«Αν ακούγαμε τον Κόλιν Πάουελ, δεν θα την πατούσαμε σήμερα στην Ουκρανία»

Ενώ ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν έδειξε εξοργισμένος με το Κογκρέσο που κάνει διακοπές, καθυστερώντας την νέα βοήθεια στην Ουκρανία, πληθαίνουν οι ειδικοί που θεωρούν ότι και αυτά τα χρήματα θα πάνε σε μια «μαύρη τρύπα».

Στο παρελθόν, ο Λευκός Οίκος και οι στρατηγοί του Πενταγώνου είχαν οδηγήσει τη χώρα σε αιματηρούς πολέμους που όχι μόνο ήταν πολυδάπανοι -σε αίμα και χρήμα- αλλά μετατράπηκαν σε ήττες.

Τα παραδείγματα του Βιετνάμ και

του Ιράκ είναι από τα πιο κραυγαλέα και σίγουρα προς αποφυγή.

Με τις δύο αυτές περιοχές, όμως είχε συνδεθεί μάλιστα ο πρώτος αφροαμερικανός υπουργός Εξωτερικών και Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ, Κόλιν Πάουελ.

Ειδικότερα, ο Πάουελ, αρκετά χρόνια πριν εισβάλει στο Ιράκ το 2003, είχε αντιληφθεί πως οι πόλεμοι «δια αντιπροσώπων» που είχε εμπλακεί η Ουάσιγκτον οδηγούσαν σε κλιμάκωση και σε τελική ήττα. Η ενίσχυση του Νότιου Βιετνάμ οδήγησε τελικά στην εμπλοκή και στρατιωτική ήττα των ίδιων των ΗΠΑ.

Έτσι, ο χαρισματικός αξιωματικός –και επιζήμιος αργότερα πολιτικός- διατύπωσε το «Δόγμα Πάουελ», σύμφωνα με το οποίο οι ΗΠΑ θα προσέφευγαν σε στρατιωτική επέμβαση μόνο εάν η Ουάσιγκτον απαντούσε σε τρία βασικά ερωτήματα:

Είναι ο στόχος σαφής, ζωτικής σημασίας για την εθνική ασφάλεια και είναι εφικτός; Ο αμερικανικός λαός υποστηρίζει τη στρατιωτική επέμβαση; (να σημειωθεί πως τον πόλεμο του Κόλπου υπήρξε οργανωμένη εκστρατεία προπαγάνδας από τον Λευκό Οίκο) Υπάρχει μια εύλογη και αξιόπιστη στρατηγική εξόδου για την αποφυγή μακροχρόνιου πολέμου;

Φαίνεται πως στον Πόλεμο του Κόλπου εναντίον του Ιράκ το 1991 ο Πάουελ ως Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων μπόρεσε κατά κάποιο τρόπο να εφαρμόσει το δόγμα του, οδηγώντας τον στρατό της Δύσης σε μια ταχύτατη νίκη δίχως.

Το δόγμα Πάουελ στην Ουκρανία έκανε φτερά

Σύμφωνα όμως με τον Αμερικανό πλοίαρχο ε.α. Τζέημς Ρος Πόπλαρ, ο οποίος έχει υπηρετήσει στο Γενικό Επιτελείο και διδάξει στο Πανεπιστήμιο Εθνικής Άμυνας των ΗΠΑ, τίποτα αυτά δεν απαντήθηκαν στην περίπτωση της Ουκρανίας.

Σε αντίθεση με τον Πόλεμο του Κόλπου, σήμερα στην Ουκρανία, μετά από δύο χρόνια αδιάκοπης σύγκρουσης και δαπάνη δισεκατομμυρίων δολαρίων, φαίνεται ότι δεν θα υπάρξει ξεκάθαρος νικητής, επισημαίνει ο Πόπλαρ σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

«Επιπλέον, χιλιάδες ζωές τόσο πολιτών όσο και στρατιωτικών έχουν χαθεί, και η σημερινή κυβέρνησή μας δεν έχει ακόμη ορίσει ένα εύλογο τέλος για τον αμερικανικό λαό να εκτός από την «αλλαγή καθεστώτος»» αναφέρει ο Πόπλαρ.

Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Κόλιν Πάουελ κρατά ένα φιαλίδιο το οποίο υποστήριξε ότι περιέχει άνθρακα, κατά την ενημέρωσή του για το Ιράκ στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, στις 5 Φεβρουαρίου 2003. Ο Πάουελ προσπάθησε να πείσει τον κόσμο ότι το Ιράκ κρύβει μαζικής καταστροφής και ότι η εισβολή ήταν απαραίτηση. Αργότερα παραδέχτηκε ότι οι πληροφορίες του δεν ήταν και τόσο… καλές.

Ασκεί έντονη κριτική στον Τζο Μπάιντεν που ως Ανώτατος Διοικητής του Στρατού δεν κατάφερε να διατυπώσει ούτε έναν από τους πολιτικούς στόχους των ΗΠΑ:

Αποκατάσταση των ουκρανικών συνόρων πριν το 2014 Ασφαλής επιστροφή των απαχθέντων παιδιών της Ουκρανίας Δίωξη Πούτιν από το Διεθνές Δικαστήριο για τα εγκλήματα πολέμου Ανοικοδόμηση της Ουκρανίας με ρωσικές αποζημιώσεις Επιδίωξη ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ

«Για μια σύγκρουση που έχει αναλώσει χιλιάδες ζωές, δισεκατομμύρια δολάρια και έχει ξοδέψει πολύτιμο πολιτικό κεφάλαιο – αυτό είναι απλά ασυγχώρητο» προσθέτει ο ίδιος, τονίζοντας πως αν η χώρα του είχε ακολουθήσει «τη σοφή συμβουλή του στρατηγού Πάουελ ίσως δεν θα βρισκόμασταν στο σημερινό τέλμα της Ουκρανίας».

Με τη σύγκρουση στην Ουκρανία σε αδιέξοδο δύο ετών και τις προοπτικές μιας ουκρανικής «νίκης» αμυδρές, ίσως θα ήταν σοφό να ακολουθούσαμε το δόγμα που επεξεργάστηκε ο Πάουελ πριν εμπλακούμε σε ξένες συγκρούσεις, συνιστά ο Αμερικανός αξιωματικός.

«Ναι, στρατηγέ Πάουελ, έπρεπε να σας είχαμε ακούσει!» αναφέρει ο πλοίαρχος και ορθά ως ένα σημείο. Ωστόσο, αυτά βέβαια μέχρι το 2003 καθώς ο Πάουελ ως υπουργός Εξωτερικών, έθαψε το δόγμα του μαζί με τα πτώματα και την υποτιθέμενη δημοκρατία του κάπου στο Ιράκ.