Εργασία: Η νέα μόδα της «μικρο-συνταξιοδότησης» που υιοθετούν οι Gen Z και millennials

Το 2025 έκανε την εμφάνισή της στον εργασιακό χώρο η έννοια της «μικρο-συνταξιοδότησης», κερδίζοντας σιγά σιγά έδαφος, ιδίως μεταξύ της Gen Z και των millennials.

Τι είναι η «μικρο-συνταξιοδότηση» που υιοθετούν Gen Z και millennials

Η «μικρο-συνταξιοδότηση» συμβαίνει όταν ένας εργαζόμενος αποφασίζει να πάρει άδεια από την εργασία του, είτε για μερικούς μήνες, είτε για ένα χρόνο. Αυτό δεν είναι, φυσικά, μια εντελώς νέα έννοια. Πολλοί από εμάς μπορεί να είναι ήδη

εξοικειωμένοι με την ιδέα της λήψης ενός μικρού, χρονικά, διαλείμματος από την εργασία ή μιας πιο μακροπρόθεσμης διακοπής της καριέρας.

Η «μικρο-συνταξιοδότηση» βασίζεται στην ίδια αρχή, δίνοντας στα άτομα την ευκαιρία για νέα ανάπτυξη και ουσιαστικά την δυνατότητα να επαναφορτιστούν. Αν και δεν υπάρχουν εμπειρικά στοιχεία μέχρι σήμερα, φαίνεται ότι όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι κάνουν χρήση της «μικρο-συνταξιοδότησης», αναφέρει άρθρο του RTE.

Αυτό εγείρει το ερώτημα τι οδηγεί σε αυτή την τάση. Αν και διάφορες αιτίες μπορεί να συμβάλλουν σε αυτήν, ένας από τους κύριους παράγοντες είναι η επιθυμία για καλύτερη ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. Μια έκθεση της Gallup του 2022 έδειξε ότι το 65% της Gen Z και των Millennials δίνουν μεγαλύτερη σημασία στην ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής και στην προσωπική ευημερία και δεν είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν την συγκεκριμένη για χάρη της καριέρας τους.

Η σημασία που αποδίδεται στην ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής ενός ατόμου έναντι παραγόντων όπως το οικονομικό κέρδος και η εξέλιξη της καριέρας αντικατοπτρίζεται στην έρευνα που πραγματοποιήσαμε στο εργαστήριο WorkFutures Lab του Kemmy Business School. Όταν ρωτήθηκαν σχετικά με την εξέλιξη της καριέρας και την άνοδο στην ηγεσία, πάνω από 550 μελλοντικοί επικεφαλής τμημάτων δήλωσαν ότι ο κύριος αποτρεπτικός παράγοντας για να ανέβουν στην εργασιακή «σκάλα» είναι ο αρνητικός αντίκτυπος στην ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής.

Υπάρχει ομοφωνία ότι για να είναι κανείς αποτελεσματικός και επιτυχημένος σε ανώτερες θέσεις απαιτεί πολλές ώρες εργασίας, και πολλοί δεν είναι διατεθειμένοι να ακολουθήσουν αυτό το επαγγελματικό μοντέλο. Στην ουσία για αυτούς, η ανέλιξη δεν αξίζει τον κόπο, ούτε και το προσωπικό κόστος που μπορεί να υπάρξει για το κάθε άτομο.

Το ενδεχόμενο αρνητικών επιπτώσεων στην ευημερία, όπως η επαγγελματική εξουθένωση, μπορεί να αποδοθεί στο επιχειρηματικό περιβάλλον στο οποίο δραστηριοποιούνται πολλά άτομα. Το μεταβαλλόμενο τοπίο του σημερινού επιχειρηματικού κόσμου παρουσιάζει πρωτοφανείς προκλήσεις για όλους- για παράδειγμα, η κλιματική αλλαγή, η πολιτική αστάθεια, το πολυγενές εργατικό δυναμικό και ο ψηφιακός μετασχηματισμός καθιστούν αυτόν τον χώρο λειτουργίας πολύ δύσκολο.

Συγκεκριμένα, οι σύγχρονες τεχνολογίες έχουν ωθήσει τους οργανισμούς προς ένα εργασιακό περιβάλλον περισσότερο προσανατολισμένο στην τεχνολογία. Αναμφίβολα, η τεχνολογία και η ψηφιοποίηση είναι ευεργετικές, καθώς αυξάνουν την παραγωγικότητα. Ωστόσο, συνοδεύονται από ένα σημαντικό προσωπικό κόστος, καθώς η τεχνολογία διαιωνίζει την κουλτούρα του «always-on», προσθέτοντας έτσι, σε πολλές περιπτώσεις, έναν ήδη μεγάλο φόρτο εργασίας.

Ως αποτέλεσμα, η εργασία γίνεται όλο και πιο πολύπλοκη, απαιτητική, πιεστική και τελικά μη βιώσιμη. Καθώς εντείνεται η πίεση, αυξάνεται και η πιθανότητα επαγγελματικής εξουθένωσης. Το 2022 η Ιρλανδία κατατάσσεται μεταξύ των υψηλότερων χωρών στην Ευρώπη όσον αφορά την επαγγελματική εξουθένωση των εργαζομένων. Δεν είναι λοιπόν περίεργο που πολλά άτομα αυτοεπιλέγονται από την εργασία, έστω και προσωρινά, μέσω της μικροσυνταξιοδότησης.

Οι προκλήσεις για τον χώρο εργασίας

Από την πλευρά του χώρου εργασίας, η απώλεια προσωπικού λόγω «μικρο-συνταξιοδότησης» μπορεί να δημιουργήσει σημαντικές προκλήσεις. Εάν η τάση αυτή κλιμακωθεί και συνεχιστεί, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ικανότητα λειτουργίας των εταιρειών. Τι μπορεί να γίνει, όμως, για να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο; Ουσιαστικά, ο πυρήνας του ζητήματος έγκειται στην ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. Πρέπει να αναγνωριστεί ότι οι εταιρείες έχουν κάνει σημαντικά βήματα στην προώθηση και εφαρμογή πολιτικών για ένα πιο ισορροπημένο μοντέλο εργασίας, εισάγοντας ευέλικτες πρακτικές και πολιτικές φιλικές προς την οικογένεια.

Ωστόσο, φαίνεται ότι η ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής είναι δίκοπο μαχαίρι όσον αφορά την ανεξέλιξη στον επαγγελματικό χώρο. Η εξέλιξη της καριέρας φαίνεται να μειώνει την ικανότητα του ατόμου να διατηρεί την επιθυμητή ισορροπία. Όλοι οι ρόλοι θα έχουν εξάρσεις και υφέσεις όσον αφορά την ένταση και τον φόρτο εργασίας. Παρ’ όλα αυτά, θα πρέπει να ενθαρρύνονται λογικές εργασιακές πρακτικές και συμπεριφορές. Η δημιουργία ενός εργασιακού τοπίου που δίνει προτεραιότητα στην ευημερία των εργαζομένων είναι απαραίτητη για την προώθηση ενός θετικού περιβάλλοντος. Ως εκ τούτου, είναι ζωτικής σημασίας για την εκάστοτε εταιρεία, ιδίως για τους επικεφαλής, να αποτελούν πρότυπο υγιούς ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, σηματοδοτώντας ότι είναι δυνατόν να επιτευχθεί μια επιτυχημένη καριέρα χωρίς να θυσιάζεται ο ελεύθερος χρόνος, τονίζει το RTE.

Φαίνεται σαφές ότι οι προσδοκίες των εργαζομένων όσον αφορά την εργασιακή τους ζωή έχουν μεταβληθεί. Είναι επίσης ξεκάθαρο ότι οι προσδοκίες των εταιρειών όσον αφορά τη διασφάλιση του μέλλοντός τους έχουν αλλάξει, δεδομένου ότι, πολλές επιχειρήσεις επιδιώκουν να υιοθετήσουν μια προσέγγιση «διπλής μετάβασης» αγκαλιάζοντας την ψηφιοποίηση και τη βιωσιμότητα. Ίσως όμως έχει έρθει η ώρα για τους εργασιακούς χώρους να εξετάσουν την υιοθέτηση μιας προσέγγισης «τριπλής μετάβασης»- μιας προσέγγισης που συνδυάζει την ψηφιοποίηση, τη βιωσιμότητα και την καλύτερη ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής.