«Διάβασε» στα γονίδιά του ότι κληρονόμησε την ασθένεια

Κίνδυνο να εμφανίσει την κληρονομούμενη Νόσο του Πάρκινσον ανακάλυψε πως έχει ο επικεφαλής μίας από τις μεγαλύτερες παγκοσμίως εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην ανάλυση του γενετικού κώδικα (DNA). Ο Γκρεγκ Λούσιερ, διευθύνων σύμβουλος της βιοαναλυτικής εταιρείας Life Technologies με έδρα την Καλιφόρνια των ΗΠΑ χρησιμοποίησε την τεχνολογία αιχμής της εταιρείας του προκειμένου να διαβάσει το δικό του γονιδίωμα και της μητέρας του, η οποία είναι 79 ετών και πάσχει από τη Νόσο του Πάρκινσον. Αν και είναι ελάχιστα αυτά που μπορεί να κάνει προς το παρόν κάποιος για να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης της ανίατης ασθένειας, ο Γκρεγκ Λούσιερ και η μητέρα του Αννα συμφώνησαν να παραχωρήσουν στην επιστήμη το γενετικό τους υλικό, προκειμένου να αξιοποιηθεί σε ερευνητικά προγράμματα. Ο Γκρεγκ Λούσιερ, η εταιρεία του οποίου κατασκευάζει μηχανές που «προβλέπουν το ιατρικό ιστορικό», εξηγεί πως λόγω της εμπειρίας που είχε με το δικό του γονιδίωμα του διδάχτηκε πόσο ζωτικής σημασίας για το μέλλον και τη ζωή του είναι οι αυτές οι πληροφορίες. «Εχουμε στα χέρια μας ένα πανίσχυρο εργαλείο και τη δυνατότητα να το αναπτύξουμε ταχύτατα. Δεν μπορώ να καταλάβω για ποιον λόγο δεν το κάνουμε αυτό και δεν το χρησιμοποιούμε συχνότερα. Είναι η ιδανική λύση για να αντιμετωπίσουμε με την πρόληψη τις ασθένειες που μαστίζουν την ανθρωπότητα, προτού καν αυτές εκδηλωθούν. Για πρόληψη δεν μιλούν όλοι οι γιατροί χιλιάδες χρόνια;» εξηγεί ο Γκρεγκ Λούσιερ. Οταν η μητέρα του ήταν 70 ετών, άρχισε να εμφανίζει συμπτώματα που της προκαλούσαν δυσκολία στη βάδιση, ενώ συχνά ξεχνούσε. Οι ειδικοί διέγνωσαν μία σπάνια και καλπάζουσα μορφή της Νόσου του Πάρκινσον. «Ολη η οικογένεια και οι συγγενείς τρομοκρατηθήκαμε. Στενοχωρηθήκαμε ακόμη περισσότερο όταν οι γιατροί μας ενημέρωσαν πως δεν υπάρχει δραστική θεραπεία», λέει ο Γκρεγκ Λούσιερ. Στο πλαίσιο της ανάλυσης DNA έκανε συγκριτική ανάλυση παραβάλλοντας τα γονίδια της μητέρας τους και τα δικά του. Τα αποτελέσματα έδειξαν και στους δύο από δύο μεταλλάξεις που ήταν ήδη γνωστές ότι συνέβαλλαν στην πρόκληση της νόσου. Αν και γνώριζε καλά «τι πουλούσε τόσα χρόνια», δεν του ήταν ευχάριστο να μαθαίνει ότι θα έχει πολλές πιθανότητες στο μέλλον να μην θυμάται, να μην μπορεί να περπατήσει και να εκτελέσει σωστά κάποιες κινήσεις. Και γενικά να μην μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί. «Γνωρίζοντας ότι έχω τις πληροφορίες για την ασθένεια στα γονίδιά μου δεν απογοητεύθηκα. Αντιθέτως, φορτίστηκα με υπομονή και καλή διάθεση, ώστε να δώσω τη μάχη μου για να πιέσω ακόμη περισσότερο τα όρια της επιστήμης και να καταφέρω να νικήσω τις ασθένειες προτού εκδηλωθούν», λέει ο ίδιος.«Σήμερα έχουμε επιδοθεί με διάφορους τρόπους στη μάχη κατά του καρκίνου, αποκτώντας μεγάλη γνώση. Ετσι, τα ποσοστά επιβίωσης των ασθενών έχουν αυξηθεί σημαντικά. Είναι όπως ακριβώς με το AIDS, στην αρχή δεν θεραπευόταν και σήμερα αποτελεί απλώς μία χρόνια νόσο», καταλήγει ο ίδιος.