Ημερολόγιο Συνόρων Μαζεύοντας λέξεις στην αμήχανη Αθήνα

«Η γλώσσα είναι συνοδοιπόρος μας, αυτή είναι και η μεγαλύτερη ομορφιά της» γράφει ο Νοβαρινά. Φθάνω νωρίς, αποφασίζω να περιμένω στο εστιατόριο του Ινστιτούτου, να πιώ έναν καφέ. Απέναντί μου μια νεαρή κοπέλα, με μαύρα ακουστικά στα αυτιά, έχει κολλήσει το βλέμμα της στην οθόνη του μαύρου lap top. Μιλάει μέσω ΜSΝ σε κάποιον. «Σκέφτομαι να μεταναστεύσω» του λέει κάποια στιγμή, μεταξύ σοβαρού και αστείου. Ο Νοβαρινά φθάνει. Συστηνόμαστε. Είναι απλός και προσιτός. Μιλάμε για τη δύναμη των λέξεων στη σημερινή εποχή.
Keywords
Τυχαία Θέματα