Αλλαγή στρατηγικής μετά το πόρισμα

Σε επαναπροσδιορισμό στρατηγικής οδήγησε το Μέγαρο Μαξίμου η δημοσιοποίηση του πορίσματος του Μετσόβιου Πολυτεχνείου για τα Τέμπη, ως εξέλιξη που, μοιραία, άνοιξε νέο κύκλο εντάσεων και σε πολιτικό επίπεδο με απροσδιόριστη διάρκεια. Ο καινούργιος κύκλος, ύστερα από το ταραγμένο δίμηνο Φεβρουαρίου – Μαρτίου, φέρνει μπροστά σε αναθεωρήσεις τακτικής τόσο την κυβερνητική πλειοψηφία όσο και τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Διότι υπάρχει ο συνδυασμός εξελίξεων της  αποστολής της πραγματογνωμοσύνης του καθηγητή Δημήτρη Καρώνη στον εφέτη ανακριτή Λάρισας Σωτήρη Μπακαΐμη και των υποθέσεων του Χρήστου Τριαντόπουλου

Προς το παρόν, μπροστά σε ένα πολυσέλιδο επιστημονικό πόρισμα που για άλλη μία φορά διαβάστηκε με διαφορετικό τρόπο από κυβέρνηση και αντιπολίτευση, το Μαξίμου έχει αφήσει στην άκρη την άμυνα. Εσπευσε σε μια (επικοινωνιακή) αντεπίθεση για τη στάση της αντιπολίτευσης, στρέφοντας – με πολιτικά κίνητρα προφανώς – τα βέλη της κριτικής στο ΠΑΣΟΚ. Ταυτόχρονα, όμως, η κυβερνητική έδρα, έχοντας νιώσει τις συνέπειες της μακράς διάρκειας κάκιστης πολιτικής διαχείρισης της υπόθεσης, η οποία έγραψε καταλυτικά στην πλειονότητα της κοινωνίας, ξορκίζει τυχόν νέες αστοχίες της σε ό,τι αφορά τη ρητορική της και τις επόμενες πράξεις της. Για παράδειγμα η διαχείριση της υπόθεσης Καραμανλή προβληματίζει εντόνως τους γαλάζιους (το αν είναι εύκολο και πώς θα μπορούσε να επαναληφθεί ένα μοντέλο Τριαντόπουλου) και προδιαγράφεται ότι θα αποτελέσει το επόμενο απαιτητικό πεδίο για τους επιτελείς του Μαξίμου και συνολικά τη ΝΔ.

Με το σκεπτικό των κυβερνώντων βρίσκονται σε δύσκολη θέση όσοι επένδυσαν πολιτικά στη «συνωμοσία» τους προηγούμενους μήνες και όσοι θέλουν, σύμφωνα με κυβερνητικό παράγοντα, την ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής. Στα πρώτα 24ωρα μετά την αποκάλυψη του πορίσματος του ΕΜΠ κυβέρνηση και αντιπολίτευση συγκρούονται μετωπικά, όπως φάνηκε χθες στη Βουλή μέσα από  χαρακτηρισμούς και σκληρές εκφράσεις («αλήτες», «κλόουν της πολιτικής», «αίσχιστος πολιτικαντισμός» κ.ο.κ.). Σύμφωνα με πληροφορίες, η κεντρική εντολή προς υπουργούς, βουλευτές και κόμμα συνοψίζεται στο τρίπτυχο «αντεπίθεση» (για «κατασκευάσματα» της αντιπολίτευσης), «δικαιοσύνη» (ως αυτή που έχει «για όλα τον τελικό λόγο»), «μακριά από τοξικότητα» διότι αυτή κοστίζει, όπως μετρούν τελευταία στο Μαξίμου σε κρίσιμα ακροατήρια. Λέει από μονά της πολλά η (συγκρατημένη) αποστροφή του Μητσοτάκη ότι «το ψέμα έχει κοντά ποδάρια, τα υπόλοιπα θα τα πούμε όλα όταν έρθει η ώρα τους και σταματώ εδώ». Ο ίδιος κινείται με την πεποίθηση ότι οι «καλόπιστοι πολίτες έχουν συνειδητοποιήσει τι πήγε να συμβεί».

Αλλωστε η εικόνα που έχει η κυβέρνηση από κυλιόμενες μετρήσεις καθώς και από τις αναζητήσεις στα social media είναι, κατά πληροφορίες, η εξής: από τη μία παραμένουν κοινά με θυμό και πλήρη δυσπιστία απέναντι στην κυβέρνηση ανεξάρτητα από οποιαδήποτε εξέλιξη αφορά τα Τέμπη. Από την άλλη εντοπίζονται μεγάλες κοινωνικές ομάδες, που δηλώνουν ότι αποστρέφονται τις ακρότητες στην αντιπαράθεση και τυχόν επιστροφή σε κλίμα σύγχυσης και τοξικότητας.

Τα ευρήματα αυτά συνδέονται ευθέως με την οργανωμένη πλαγιοκόπηση του Νίκου Ανδρουλάκη, με την οποία το Μαξίμου προσπαθεί να συνομιλήσει με τους κεντρογενείς. Διόλου τυχαίες οι συγκρίσεις που προσπάθησε να κάνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης: «Ο ένας (σ.σ. ο Μητσοτάκης), περιμένει τους επίσημους πραγματογνώμονες να αποφανθούν και τη Δικαιοσύνη (…) Ο άλλος (σ.σ. ο Ανδρουλάκης) προαναγγέλλει πρόταση δυσπιστίας πάνω σε μια πιθανολόγηση».