Γεραπετρίτης: «Η γεωγραφία δεν θα αλλάξει ποτέ, η νοοτροπία ίσως αλλάξει, αν και δεν είμαι εξαιρετικά αισιόδοξος»

Στην παρουσίαση του βιβλίου «Ελληνοτουρκικοί Κώδικες» παραβρέθηκε και μίλησε σήμερα 18 Ιουνίου ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης, πλαισιωμένος από τον Έλληνα δικαστή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Γιάννη Κτιστάκι και τον συγγραφέα δημοσιογράφο, Άρη Αμπατζή.

Ο κ. Γεραπετρίτης είπε αρχικά ότι το βιβλίο «είναι μια πρόκληση να ξαναδούμε το παρελθόν με το βλέμμα στο μέλλον» και ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι δημιουργείται πρόβλημα στον δημόσιο λόγο, όταν η πληροφορία

μεταφέρεται άκριτη και είπε ότι «πλέον ζούμε μια εποχή στην οποία η ακρίβεια, η ακεραιότητα της πληροφορίας θυσιάζεται επ’ ωφελεία της ταχύτητας στην μετάδοση της πληροφορίας». Χαρακτήρισε δε σημαντικό το εν λόγω βιβλίο, γιατί καταλήγει με την Συμφωνία των Αθηνών μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. «Διότι το τι ακούστηκε για το ζήτημα της Συμφωνίας, ότι αποτελεί μετεξέλιξη της Διακήρυξης της Μαδρίτης, ότι περιέχει πράγματα τα οποία και στο παρελθόν είχαν τεθεί κλπ. Πλέον μπορεί ο καθένας με μια απλή διασταύρωση, αρκεί να έχει το χρόνο, τη διάθεση και βεβαίως να έχει και τη βούληση της αλήθειας, να μπορεί να το διασταυρώσει» είπε ο υπουργός Εξωτερικών.

Τόνισε επίσης, ότι οι διεθνείς συμφωνίες έχουν ένα πολύ ειδικό καθεστώς για την καταγγελία ή να παύσουν να είναι σε ισχύ και η Σύμβαση της Βιέννης του 1969 ρυθμίζει τις ειδικές περιπτώσεις, αλλά προσέθεσε ότι «η συντριπτική πλειονότητα των συμφωνιών που καταγράφονται είναι συμφωνίες εν ισχύ. Και επειδή κρίσιμο δεν είναι μόνο αν ισχύει, αλλά και τι λέει μια συμφωνία, το ζήτημα της ορθής ερμηνείας προϋποθέτει να γνωρίζουμε τα κείμενα».

Έκανε μια ειδική αναφορά για το θέμα της ορθής ερμηνείας και είπε ότι ειδικά σε ό,τι αφορά το κομμάτι των ελληνοτουρκικών συμφωνιών, είναι πολλές οι περιπτώσεις εκείνες κατά τις οποίες αφίσταται το κείμενο το μεταφρασμένο από το κείμενο το πρωτότυπο. «Και επειδή, όπως γνωρίζετε, πάντοτε σε περίπτωση σύγκρουσης υπερισχύει το πρωτότυπο κείμενο είναι σημαντικό να έχουμε το πρωτότυπο κείμενο ως σημείο ερμηνευτικής αναφοράς, γιατί η ερμηνεία που γίνεται σε διεθνείς συνθήκες μπορεί να είναι σκοπίμως λανθασμένη για να εξυπηρετήσει ενδεχομένως και ορισμένα εθνικά ή πολιτικά αφηγήματα» σημείωσε.

Ο κ. Γεραπετρίτης κατέληξε λέγοντας: «Η γεωγραφία δεν θα αλλάξει ποτέ. Η νοοτροπία ίσως αλλάξει, αν και δεν είμαι εξαιρετικά αισιόδοξος. Εκείνο το οποίο πρέπει να αναζητήσουμε είναι τα μέσα εκείνα, τα οποία θα διασφαλίσουν για τους πολίτες αυτής της χώρας, αλλά και για τους πολίτες όλης της ευρύτερης περιοχής, όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρισμα ειρήνης και ευημερίας».

Από την πλευρά του ο κ. Κτιστάκις είπε ότι με το εν λόγω βιβλίο «έχουμε καλύτερη γνώση, αλλά έχουν και οι Τούρκοι καλύτερη γνώση του επιπέδου της συνεργασίας των δύο κρατών» και έκανε λόγο για «εθνοκάπηλους» σημειώνοντας ότι «η άγνοια, ή χειρότερα, οι κουβέντες του καφενείου είναι μόνο για τους εθνοκάπηλους, όχι για τους σώφρονες».

Ο συγγραφέας Άρης Αμπατζής στην τοποθέτησή του αναφέρθηκε στα ελληνοτουρκικά έκανε λόγο για ανάγκη σωστής ενημέρωσης με βάση τα επίσημα κείμενα και είπε ότι «η διαφορά μεταξύ φιλοσοφίας και αμπελοφιλοσοφίας είναι το γεγονός ότι η πρώτη στηρίζεται στη ζωή, στην πραγματικότητα, ενώ η δεύτερη μπορεί κάλλιστα να ονομαστεί και “η φιλοσοφία της Αρλούμπας”. Σημαίνει το εξής όμως αυτό: εάν δεν στηρίζεστε στα κείμενα, κινδυνεύετε να γελοιοποιηθείτε ως εξής».

Και αναφερόμενος στα επίσημα κείμενα που δημοσιεύσει στο βιβλίο του τόνισε: «Εκεί μέσα καταγράφονται όλα όσα έχετε κάνει και όλα όσα δεν έχετε κάνει. Εάν έρχεστε μετά από ένα Χ χρονικό διάστημα, παραβλέποντας αυτά που έχετε κάνει ή δεν έχετε κάνει, και παραβλέποντας τα κείμενα-πηγές, δηλαδή την πραγματικότητα – γιατί αυτή η συλλογή είναι μια όψη της αληθινής πραγματικότητας των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Αυτό το χαρακτήρα έχει. Όταν το κάνετε αυτό γελοιοποιείστε, διότι τέλος πάντων, είναι απόψεις οι οποίες, όπως σχεδόν είπατε, δεν πατάνε πάνω, δεν πατάνε κάτω, δεν πατάνε πάνω στη γνώση. Οπότε δεν μπορείτε εσαεί να κοροϊδεύετε, εσείς, ο δημοσιογράφος, ο πολιτικός, ο διεθνολόγος, ο όποιος, τον κόσμο λέγοντας ότι εγώ θα τα έκανα καλύτερα. Μήπως τα έχεις κάνει χειρότερα στο παρελθόν; Αυτό».