Η μάχη τώρα αρχίζει

«Κερδίζετε το χρίσμα: τι κάνετε την επόμενη ημέρα;», είχε ρωτήσει η «Liberation» τον Φρανσουά Ολάντ. «Μαζεύω (συσπειρώνω) το κόμμα», είχε απαντήσει εκείνος. «Χάνετε το χρίσμα: τι κάνετε;», είχε επιμείνει ο δημοσιογράφος. «Μαζεύω τα κομμάτια μου!», είχε απαντήσει εκείνος, δείχνοντας στο 47% των Γάλλων που τον θεωρεί «μη χαρισματικό» πως, αν μη τι άλλο, διαθέτει χιούμορ. Τα «κομμάτια» του ο Ολάντ δεν θα χρειαστεί να τα μαζέψει. Οι 2,86 εκατομμύρια Γάλλοι που συμμετείχαν στον δεύτερο γύρο των primaires τον ανέδειξαν καθαρό νικητή με το 56,5% των ψήφων. Η αντίπαλός του, η Μαρτίν Ομπρί, του έβγαλε το καπέλο και διαβεβαίωσε πως θα τον στηρίξει, επιστρέφοντας ήδη από χθες στα καθήκοντά της ως πρώτη γραμματέας του κόμματος, με όλες τις δυνάμεις. Την εκλογική βραδιά, οι Σοσιαλιστές έκαναν εντυπωσιακή επίδειξη ενότητας. Αλλά για τον Φρανσουά που θέλει να διαδεχθεί, 31 χρόνια μετά, έναν άλλο Φρανσουά στα Ηλύσια Πεδία - τον Φρανσουά Μιτεράν, μοναδικό πρόεδρο της Αριστεράς επί Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας - η πραγματική μάχη τώρα αρχίζει. Κι ας θεωρεί βέβαιη τη νίκη του επί του Νικολά Σαρκοζί, σύμφωνα με χθεσινή δημοσκόπηση, ένα 60% των Γάλλων. Η Δεξιά, που δεν είδε με καθόλου καλό μάτι την επιτυχία των primaires, έχει περάσει πια στην αντεπίθεση. Επικεφαλής, ο γ.γ. του UMP, ο Ζαν Φρανσουά Κοπέ, αυτός που είχε χαρακτηρίσει προ ημερών τον Ολάντ «ένα τίποτα»: με τη στήριξη που έλαβε μεταξύ των δύο γύρων ο άνθρωπος αυτός, δήλωσε (και οι τέσσερις υποψήφιοι που αποκλείστηκαν την πρώτη Κυριακή προτίμησαν να δώσουν στον Ολάντ και όχι στην Ομπρί την ψήφο τους), θα έπρεπε να είχε αποσπάσει ποσοστό «65%-70%», όχι 56,5%... «Τι λέει ο κόσμος για τον Φρανσουά Ολάντ;», συνέχισε. «Λένε πως είναι ικανός• δεν λένε ποτέ πως είναι θαρραλέος. Τώρα θα αντιμετωπίσει την ερώτηση: τι σημαίνει παίρνω μια θαρραλέα απόφαση; Σημαίνει να παίρνεις μια απόφαση που μπορεί να μην είναι δημοφιλής, αλλά είναι καλή για τη χώρα». ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ. Η Δεξιά διοργανώνει σήμερα συνέδριο με ειδικό στόχο την κατεδάφιση του σοσιαλιστικού προγράμματος. Σύμφωνα με τη «Monde», οι ρόλοι έχουν ήδη μοιραστεί, η στρατηγική είναι έτοιμη: «Ο Σαρκοζί θα συνεχίσει να κάνει τον πρόεδρο που αντιμετωπίζει την κρίση σε διεθνή κλίμακα και το UMP θα επιτίθεται αλύπητα στον Φρανσουά Ολάντ» - αξιοποιώντας και τις επιθέσεις περί «μαλθακότητας» και «αοριστολογίας» που εκτόξευσε προεκλογικά εναντίον του η Ομπρί. Αλλά οι προεδρικές εκλογές απέχουν ακόμα έξι μήνες. Και ο Ολάντ έχει να αντιμετωπίσει πιο άμεσες προκλήσεις, έχει περάσει πια «από τον μαραθώνιο στον δρόμο μετ' εμποδίων», όπως έγραψε χαρακτηριστικά η «Liberation». Κατ' αρχήν, πρέπει να φροντίσει ώστε να επουλωθούν οι όποιες πληγές άφησαν οι primaires και να συγκρατήσει τους δικούς του, που διεκδικούν τώρα καίρια πόστα στα όργανα του Σοσιαλιστικού Κόμματος - σύμφωνα με τον γαλλικό Τύπο, οι πρώτες τριβές μεταξύ «ανθρώπων του Ολάντ» και «ανθρώπων της Ομπρί» άρχισαν ήδη από χθες. Επειτα, πρέπει να συσπειρώσει, όχι μόνο τους Σοσιαλιστές, αλλά την ευρύτερη γαλλική Αριστερά, συ