ΑΠΘ: Στο εδώλιο έξι πανεπιστημιακοί για απευθείας αναθέσεις έργων

Έξι πανεπιστημιακοί του ΑΠΘ – ανάμεσά τους δύο πρώην πρυτάνεις και ένας πρώην αντιπρύτανης – θα καθίσουν στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης για απιστία κατά συναυτουργία και κατ’ εξακολούθηση, καθώς παρέκαμψαν διαγωνιστικές διαδικασίες και έδωσαν απευθείας αναθέσεις για έξι έργα του Ιδρύματος.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του voria.gr, παραπέμπονται

Βασικός κατηγορούμενος, ο οποίος επίσης παραπέμπεται, είναι ο διευθύνων σύμβουλος της Εταιρείας στο διάστημα 2006 – 2012. Από τον έλεγχο διαπιστώθηκε ζημία από απευθείας αναθέσεις σε δύο μεγάλα έργα του ΑΠΘ, τα οποία χρηματοδοτήθηκαν από τα έσοδα της απαλλοτρίωσης του αγροκτήματος της Γεωπονικής Σχολής στην περιοχή του αεροδρομίου.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της πραγματογνωμοσύνης, από την απόφαση των κατηγορουμένων να μην προχωρήσουν σε διαγωνιστικές διαδικασίες προέκυψε ζημία εκατομμυρίων ευρώ. Καθώς ο συγκεκριμένος φορέας λειτουργούσε με τους όρους του δημόσιου λογισμικού και υπήρχε υποχρέωση διαγωνισμών για να διασφαλιστούν και οι αναγκαίες εκπτώσεις, επιρρίπτονται στους πανεπιστημιακούς – που εκ της θέσεώς τους το γνώριζαν αυτό – ποινικές ευθύνες.

Η υπόθεση άρχισε να ερευνάται μετά την έκθεση ελέγχου για τον Ειδικό Λογαριασμό Κονδυλίων Έρευνας του ΑΠΘ. Τότε διαπιστώθηκε ότι το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων από την απαλλοτρίωση του αγροκτήματος για την επέκταση του αεροδρομίου δεν καταγράφηκαν ως έκτακτα έσοδα του πανεπιστημίου, καθώς τοποθετήθηκαν μέσω των λογαριασμών της Εταιρείας.

Στο μικροσκόπιο των Αρχών μπήκαν οι απευθείας αναθέσεις σε έξι έργα, όμως με βάση την πραγματογνωμοσύνη που έγινε η περιουσία του Ιδρύματος ζημιώθηκε μόνον για δύο απ’ αυτά.

Συγκεκριμένα, για την αναβάθμιση του πανεπιστημιακού γυμναστηρίου με τη ζημία να προσδιορίζεται στο βούλευμα στο ποσό των 211.000 ευρώ και για τη χρηματοδότηση της πανεπιστημιακής κατασκήνωσης στην Καλάνδρα με τη ζημία να ξεπερνάει τα 3 εκατομμύρια ευρώ.

Στο βούλευμα απορρίπτεται ο ισχυρισμός των κατηγορουμένων ότι δεν γνώριζαν πως έπρεπε να ακολουθείται το δημόσιο λογισμικό. Αναφορικά με τις κινήσεις του πρώην αντιπρύτανη και του διευθύνοντα συμβούλου στη διαχείριση των έργων και την ανάθεσή τους, στην εισαγγελική πρόταση τονίζεται ότι «η Εταιρεία λειτουργούσε ως εργολάβος που ανέθετε υπεργολαβίες».

Το δικαστικό συμβούλιο απορρίπτει ότι ο διευθύνων σύμβουλος ήταν εκ της θέσης του εκτελεστικό όργανο και εκτελούσε τις αποφάσεις της διοίκησης της Εταιρείας. «Ο ισχυρισμός αυτός δεν ευσταθεί, προΐστατο όλων των υπηρεσιών της Εταιρείας, είχε τον έλεγχο, τη διεύθυνση και τον συντονισμό όλων των ενεργειών αυτής», σημειώνεται στο βούλευμα που επικαλείται το τοπικό μέσο. Αντίστοιχες είναι οι αιτιάσεις όσον αφορά στους ισχυρισμούς του αντιπρύτανη.

Οι δύο πρώην πρυτάνεις επιβαρύνονται για τις αποφάσεις απ’ ευθείας αναθέσεων ενός έργου ο καθένας, ενώ ο αντιπρύτανης για το ένα εξ αυτών και κατά περίπτωση οι πανεπιστημιακοί που ήταν αντιπρόεδροι. Ο διευθύνων σύμβουλος επιβαρύνεται και για τα δύο έργα.