Γιαννιώτας: «Πρώτο βήμα η πρόκληση της Ευρώπης και μετά ένας τίτλος»

Ο 32χρονος εξτρέμ επέστρεψε στο… σπίτι του μετά από 12 χρόνια, δηλώνοντας πιο ώριμος και αποφασισμένος να βοηθήσει την ομάδα στην πρόκληση της Ευρώπης -όπως τη χαρακτήρισε- και όχι μόνο.

Ο Γιαννιώτας μίλησε στο πλαίσιο της παρουσίας του Άρη στην Ολλανδία, αναφερόμενος στο “χθες”, στους στόχους της ομάδας, τις διαφορές με την πρώτη του θητεία και για τον Μαρίνο Ουζουνίδη.

-Επιστροφή στον Άρη μετά από πολλά χρόνια, πώς το περίμενες και πώς το βιώνεις όλο αυτό;

«Ηταν κάτι που περίμενα και το ονειρευόμουν πολλά χρόνια. Το ήθελα και είμαι ευγνώμων

που έγινε. Η λέξη που μπορεί να συνδυαστεί με την επιστροφή μου στην ομάδα είναι ενθουσιασμός και πλέον νιώθω ξανά έφηβος! Γυρίζω γεμάτος ενέργεια και όρεξη για δουλειά, έχουμε να δώσουμε πολλά πράγματα στην ομάδα. Το έχω ανάγκη».

-Επειδή υπήρχαν κι άλλες στιγμές που βρέθηκες ένα βήμα πριν από την επιστροφή σου, αλλά αυτή τη φορά απέφεραν καρπούς οι συζητήσεις που είχες, ήταν αυτό το ανεκπλήρωτο μέσα σου που το περίμενες καρτερικά να συμβεί;

«Κάθε χρόνο το είχα στο μυαλό μου. Πάντα υπήρχε μέσα μου αυτή η προοπτική, ακόμη κι όταν έφυγα πριν από 12 χρόνια, αν και τότε οι συγκυρίες και οι συνθήκες ήταν που με ώθησαν να φύγω από τον σύλλογο. Νιώθω όμως τυχερός και ευλογημένος που γύρισα και έρχομαι με πάρα πολύ όρεξη. Όσοι με γνωρίζουν ξέρουν καλά πόσο πολύ το ήθελα και να είστε σίγουροι ότι θα ματώσω τη φανέλα για να φανεί αυτό και στο γήπεδο».

–Έφυγες σε μία διαφορετική εποχή, που είχε πολλές δυσκολίες, επιστρέφεις όμως σε μία άλλη κατάσταση. Τι άφησες και τι βρήκες;

«Σε οργανωτικό επίπεδο αρχικά έχουν αλλάξει πολλά προς το καλύτερο. Η ομάδα έχει ποιότητα, ποδοσφαιριστές με μεγάλη αξία και το κλαμπ βαδίζει προς την σωστή κατεύθυνση. Οι διαφορές είναι τεράστιες και ο σύλλογος κάθε χρόνο κάνει βήματα προόδου και εξέλιξης».

-Επειδή αναφέρθηκες στις αλλαγές, εσύ έζησες το… παλιό Ρύσιο και επιστρέφεις στο… Νέο Ρύσιο, σε εγκαταστάσεις με πολλές βελτιώσεις. Είναι ορατές;

«Το αντιλήφθηκα αυτό και μόνο από τα χαμόγελα των ανθρώπων που δουλεύουν καθημερινά για την ομάδα στο Ρύσιο και την όρεξη που βγάζουν για δουλειά. Αυτό δίνει έξτρα κίνητρα και σε εμάς. Μία ομάδα όπως ο ΑΡΗΣ χρειάζεται και αυτά, όπως επίσης ποτέ δεν πρέπει να μπαίνει ταβάνι και συνεχώς το κλαμπ οφείλει να εξελίσσεται».

-Εχεις παίξει Ελλάδα, στο υψηλότερο επίπεδο, έχεις παραστάσεις και από το εξωτερικό και επιστρέφεις στην πιο ώριμη ηλικία σου. Πολλοί λένε ότι ο Γιαννιώτας χρειάζεται στην ομάδα γιατί είναι γηγενής και επειδή ξέρει από τα αποδυτήρια του Άρη. Νιώθεις έτοιμος να αποδείξεις ότι αξίζεις να βρίσκεσαι και αγωνιστικά στην ομάδα;

«Αν πίστευα ότι δεν μπορώ να ανταποδώσω την αγάπη του κόσμου και την ευκαιρία να επιστρέψω στην ομάδα, ειλικρινά δεν θα το έκανα ποτέ. Δεν θα μου άρεσε ποτέ να ακούσω από τον κόσμο ότι ο Γιάννης γύρισε απλά για να γυρίσει. Νιώθω πάρα πολύ έτοιμος και ψυχολογικά και σωματικά. Έχω να δώσω πολλά στην ομάδα και για αυτό είμαι εδώ. Το κοινό με τον Γιάννη του τότε είναι η όρεξη που έχω και η διαφορά ότι έρχομαι με περισσότερες εμπειρίες για να βοηθήσω στο γήπεδο».

-Εχεις σκεφτεί πώς θα πανηγυρίσεις το πρώτο σου γκολ στο «Κλεάνθης Βικελίδης»;

«Αυτό που σκέφτομαι είναι να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κόσμο του ΑΡΗ, να σηκώσω τα χέρια ψηλά και να τους ευχαριστήσω όλους για την αγάπη που εισπράττω».

-Τον περασμένο Νοέμβριο, όταν έπαιξες με τη φανέλα του Λεβαδειακού στο «Κλ. Βικελίδης» και ο Άρης σου έδωσε τη φανέλα με το «Νο20» ήσουν συγκινημένος και έβγαλες όλα αυτά που περιγράφεις….

«Ήταν ξεχωριστή στιγμή. Στην επιστροφή φόρεσα τη φανέλα στην κόρη μου και όταν πήγαμε σπίτι συγκινήθηκα. Η αμέσως επόμενη σκέψη μου εκείνη τη στιγμή ήταν πώς θα γίνει να αγωνιστώ ξανά για αυτή την ομάδα».

-Ο πρώτος μεγάλος στόχος αγωνιστικά είναι ο Άρης να μπει στους ομίλους του Conference…

«Σίγουρα, αλλά αυτός ο σύλλογος χρειάζεται και έναν τίτλο. Αυτό που λείπει χρόνια από την ομάδα και είναι ο λόγος που ο κόσμος του ΑΡΗ μπορεί να αισθάνεται αδικημένος. Το πρώτο βήμα για φέτος, όμως, είναι να προχωρήσουμε στην Ευρώπη και πρέπει να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό».

-Τι χρειάζεται η ομάδα για να πετύχει αυτές τις τρεις προκρίσεις και να μπει μετά από πολλά χρόνια στη φάση ομίλων;

«Χρειάζεται πειθαρχία, πίστη στο πλάνο του προπονητή και συσπείρωση απ’ όλους τους παίκτες. Πρέπει όλοι να αντιληφθούν τη σημασία αυτής της πρόκλησης. Ο στόχος είναι κοινός κι όταν το καταλάβουν άπαντες αυτό θα βγει και στο γήπεδο”-

Επιστρέφοντας στον Αρη βρίσκεις κι έναν προπονητή, τον Μαρίνο Ουζουνίδη, με τον οποίον έχεις συνεργαστεί και στο παρελθόν…

«Είναι σημαντικό και για μένα ότι με γνωρίζει ο προπονητής και γνωρίζει και εγώ τι θέλει από τους παίκτες και την ομάδα του στο γήπεδο. Αν ακολουθήσουμε όλοι το πλάνο του μόνο σε καλό θα μας βγει. Αυτό είναι το κλειδί, όπως και η πειθαρχία ως γκρουπ»»