Η γκέι βασίλισσα της Νέας Υόρκης

«Με την άνοιξη ολάνθιστη, η Κρίστιν Κάλαχαν Κουίν και η Κιμ Μαρί Κατούλο σας καλούν με χαρά στη γιορτή της αγάπης του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντός τους και της ένωσής τους σε γάμο στις 19 Μαΐου. Θα ακολουθήσουν φαγητό, χορός και διασκέδαση». Αυτά λέει το προσκλητήριο γάμου της προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου της Νέας Υόρκης και της ιταλικής καταγωγής συντρόφου της. Συνοδεύεται από έναν χάρτη του Μανχάταν και κοσμείται από τη φράση «Χαιρετισμούς από το Τσέλσι», τη σικ συνοικία του «Μεγάλου Μήλου» και προπύργιο της κοινότητας γκέι της πόλης, όπου η Κουίν και η Κατούλο συζούν ευτυχείς εδώ και κάμποσα χρόνια. Ενα από τα ανέκδοτα που κυκλοφόρησαν για την Κουίν, όταν διεκδίκησε για πρώτη φορά την εκλογή της, ήταν ότι στην πραγματικότητα ήταν μια ετεροφυλόφιλη που έκρυβε τη σεξουαλική της ταυτότητα για να κερδίσει την ψήφο των συνδημοτών της. «Είναι το είδος των ιστοριών που μπορείς να ακούσεις μόνο στο νταουντάουν του Μανχάταν», σχολίαζε το περιοδικό «Νιου Γιόρκερ», το οποίο τον περασμένο μήνα αφιέρωσε στην πιθανή διάδοχο του Μάικλ Μπλούμπεργκ ένα εκτενές ρεπορτάζ. ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ. Η Κρίστιν Κουίν, όμως, έχει και άλλες χαριτωμένες ιστορίες να διηγηθεί. Σε μια από αυτές πρωταγωνιστεί η ιρλανδέζα γιαγιά της. Εκείνη η Κρίστιν Κουίν είχε επιβιβαστεί στις 10 Απριλίου του 1912 από το λιμάνι του Σάουθαμπτον στον «Τιτανικό». Τέσσερις μέρες αργότερα το υπερωκεάνιο θα έπεφτε σε ένα παγόβουνο. Ανάμεσα στους περίπου 700 ανθρώπους που κατάφεραν να γλιτώσουν τη ζωή τους ήταν και η γιαγιά. Στη Νέα Υόρκη έφτασε μαζί με άλλες γυναίκες ναυαγούς. Οταν πάτησαν το πόδι τους στη στεριά, έπεσαν όλες τους στα γόνατα για να προσευχηθούν. Εκείνη, όμως, άρχισε να τρέχει. Η εγγονή σκεφτόταν πάντα για τη γιαγιά ότι - αν και νέο κορίτσι τότε - ήξερε πότε πρέπει να απευθύνεται κανείς στον Θεό και πότε πρέπει να το βάζει στα πόδια. Ενας καθολικός ιερέας πάντως έκανε μια ελαφρώς διαφορετική ανάγνωση: «Η γιαγιά σου», της είχε πει κάποτε, «απέδειξε ότι μπορεί κανείς να προσεύχεται την ώρα που τρέχει». Η Κρίστιν Κουίν κουβαλάει τη σχέση της με τη θρησκεία στις αποσκευές της ιρλανδικής καταγωγής της. Ο πατέρας της ήταν ηλεκτρολόγος μηχανικός, η μητέρα της μια νοικοκυρά που αφιέρωνε μεγάλο μέρος του ελεύθερου χρόνου της στο φιλανθρωπικό έργο της τοπικής εκκλησίας. Πέθανε από καρκίνο του μαστού όταν η Κρίστιν ήταν 16 ετών. Η κόρη θα ανακάλυπτε τον σεξουαλικό της προσανατολισμό λίγα χρόνια αργότερα. Θα το κουβαλούσε σαν βαρύ μυστικό έως το δεύτερο έτος των σπουδών της. Τότε αποφάσισε να μιλήσει στον πατέρα της. «Εντάξει, πήγαινε τώρα, δεν θέλω να ξανακούσω κουβέντα γι' αυτό», της απάντησε εκείνος. Αλλά η δεύτερη καλή ιστορία που έχει να διηγηθεί η Κρίστιν Κουίν δεν τελειώνει εδώ. Τον επόμενο χρόνο ο πατέρας θα εμφανιζόταν στην παρέλαση της ομοφυλοφιλικής υπερηφάνειας και από τότε δεν θα έχανε καμία διοργάνωση. Και ως δραστήριος υπερασπιστής των δικαιωμάτων της γκέι κοινότητας θα μιλούσε πολύ συχνά στο πρώτο πληθυντικό πρόσωπο: «Εμείς…». Η Κρίστιν Κουίν δεν είναι μόνο μια ομοφυλόφι