηγούν να σταθούμε και να συνομιλήσουμε με την πραγματική ζωή, να περάσουμε από το θέαμα στο βίωμα. Η δημιουργία site-specific καλλιτεχνικών δρώμενων λειτουργεί επί τόπου. Παίζοντας μουσική, χορεύοντας και ακροβατώντας, διερευνούμε τις μνήμες, τη συμβολική αξία αλλά και τη δυνατότητα νέων χρήσεων των βιομηχανικών κτιρίων, όσο πιο κοντά μπορούμε με τους πολίτες και ιδιαίτερα με εκείνους που δεν θέλουν να επισκέπτονται πολιτιστικούς χώρους.

Μια και συμμετέχετε στη δράση για την μεταμόρφωση του βιομηχανικού τοπίου της περιοχής, πώς θεωρείτε ότι οι παραστατικές τέχνες μπορούν να συμβάλλουν σε μια τέτοια εξέλιξη;

H αλλαγή του μοντέλου περνά μέσα από την ανανέωση του φαντασιακού. Προϋπόθεση είναι οι κάτοικοι και οι επισκέπτες να αναθεωρήσουν το αφήγημα και τις εικόνες των βιομηχανικών τοπίων της πόλης. Κι αυτή η αλλαγή περνάει και μέσα από τις παραστατικές τέχνες.

 Αν και η ομάδα σας ονομάζεται «Το πιο μικρό τσίρκο του κόσμου», ωστόσο καταφέρνει να συμμετάσχει σε μεγάλες καλλιτεχνικές δράσεις. Τι είναι αυτό που την εμπνέει κάθε φορά;

Το όνομα του οργανισμού υπενθυμίζει ότι όλα είναι εφικτά όταν δουλεύουμε με μεράκι, μέθοδο και σεβασμό στον εαυτό μας και τους άλλους. Ξεκινήσαμε πριν από 30 χρόνια σαν μια πολύ μικρή ομάδα κατοίκων και καλλιτεχνών και φτιάξαμε ένα υβριδικό καλλιτεχνικό κέντρο καινοτομίας, στα προάστια του Παρισιού. Πρόκειται για ένα εργαστήριο κοινωνικών συνδέσεων και διεθνών ανταλλαγών και μια Σχολή «τεχνών κινδύνου» (τσίρκο, χιπ χοπ, ακροβατικών του δρόμου). Το 2015 ανοικοδομήθηκαν οι νέοι χώροι του υπογεγραμμένοι από τους διάσημους αρχιτέκτονες Patrick Bouchain και Loïc Julienne / Agence Construire που περιλαμβάνουν ένα τσίρκο ύψους 28 μέτρων, ένα φουαγιέ, μια αίθουσα εκπαίδευσης και μια αίθουσα χορού. Μέσα σε 15 χρόνια, το Le plus petit cirque du monde, μια μικρή οργάνωση στο Bagneux, ένα πρώην βιομηχανικό προάστιο σε απόσταση 15 χιλιομέτρων από το Παρίσι, έχει εξελιχθεί σ’ ένα διεθνούς φήμης και εμβέλειας κέντρο ακροβατικών τεχνών και αναβάθμισης της περιοχής.

Αυτό που μας εμπνέει κάθε φορά είναι η πεποίθηση πως στη σημερινή παγκόσμια συγκυρία της πανδημίας, των οικολογικών καταστροφών και της κλιματικής αλλαγής, του ρατσισμού, της οικονομικής και κοινωνικής βιας, οι διεθνείς πολιτιστικές συνεργασίες είναι αναγκαίες για την εύρεση νέων ιδεών, προτάσεων και λύσεων. Η συν - εργασία για τη δημιουργία μεγάλων συλλογικών δράσεων και έργων μας ενώνει.