«Γέννηση μέσα από μία πλαστική σακούλα» – Η Gen Z υποστηρίζει τη χρήση της τεχνητής μήτρας

Παρόλο που το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού παραμένει επιφυλακτικό απέναντι σε αυτή την επαναστατική αλλαγή στη μητρότητα, η Gen Z φαίνεται έτοιμη να υποδεχτεί την τεχνολογία, σύμφωνα με την Daily Mail.

Στην πρώτη μεγάλης κλίμακας έρευνα του είδους της, στο πλαίσιο του podcast Motherhood vs The Machine, το think tank Theos ρώτησε 2.292 Βρετανούς για τις απόψεις

Συνολικά, μόνο το 21% των ανθρώπων υποστήριξε την ιδέα, ενώ το 52% ήταν αντίθετο.

Ταυτόχρονα δήλωναν θρησκευόμενοι ήταν ακόμη λιγότερο πιθανό να την υποστηρίξουν, ενώ οι γυναίκες ήταν λιγότερο υποστηρικτικές από τους άνδρες

Η έρευνα αποκάλυψε ότι η πλειονότητα των ανθρώπων παραμένει σταθερά αντίθετη στην ανάπτυξη ενός παιδιού εκτός του σώματος της μητέρας, εκτός από τις περιπτώσεις που μπορεί να σώσει τη ζωή της μητέρας ή του παιδιού.

Στην έρευνα φάνηκε ότι το 42% των ατόμων ηλικίας 18-24 ετών δήλωσε ότι θα υποστήριζε την «ανάπτυξη ενός εμβρύου εντελώς έξω από το σώμα μιας γυναίκας».

Η McDonald λέει: «Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι νέες γενιές μπορεί να είναι λιγότερο επιφυλακτικές απέναντι στην επιστημονική πρόοδο γενικά, καθώς οι νεότεροι άνθρωποι τείνουν να είναι πιο δεκτικοί και ενθουσιασμένοι από τις τεχνολογικές εξελίξεις».

«Αλλά οι νέοι είναι επίσης πολύ λιγότερο πιθανό να έχουν εμπειρία του να γίνουν γονείς, οπότε η ιδέα θα φαινόταν πιο αφηρημένη σε σύγκριση με τις μεγαλύτερες γενιές».

Σε μια φυσιολογική εγκυμοσύνη, το έμβρυο αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια μιας περιόδου κύησης 37 έως 40 εβδομάδων.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι πνεύμονες του παιδιού γεμίζουν με αμνιακό υγρό και λαμβάνουν όλο το οξυγόνο και τα θρεπτικά συστατικά τους από τη μητέρα μέσω του πλακούντα.

Μια τεχνητή μήτρα στοχεύει στην αναπαραγωγή όλων αυτών των διαδικασιών με μηχανικό τρόπο, διατηρώντας το μωρό σε αιώρηση σε μια σακούλα γεμάτη με τεχνητό αμνιακό υγρό και ανταλλάσσοντας θρεπτικά συστατικά μέσω ενός μηχανικού πλακούντα.

Η διαδικασία αυτή ονομάζεται εκτογένεση, δηλαδή η ανάπτυξη ενός οργανισμού έξω από ένα σώμα.

Αν και δεν είναι προς το παρόν εφικτό, μια τέτοια συσκευή θα μπορούσε, θεωρητικά, να αντικαταστήσει τη μήτρα της μητέρας σε κάθε βήμα της αναπαραγωγικής διαδικασίας.

Ωστόσο, το ευρύ κοινό δεν είναι το μόνο που υποψιάζεται την παραγωγή ανθρώπων εκτός του σώματος, καθώς πολλοί ειδικοί έχουν επίσης επικρίνει την ιδέα.

Από τη δεκαετία του 1970, φεμινίστριες ακτιβίστριες, όπως η Andrea Dworkin, αντιτίθενται σθεναρά στη χρήση τεχνητών αναπαραγωγικών οργάνων με την αιτιολογία ότι θα μπορούσε να οδηγήσει στο «τέλος της γυναίκας».

Το 2012, η Dworkin έγραψε: «Οι γυναίκες έχουν ήδη τη δύναμη να εξαλείψουν τους άνδρες και με τη συλλογική τους σοφία αποφάσισαν να τους κρατήσουν.

«Το πραγματικό ερώτημα τώρα είναι, θα θέλουν οι άνδρες, μόλις τελειοποιηθεί η τεχνητή μήτρα, να κρατήσουν τις γυναίκες;».

Ομοίως, το 2022, μια ομάδα ερευνητών από το Νοσοκομείο Παίδων της Φιλαδέλφειας που αναπτύσσει τεχνητές μήτρες δημοσίευσε ένα άρθρο σχετικά με τις ηθικές πτυχές της τεχνολογίας.

Οι ερευνητές έγραψαν: «Μια ανησυχία είναι ότι θα μπορούσε να οδηγήσει στην υποτίμηση ή ακόμη και στην παθολογικοποίηση της εγκυμοσύνης και μπορεί να μειώσει την εμπειρία των γυναικών να αντλούν νόημα, ενδυνάμωση και αυτοεκπλήρωση από αυτή τη μοναδική πτυχή της γυναικείας βιολογίας».

Υπάρχουν επίσης σοβαροί ηθικοί προβληματισμοί σχετικά με το νομικό καθεστώς του εμβρύου σε μια τεχνητή μήτρα και ποιο θα είναι το δικαίωμα μιας γυναίκας σε αυτό το έμβρυο.

Αυτό είναι ιδιαίτερα προβληματικό όταν πρόκειται για τα δικαιώματα των γυναικών στην άμβλωση.

Μιλώντας στο MIT Technology Review, ο Vardit Ravitsky, βιοηθικολόγος της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ και διευθύνων σύμβουλος του Hastings Center, λέει: «Όταν λέμε ότι μια γυναίκα έχει το δικαίωμα να διακόψει, εννοούμε το δικαίωμα να αποχωριστεί σωματικά από το έμβρυο; Ή εννοούμε το δικαίωμα να μην γίνει βιολογική μητέρα;».

Επιπλέον, ορισμένοι ανησυχούν ότι η χρήση ενός μηχανήματος στη θέση μιας μήτρας μπορεί να στερήσει από τις μητέρες ένα σημαντικό μέρος της γονεϊκότητας.

Η  McDonald λέει: «Οι τεχνολογικές εξελίξεις έχουν αναμφίβολα βοηθήσει τις μητέρες, αλλά οι μελλοντικές δυνατότητες θα μπορούσαν να σημαίνουν ότι χάνουμε κάποιες από τις ανεξερεύνητες πνευματικές πτυχές της μητρότητας που την καθιστούν βασική πύλη για το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος».

Ωστόσο, η εκτογένεση δεν είναι στην πραγματικότητα η κύρια προβλεπόμενη χρήση της τεχνολογίας της τεχνητής μήτρας.

Αντίθετα, οι τεχνητές μήτρες αναπτύσσονται έτσι ώστε τα πρόωρα μωρά να μπορούν να συνεχίσουν να αναπτύσσονται με ασφάλεια εκτός της μήτρας σε μια τεχνητή «βιο-σακούλα» που έχει σχεδιαστεί για να μιμείται τις συνθήκες μέσα στη μήτρα της μητέρας τους.

Αυτό θα μπορούσε να βελτιώσει σημαντικά τα ποσοστά επιβίωσης των πρόωρων μωρών, τα οποία σήμερα ανέρχονται μόλις στο 10% για τα μωρά που γεννιούνται στις 22 εβδομάδες μετά τη σύλληψη.

Σε περισσότερες από 300 επιτυχείς δοκιμές, ο δρ Flake και οι συνάδελφοί του έχουν δείξει πώς τα πρόωρα αρνιά που διατηρήθηκαν για τέσσερις εβδομάδες σε μια τεχνητή μήτρα όχι μόνο επιβίωσαν αλλά και αναπτύχθηκαν κανονικά.

Το 2023, ο Δρ Flake δήλωσε στην Παιδιατρική Συμβουλευτική Επιτροπή του FDA: «Πιστεύουμε ότι τα προκλινικά μας δεδομένα υποστηρίζουν τη σκοπιμότητα και την ασφάλεια και ότι είναι επαρκή για την εξέταση μιας προσεκτικά σχεδιασμένης κλινικής μελέτης της τεχνολογίας της τεχνητής μήτρας».

Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να μην αργήσουν οι πρώτες δοκιμές τεχνητής μήτρας σε ανθρώπους για ανθρώπινα πρόωρα μωρά.

Εάν οι υποστηρικτές της τεχνολογίας έχουν δίκιο, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημαντική βελτίωση των πιθανοτήτων επιβίωσης των πρόωρων μωρών και σε μείωση των κινδύνων για τις μητέρες.

Ωστόσο, οι ηθικοί προβληματισμοί παραμένουν και η τεχνολογική αυτή εξέλιξη – όπως και πολλές άλλες στο παρελθόν –  μπορεί ευκολά να αποτελέσει μία ολισθηρή πλαγιά.