Ημέρα της Νίκης: Δύο παράλληλες πραγματικότητες

«Στη Μόσχα, προσπαθούν να αναστήσουν μια αυτοκρατορία. Στο Λβιβ, προσπαθούν να αναστήσουν τη διεθνή τάξη»: με αυτόν τον τρόπο, και υπό τον τίτλο «Ιστορία δύο πόλεων», περιέγραφε  το Politico τις παράλληλες πραγματικότητες που εκτυλίσσονταν στην πρωτεύουσα της Ρωσίας και τη μεγαλύτερη πόλη της Δυτικής Ουκρανίας.

Στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας, Βλαντίμιρ Πούτιν και Σι Τζινπίνγκ, σαν «φίλοι από ατσάλι», παρακολούθησαν μαζί τις παρελάσεις για την Ημέρα της Νίκης, την 80ή επέτειο από τη νίκη επί της ναζιστικής Γερμανίας – με τον ρώσο πρόεδρο

Στη Λβιβ, η ουκρανική ηγεσία υποδέχθηκε την επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Κάγια Κάλας και αντιπροσωπείες από 35 ευρωπαϊκές χώρες, ανάμεσά τους 18 υπουργοί Εξωτερικών: στην κορυφή της ατζέντας ήταν η πολιτική επικύρωση ενός νέου Διεθνούς Δικαστηρίου για την Τιμωρία των Εγκλημάτων Πολέμου και του Εγκλήματος της Επίθεσης εις βάρος της Ουκρανίας.

«Δεν θα υπάρξει ατιμωρησία», διαβεβαίωσε η Κάλας. «Είναι σημαντικό και συμβολικό οι ευρωπαίοι εταίροι της να βρίσκονται στο πλευρό της Ουκρανίας την Ημέρα της Ευρώπης», τόνισε από την πλευρά του ο ουκρανός πρωθυπουργός Ντένις Σμιχάλ.

Ως γνωστόν, η άνευ όρων παράδοση της ναζιστικής Γερμανίας τέθηκε σε ισχύ στις 11.01 μ.μ. της 8ης Μαΐου 1945, που χαρακτηρίστηκε ως «Ημέρα της Νίκης στην Ευρώπη» από τη Βρετανία, τις ΗΠΑ και τη Γαλλία.

Στη Μόσχα ήταν ήδη 9 Μαΐου, η οποία και έγινε η «Ημέρα της Νίκης» της Σοβιετικής Ενωσης σε αυτό που οι Ρώσοι αποκαλούν Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο.

Εξού η χρονική απόκλιση στους εορτασμούς, που λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, ωστόσο, μοιάζει να αφορούν πια διαφορετικά, ή και αντίθετα πράγματα. Οσο για την Ημέρα της Ευρώπης, τιμάται κάθε χρόνο στις 9 Μαΐου στην επέτειο της «Διακήρυξης Σουμάν» του 1950· είναι κανονικά μια γιορτή της ειρήνης και της ενότητας, σκιάζεται όμως και αυτή από τον φονικότερο πόλεμο στην Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Περίπου 11.000 στρατιώτες, ανάμεσά τους 1.500 που έχουν πολεμήσει στην Ουκρανία, καθώς και στρατιώτες από 13 άλλες χώρες, ανάμεσά τους η Κίνα (για πρώτη φορά), το Βιετνάμ, η Μιανμάρ και η Αίγυπτος, παρήλασαν χθες στη Μόσχα ενώπιον του Πούτιν, του επίτιμου προσκεκλημένου του Σι και ηγετών ακόμα περίπου 20 χωρών, από τη Βραζιλία και τη Βενεζουέλα μέχρι το Καζαχστάν και τη Λευκορωσία.

Το «παρών» έδωσε, παρά την έντονη κριτική που του ασκήθηκε από τις Βρυξέλλες και άλλους ευρωπαίους αξιωματούχους, ο σλοβάκος πρωθυπουργός Ρόμπερτ Φίτσο, όπως και ο Αλεξάνταρ Βούτσιτς, ο πρόεδρος της Σερβίας, κράτους που φιλοδοξεί να ενταχθεί στην ΕΕ.

Στη Μόσχα ταξίδεψε για την «περιπέτεια» και ο κύπριος ευρωβουλευτής Φειδίας Παναγιώτου, μαζί με ευρωβουλευτές της γερμανικής Συμμαχίας Σάρα Βάγκενκνεχτ και του τσεχικού κόμματος SMER του Φίτσο.

Στη σύντομη για τα δεδομένα του ομιλία, ο Πούτιν επεσήμανε ότι η Ρωσία πάντα θα θυμάται και θα εκτιμά τη συμβολή των συμμάχων στη νίκη στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Δεν δίστασε ωστόσο να κάνει για μία ακόμα φορά ιστορικούς παραλληλισμούς μεταξύ του Πολέμου αυτού και της εισβολής της Μόσχας στην Ουκρανία, υποστηρίζοντας πως «το σύνολο» της Ρωσίας στηρίζει αυτήν την «ειδική στρατιωτική επιχείρηση».

Μετά την παρέλαση, ο Πούτιν εθεάθη να χαιρετά παρασημοφορημένους αξιωματικούς της Βόρειας Κορέας – την ίδια ώρα, ο Κιμ Γιονγκ Ουν πραγματοποιούσε, μαζί με την κόρη του, μια ασυνήθιστη επίσκεψη στη ρωσική πρεσβεία στην Πιονγκγιάνγκ.

Η ηγεσία της Βόρειας Κορέας, η οποία έστειλε στρατιώτες στο Κουρσκ να πολεμήσουν στο πλευρό των Ρώσων κατά των ουκρανικών δυνάμεων που είχαν εισβάλει, θα βρεθεί στο στόχαστρο του νέου Δικαστηρίου που προαναγγέλθηκε χθες από τη Λβιβ, μαζί με εκείνη της Λευκορωσίας και φυσικά της Ρωσίας.

Με έδρα το Συμβούλιο της Ευρώπης στο Στρασβούργο, το σώμα μπορεί να πιάσει δουλειά σύντομα αν τα δύο τρίτα των μελών του Συμβουλίου ψηφίσουν υπέρ του – άλλωστε μια ομάδα 42 χωρών επεξεργάζεται τη νομική του βάση εδώ και δύο χρόνια. Υπό τον Ντόναλντ Τραμπ, ωστόσο, οι ΗΠΑ απέσυραν τη στήριξή τους.

Τα υπόλοιπα κράτη της G7 το στηρίζουν, όπως και η ΕΕ, εκτός (ως συνήθως…) από την Ουγγαρία και τη Σλοβακία.