Γιατί το Ισραήλ χτύπησε τώρα στο Ιράν – Πότε πραγματικά ξεκίνησε η επιχείρηση και τι ήξερε ο Τραμπ

«Οπως μας διδάσκει η Βίβλος, όταν κάποιος έρχεται να σε σκοτώσει, σήκω και χτύπα τον πρώτος».

Αυτή τη φράση από το Ταλμούδ, το βασικό ιερό κείμενο του εβραϊσμού, επικαλέστηκε ο Μπενιαμίν Νετανιάχου για να αιτιολογήσει τη μεγάλης έκτασης επίθεση που εξαπέλυσε το Ισραήλ κατά του Ιράν τα ξημερώματα της Παρασκευής και συνεχίστηκε με νέο γύρο πληγμάτων αργότερα το βράδυ, ενόσω στην Ιερουσαλήμ ήχησαν οι σειρήνες, υπό την απειλή πυραύλου που εκτόξευσαν οι φιλοϊρανοί αντάρτες Χούθι της Υεμένης.

Υπό

την κωδική ονομασία «Ανατέλλων Λέων», η ισραηλινή επιχείρηση είχε ως αποτέλεσμα να πληγούν καίριοι στρατιωτικοί στόχοι και πυρηνικές εγκαταστάσεις – έγινε δε ενόσω είναι σε πλήρη εξέλιξη το σχέδιο ισοπέδωσης της Γάζας και εκδίωξης των παλαιστίνιων κατοίκων της. Εν μέσω χθεσινού μπαράζ τηλεφωνικών επαφών με ξένους ηγέτες – όπως της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Βρετανίας και με προαναγγελθείσες από το γραφείο του με τον αμερικανό πρόεδρο Τραμπ και τον ρώσο πρόεδρο Πούτιν – ο πρωθυπουργός του Ισραήλ δεσμεύτηκε ότι οι επιχειρήσεις θα συνεχιστούν «για όσο διάστημα χρειαστεί», αποκαλύπτοντας έτσι ότι έχει λάβει ουσιαστικά την απόφαση για το τελικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών με την Ισλαμική Δημοκρατία, εις βάρος της οποίας, όπως και των συμμάχων της στη Μέση Ανατολή, έχει ήδη καταφέρει ισχυρά πλήγματα τους τελευταίους μήνες, τις περισσότερες φορές με την πολύτιμη συνδρομή των ΗΠΑ.

Η Ουάσιγκτον ήταν πλήρως ενήμερη για τη νέα στρατιωτική επίθεση στο Ιράν, υπογράμμισε ο Νετανιάχου, τονίζοντας ότι είχε δώσει από τον περασμένο Νοέμβριο την εντολή για την καταστροφή του ιρανικού πυρηνικού οπλοστασίου.

Πατήστε πάνω στην εικόνα για να την μεγεθύνετε Τραμπ: Συμφωνία ΠΡΙΝ είναι αργά

Η επίσημη αντίδραση της Ουάσιγκτον άφησε να εννοηθεί πως δεν υπήρξε άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ, τουλάχιστον σε στρατιωτικό επίπεδο. Σύμφωνα ωστόσο με τα όσα δήλωσε χθες ο ίδιος ο πρόεδρος Τραμπ στον ιστότοπο Axios, το Ισραήλ χρησιμοποίησε «μεγάλο αμερικανικό εξοπλισμό» στην επίθεση στο Ιράν (ενόσω αμερικανοί αξιωματούχοι ανέφεραν τη μετακίνηση δύο αντιτορπιλικών των ΗΠΑ προς την Ανατολική Μεσόγειο). Στο δε πρακτορείο Reuters ο Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε ότι δεν ανησυχεί αν θα ξεσπάσει περιφερειακός πόλεμος, μάλιστα τονίζοντας ότι «δεν είναι ξεκάθαρο» εάν το Ιράν εξακολουθεί να διαθέτει πυρηνικό πρόγραμμα μετά τη νέα ισραηλινή επίθεση.

Στην πραγματικότητα, οι ΗΠΑ όχι απλώς γνώριζαν λεπτομερώς τι επρόκειτο να συμβεί, αλλά, σύμφωνα με ρεπορτάζ της Axios, συνεργάστηκαν στενά με το Ισραήλ για την επιτυχία της επιχείρησης, ειδικά σε επίπεδο πληροφοριών, επί 8 ολόκληρους μήνες. Ανάμεσα στα άλλα, οι Αμερικανοί άφηναν να εννοηθεί ότι αντιτίθενται σε αυτή, κάτι που αποτέλεσε «προπέτασμα καπνού» για να παραπλανηθεί η Τεχεράνη – την ίδια στιγμή που το Ισραήλ προετοίμαζε εντατικά το χτύπημα, με τη βοήθεια και της Μοσάντ, η οποία έχει διεισδύσει βαθιά στο Ιράν και παρέχει πληροφορίες σε πραγματικό χρόνο.

Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι είχε δοθεί εντολή να απομακρυνθεί από πολλές χώρες της Μέσης Ανατολής όλο το «μη αναγκαίο» διπλωματικό προσωπικό, ενώ έχουν κηρυχθεί σε κατάσταση συναγερμού οι στρατιωτικές βάσεις.

Δεν υπάρχει, τέλος, αμφιβολία ότι εάν ο πόλεμος κλιμακωθεί, οι αμερικανικές δυνάμεις θα αναλάβουν ενεργό δράση. Το ξεκαθάρισε ο ίδιος ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος χαρακτήρισε την επίθεση «υπέροχη» και δήλωσε έτοιμος να υπερασπιστεί το Ισραήλ. Πρόσθεσε απειλητικά ότι το επόμενο κύμα των επιθέσεων έχει ήδη σχεδιαστεί και θα είναι «πολύ χειρότερο από ό,τι έχουν γνωρίσει μέχρι σήμερα».

«Το Ιράν πρέπει να συνάψει μια συμφωνία, προτού να μείνει τίποτα όρθιο, διασώζοντας αυτό που κάποτε ήταν η Ιρανική Αυτοκρατορία (…) Απλώς κάντε το, προτού να είναι πολύ αργά», συμπληρώνοντας πως είχε δώσει τελεσίγραφο 60 ημερών στην Τεχεράνη.

Τι θα κάνει το Ιράν…

Το σίγουρο είναι πως τα περιθώρια για την ηγεσία του Ιράν έχουν στενέψει ασφυκτικά. Με τη Χαμάς αποδυναμωμένη και τη Χεζμπολάχ «στριμωγμένη», με τους Χούθι της Υεμένης σχετικά απομονωμένους και τη Συρία να μην ελέγχεται πλέον από το καθεστώς Ασαντ, είναι φανερό πως πλησιάζει – αν δεν έχει σημάνει ήδη – η «ώρα-μηδέν» που θα καθορίσει τη θέση που θα έχει και τον ρόλο που θα διαδραματίσει η χώρα τις επόμενες δεκαετίες.

Κι αυτό είναι κάτι που, όπως όλοι καταλαβαίνουν, αφορά και άλλες δυνάμεις με ζωτικά συμφέροντα εκεί, όπως οι σύμμαχοί της Ρωσία και Τουρκία (αμφότερες καταδίκασαν την επίθεση του Ισραήλ), αλλά και η παραδοσιακή ανταγωνίστριά της Σαουδική Αραβία, έστω κι αν οι δύο έμοιαζαν εσχάτως να τα έχουν βρει με τη διαμεσολάβηση της Κίνας (η οποία ζήτησε αυτοσυγκράτηση).