Η καγκελάριος στο στόχαστρο ενός «θεσμικού» ταμπλόιντ

O Τζούλιαν Ράιχελτ είναι διευθυντής της γερμανικής εφημερίδας Bild εδώ και τρία χρόνια. Φροντίζει κάθε μήνα να συναντά μερικούς από το 1,3 εκατομμύρια αναγνώστες, ταξιδεύοντας σε διάφορα μέρη της Γερμανίας. «Πρέπει να ακούς τα αισθήματά τους», λέει στον δημοσιογράφο της Guardian. «Να ακούς τις καρδιές τους».

Ο 40χρονος Ράιχελτ έγινε γνωστός όταν ήταν πολεμικός ανταποκριτής στη Συρία. Σήμερα δίνει τις περισσότερες μάχες του στο Twitter,

όπου κάνει αιχμηρά σχόλια για τα στελέχη του πολιτικού κατεστημένου της χώρας. «Είναι ο επικεφαλής των λαϊκιστών στη δυτική Γερμανία», λέει γι' αυτόν ο Αλμπρεχτ φον Λουκ, διευθυντής του έγκυρου αριστερού μηνιαίου εντύπου Blatter.

Η Bild είναι πια στοιχείο της γερμανικής καθημερινότητας, με περισσότερες από 20 τοπικές εκδόσεις. Κάθε μήνα, η ιστοσελίδα της προσελκύει 25 εκατομμύρια αναγνώστες. Η Bild είναι η ναυαρχίδα της εκδοτικής αυτοκρατορίας Axel Springer, από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη, η αξία της οποίας αποτιμάται στα 7 δισ. ευρώ.

Επί δεκαετίες, η Bild ήταν αντικείμενο κοροϊδίας για κάθε δυτικογερμανό σοσιαλδημοκράτη που σεβόταν τον εαυτό του. Ηταν βαθιά συντηρητική, κατηγορώντας τους άνδρες που είχαν μακριά μαλλιά ή τα τοπ-μόντελ που παντρεύονταν ξένους. Πάνω απ' όλα ήταν αντικομμουνιστική. Πωλούσε τόσα αντίτυπα στη δυτική Γερμανία ώστε το 1965 όταν η τιμή ανέβηκε από 10 σε 15 λεπτά, ο Αξελ Σπρίνγκερ, που χαρακτήριζε την Bild ως «το δεμένο σκυλί μου» πρότεινε στον καγκελάριο Λούντβιχ Ερχαρντ να κυκλοφορήσει ειδικό νόμισμα 15 σεντς για να αγοράζουν πιο εύκολα την εφημερίδα οι πολίτες.

Σήμερα η Bild έχει μικρότερη απήχηση αλλά πολιτικά είναι πιο σημαντική. «Τη διαβάζω πρωί-πρωί επειδή αυτή καθορίζει την ατζέντα», παραδέχεται ο Γιόζεφ Γιοφ, διευθυντής της εβδομαδιαίας εφημερίδας Die Zeit. «Το ίδιο κάνουν και όλοι οι πολιτικοί στο Βερολίνο». Η εφημερίδα διατηρεί στενές σχέσεις με τη γερμανική πολιτική ελίτ. Οπως έλεγε ο πρώην καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ «για να κυβερνήσω χρειάζομαι την Bild και την τηλεόραση».

Η ατζέντα της εφημερίδας είναι ξεκάθαρη: υπέρ των ΗΠΑ, υπέρ του ΝΑΤΟ, υπέρ του Ισραήλ, υπέρ της λιτότητας, υπέρ του κεφαλαίου, εναντίον της Ρωσίας, εναντίον της Κίνας. Και της Αριστεράς, φυσικά. Ομως τελευταία η Bild στράφηκε και εναντίον της Ανγκελα Μέρκελ και του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος. Κυρίως λόγω της αποδοχής του μεγάλου κύματος προσφύγων το 2015. Και παρότι η καγκελάριος παραμένει εξαιρετικά δημοφιλής, η εφημερίδα επιμένει πως έχει χάσει την ιστορική δυναμική της. «Είμαστε η φωνή των πολιτών», λέει ο Ράιχελτ, δοκιμάζοντας να στήσει και πάλι τις διαχωριστικές γραμμές που υπήρχαν προ Μέρκελ. Και έπεισε το 2018 τον Χαν-Γκέοργκ Μάσεν, επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών να αντιταχθεί δημόσια στις δηλώσεις της καγκελαρίου για αντιμεταναστευτικές επιθέσεις. Ο Μάσεν απολύθηκε, έγινε όμως ένα από τα πιο γνωστά στελέχη της γερμανικής Δεξιάς.

Ο Ράιχελτ δεν ενδιαφέρεται τόσο για τα γεγονότα, όσο για τα κουτσομπολιά και τα παρασκήνια που μπορούν να διεγείρουν το θυμικό των αναγνωστών του. Και προσφέρει μια διαστρεβλωμένη άποψη για τη δημοσιογραφία, η οποία κατά τη γνώμη του «βασίζεται στα αισθήματα, κάτι που όλοι οι άλλοι δείχνουν να έχουν ξεχάσει».