Ενα καλό χαρτζιλίκι κάθε Σαββατοκύριακο

Μετά τα πρώτα μέτρα της κυβέρνησης που είχαν ως αποτέλεσμα να γίνουν χθες τα ματς της ποδοσφαιρικής Σουπερλίγκ χωρίς θεατές για επεισόδια που έγιναν έξω από ένα γήπεδο βόλεϊ, είχαμε και μια δεύτερη δέσμη παρεμβάσεων. Πρώτα μίλησε από τις Βρυξέλλες ο Πρωθυπουργός, εξαγγέλλοντας τη συνέχεια του αγώνα για την εξαφάνιση της οπαδικής βίας και μετά εμφανίστηκε ο υπουργός Αθλητισμού κ. Βρούτσης που μίλησε για επτά νέα μέτρα, παραδόξως σοβαρότερα από

«Είναι σαφές ότι τα πράγματα στο ποδόσφαιρο είχαν φτάσει σε ένα σημείο όπου χρειάζονταν πιο τολμηρές παρεμβάσεις. Είναι επίσης σαφές πως τα μέτρα που είχαμε πάρει δεν ήταν αρκετά. Από εκεί και πέρα, η ορθότητα των μέτρων μας θα φανεί στην πορεία. (…) Οταν παίρνουμε αποφάσεις στην κυβέρνηση δεν μετράμε τη δημοτικότητα των αποφάσεων. Δεν κάνουμε πολιτική με γνώμονα τις δημοσκοπήσεις» είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Δύο τα αξιοσημείωτα. Το πρώτο πως για να μιλήσει για την οπαδική βία μετά από μια ευρωπαϊκή σύσκεψη όπου η συζήτηση αφορούσε τη λιτότητα πάει να πει ότι το θέμα είναι ένας εξαιρετικός αντιπερισπασμός. Το δεύτερο άξιο επισήμανσης είναι ότι ο Πρωθυπουργός είπε όσα είπε τονίζοντας πως η κυβέρνηση δεν μετρά τις αποφάσεις της δημοκοπικά και παραδόξως δεν μεγάλωσε η μύτη του σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση…

Θέλω να είμαι δίκαιος: τα μέτρα που εξήγγειλε ο Βρούτσης είναι πιο σοβαρά. Αφήνω στην άκρη τις γνωστές μεγαλοστομίες περί κλείσιμο των οπαδικών λεσχών κτλ. (γεγονός που δεν σημαίνει τίποτα στην εποχή των Social Media που επιτρέπουν αυτο-οργάνωση) και μένω σε τρεις άλλες σημαντικές εξαγγελίες. Η πρώτη αφορά τη θεσμοθέτηση εβδομαδιαίων ελέγχων των αθλητικών εγκαταστάσεων, η δεύτερη την αυτόματη τιμωρία των ομάδων για ρίψεις εντός αγωνιστικών χώρων και η τρίτη την αναβάθμιση της διαρκούς επιτροπής αντιμετώπισης της βίας, της γνωστής μας ΔΕΑΒ.

Οι έλεγχοι έπρεπε να γίνονται καιρό τώρα και είναι εύκολοι. Ο Βρούτσης πρόσθεσε πως αν το γήπεδο δεν πληροί τις προϋποθέσεις για τη λειτουργία κατά τον εβδομαδιαίο έλεγχο, ο προγραμματισμένος σε αυτό αγώνας θα πραγματοποιείται κεκλεισμένων των θυρών. Κι αυτό το μέτρο ωστόσο, όπως και η απαραίτητη αναβάθμιση της ΔΕΑΒ, προϋποθέτουν κάτι που δεν υπάρχει, δηλαδή ανθρώπους που στη μια περίπτωση να κάνουν ελέγχους στα γήπεδα και στη δεύτερη να στελεχώσουν μια επιτροπή που θα έπρεπε να έχει και εποπτικό ρόλο κατά τη διάρκεια των αγώνων, αλλά και συμβουλευτικό ρόλο πριν από τη διεξαγωγή τους.

Το να βρεθούν άνθρωποι να πάρουν την ευθύνη να κλείσουν γήπεδο μεγάλης ομάδας για τυπικές παραβάσεις το θεωρώ απίθανο. Εξίσου απίθανο είναι να βρεθούν ελεγκτές γηπέδων στην ελληνική επαρχεία: δείτε τι έγινε φέτος με το γήπεδο των Σερρών και θα καταλάβετε τι εννοώ. Το να φορτώσουν και με αυτή την ευθύνη την ελληνική αστυνομία θα αποδειχθεί μεγάλο πρόβλημα. Πρώτον, γιατί όπως έχει πολλές φορές αποδειχθεί, οι εκάστοτε διοικητές των τμημάτων της αστυνομίας κάνουν δημόσιες σχέσεις με ποδοσφαιροπαράγοντες. Και δεύτερον, γιατί υπάρχει η υποψία πως αν ήταν στο χέρι της ελληνικής αστυνομίας θα έκλινε όλα τα γήπεδα. Η απροθυμία των ΜΑΤ να πάνε την περασμένη Πέμπτη στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας το μαρτυρά.

Η ΔΕΑΒ από την άλλη είναι μια πονεμένη ιστορία. Σε ουκ ολίγες περιπτώσεις στο παρελθόν η συγκεκριμένη επιτροπή στελεχώθηκε από «ειδικούς» που προσλαμβάνανε φίλους τους για να παίξουν τον ρόλο παρατηρητών παίρνοντας ένα καλό χαρτζιλίκι κάθε Σαββατοκύριακο. Οταν εξαιτίας της κρίσης, στις αρχές της περασμένης δεκαετίας τα χαρτζιλίκια περιορίστηκαν δεν πήγαινε να κάνει τον παρατηρητή κανένας: ενδιαφέρονταν κατά βάση μόνο όσοι ήθελαν να βλέπουν τα ματς χωρίς να πληρώνουν εισιτήριο.

Δυστυχώς δεν υπάρχουν σουπερμάρκετ που πουλάνε στελέχη Επιτροπών, κι αυτό η κυβέρνηση αυτή το ξέρει καλά. Για αυτό άλλωστε δεν υπήρξε καμία στελέχωση του περίφημου Διεθνούς Παρατηρητήριου για θέματα οπαδικής βίας, τη δημιουργία του οποίου είχαν εξαγγείλει πέρυσι το καλοκαίρι, και για αυτό παραμένει στα χαρτιά και άλλη Επιτροπή που έπρεπε να έχει δημιουργηθεί μετά την υπογραφή προ διετίας από τον κ. Λευτέρη Αυγενάκη της σύμβασης Saint Denis για την αντιμετώπιση της ποδοσφαιρικής διαφθοράς. Εύκολες είναι και οι υπογραφές διεθνών συμβάσεων και οι διακηρύξεις δημιουργίας νέων οργάνων. Το δύσκολο είναι να τις στελεχώσεις: δυστυχώς οι πολιτευτές της ΝΔ που αναζητούνται δεν κάνουν για όλα. Το ακόμα πιο δύσκολο φυσικά είναι αυτές οι επιτροπές να κάνουν κάποια σημαντική δουλειά. Διότι το να δημιουργείς επιτροπές για χαρτζιλίκια είναι το μόνο εύκολο.

Ο Βρούτσης ανήγγειλε και κάτι ακόμα: τη θεσμοθέτηση διοικητικών μέτρων από την πλευρά της πολιτείας για την αντιμετώπιση της παραβατικότητας εντός γηπέδου. Εξήγησε ότι, για παράδειγμα, θα υπάρχει ποινή διεξαγωγής αγώνων χωρίς θεατές σε περιπτώσεις ρίψης κροτίδας, πυρσού, καπνογόνου, φωτοβολίδας κι οποιουδήποτε αντικειμένου μπορεί να προκαλέσει σωματική βλάβη χωρίς να χρειάζεται απόφαση του αθλητικού δικαστή: η ομάδα θα τιμωρείται αυτόματα από το υπουργείο Αθλητισμού. Αυτή ειδικά η διακήρυξη μας ξαναπάει πίσω στα χρόνια του μεγάλου Σταύρου Κοντονή που επίσης ήθελε να διοικεί το ποδόσφαιρο από το γραφείο του στο τότε υφυπουργείο Αθλητισμού κάνοντας και τον αθλητικό δικαστή. Εδώ οφείλω να προτείνω κάτι διότι η κριτική μου είναι πάντα εποικοδομητική.

Στον υπουργό προτείνω να αρχίσει τα τραπεζώματα των αθλητικογράφων, πρακτική που ακολουθούσε ο Κοντονής με εντυπωσιακή επιτυχία: ακόμα πολλοί μπορεί να μη θυμούνται τα πεπραγμένα του, νοσταλγούν όμως τα ωραία βράδια στις ψαροταβέρνες της Καισαριανής. Η δεύτερη πρότασή μου αφορά το ίδιο το Μαξίμου: λίγο πολιτικό θάρρος χρειάζεται για να καλέσει ο Μητσοτάκης τον ίδιο τον Κοντονή και να τον κάνει υπουργό. Αν οι υπουργοί του μιμούνται τον κυρ-Σταύρο, είναι προτιμότερος ο original και νομίζω δεν θα πει και όχι. Απλά αν ο Πρωθυπουργός το δώσει το υπουργείο, στην «παράδοση-παραλαβή» ο Βρούτσης του χρωστάει μια συγγνώμη του Κοντονή για τα όσα του έσουρνε το 2015 όταν αυτός έπαιρνε τα μέτρα που θα έλυναν το πρόβλημα της βίας ήδη από το 2015. Ο Κοντονής θα τον συγχωρέσει τον Βρούτση. Δεν κρατάει κακία…